Կամախի գավառակ
Կամախ, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Երզնկայի գավառում։ Այն մոտավորապես համապատասխանում էր Բարձր Հայք աշխարհի Դարանաղի գավառին։ Թուրքերն անվանումը աղավաղելով կոչել են Եմախ։
| Գավառակ | |
|---|---|
| Կամախ | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
| Գավառ | Երզնկայի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Կալմախ, Կեմախ, Քամախ, Քեմահ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Տեղաբնականուն | կամախցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Կենտրոնը Կամախ քաղաքն էր։
Աշխարհագրություն
խմբագրելՈւներ լեռնային տարածք։
Պատմություն
խմբագրելՀայերը բռնի կերպով տեղահան են արվել 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն
խմբագրելXIX դարի առաջին քառորդում ուներ 168-210 000 բնակիչ, որի մեծամասնությունը հայեր և բռնությամբ մուսուլմանացված հայեր էին։ 1915 թվականի Մեծ եղեռնի նախօրեին մնացել էր ընդամենը 21 հայկական գյուղ՝ մոտ 7000 բնակչով։
Տնտեսություն
խմբագրելԲնակչությունն հիմնականում աճեցնում էր հացահատիկներ, բանջարանաբոստանային կուլտարաներ, բամբակ, պտղատու ծառեր և խաղող։
Օգտակար հանածոներ
խմբագրելՎարչական բաժանում
խմբագրելXIX դարի վերջին ուներ 360 գյուղ։
Հայկական նշանավոր գյուղերից էին Թորդանը, Հաղտիկը, Մեծ Արմտանը, Փոքր Մարեգը և այլն։
Պատմամշակութային կառույցներ
խմբագրել1903 թվականին Կամախն ուներ 5 վանք և 11 եկեղեցի։ Նշանավոր վանքերից էին Ավագ վանքը և Անարծաթ Ս. Աստվածածինը[1]։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 914
Աղբյուրներ
խմբագրել- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն