Կելենո

Կելենո (հին հունարեն՝ Κελαινώ), հունական դիցաբանության կերպար, Արգոս քաղաքի թագավոր Դանայոսի դուստրը և 50 դանայուհիներից մեկը։ Պոսեյդոնի սիրեցյալը։

Կելենո
Տեսակ	Հին հունական դիցաբանության կերպար
Սեռ	իգական
Հայր	Դանայոս
Մայր	Ձիու մազերը
Ամուսին	Hyperbius?
Կողակից	Պոսեյդոն
Զավակներ	Celaenus?

Դիցաբանության մեջ

Էրժեբեթ Կորբ: Դանայուհիներ: 1925 թվական

Ավտոմատան Լիբիայի թագավոր Դանայոսի և Կրինոյի դուստրն էր։ Հոր և քույրերի հետ միասին 50-թիանոց նավով Լիբիայից փախել է Հելլադա՝ ցանկանալով փրկվել եգիպտացի զարմիկներից, որոնք ցանկանում էին ամուսնանալ դանայուհիների հետ, իսկ Դանայոսին գուշակվել էր մահ՝ իր փեսայի ձեռքից։ Եգիպտացիները Արգոսում բռնում են փախստականներին և ստիպում նրանց ամուսնանալ, Ապոլոդորոսի տվյալներով դարձել է Հիպերբիայի կինը, Հիգինիոսի տվյալներով՝ Արիստոնոյոսի կինը։ Սակայն հենց առաջին ամուսնական գիշերը նա սպանում է իր ամուսնուն դաշույնով կամ քորոցով, որը թաքցրել էր մազերի մեջ, նրա բոլոր քույրերը, բացի Հիպերմնեսթրայից՝ արել են նույնը իրենց ամուսինների հետ։ Նրանք հանգուցյալների գլուխները թաղել են Լեռնա գետի ափին, իսկ դիակները՝ քաղաքի պարսպի հետևում։ Դրանից հետո դանայուհիները Լեռնա լճի ջրերում մաքրագործման արարողություն են կատարել։ Նույն օրը Դանյոսը նրանց համար նոր ամուսիններ է գտել վազքի մրցույթների հաղթողներից։

Ստրաբոնը գրում է, որ ն եղել է ծովերի աստված Պոսեյդոնի կինը, որից էլ ծնել է իր որդուն՝ «Քելենին»։

Կելենոն մահից հետո՝ քույրերի հետ միասին պատժվել է ամուսնու սպանության համար և ստորգետնյա թագավորությունում հավերժ ջուր է լցնում անտակ տակառի մեջ (Դանայան տակառ).

Գրականություն

1. Аполлодор Афинский Мифологическая библиотека. — Л.: Наука, 1972.
2. Гигин Мифы. — СПб.: Алетейя, 2000. — 360 с. — ISBN 5-89329-198-0
3. Павсаний Описание Эллады. — М.: Ладомир, 2002. — Т. 2. — 503 с. — ISBN 5-86218-298-5
4. Страбон География. — М.: Ладомир, 1994. — 944 с.
5. Грейвс Р. Мифы Древней Греции. — Екатеринбург: У-Фактория, 2005. — 1008 с. — ISBN 5-9709-0136-9