Խորեն Պալյան
Խորեն Հարությունի Պալյան (մարտի 10, 1935, Տրիպոլի, Լիբանան - հունվարի 23, 2007, Երևան, Հայաստան), հայ հոգևոր երգիչ, մանկավարժ, շարականագետ, ծիսագետ, բանասեր, գրաբարի մասնագետ։
Խորեն Հարությունի Պալյան | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 10, 1935 |
Ծննդավայր | Տրիպոլի, Լիբանան |
Մահացել է | հունվարի 23, 2007 (71 տարեկան) |
Մահվան վայր | Երևան, Հայաստան |
Գերեզման | Սուրբ Գայանե եկեղեցի |
Կրթություն | Գևորգյան հոգևոր ճեմարան և Երևանի պետական համալսարան (1968) |
Աշխատավայր | Գևորգյան հոգևոր ճեմարան և Սևանի Վազգենյան դպրանոց |
Ամուսին | Լուսինե Զաքարյան |
Եղել է Լուսինե Զաքարյանի ամուսինը։
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է Լիբանանում Սփյուռքի բազմամյա մանկավարժ և հասարակական գործիչ Հարություն Պալյանի ընտանիքում։ 1946 թվականին հայրենդարձել է։ Ավարտել է Ս.Էջմիածնի հոգևոր ճեմարանը։ 1955 թվականի դեկտեմբերին Մայր տաճարում ձեռնադրվել է սարկավագ և 1961 թվականին Վազգեն Ա Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի ձեռամբ ձեռնադրվել է կուսակրոն քահանա։ 1962 թվականին Օշականում պաշտպանել է վարդապետական ավարտաճառ և ստացել վարդապետական չորս աստիճաններ։ Սուրբ Էջմիածնում զբաղեցրել է պատասխանատու պաշտոններ։
Գործունեություն
խմբագրել1965 թվականին թողել է հոգևոր ասպարեզը և ամուսնացել հոգևոր երգերի կատարող Լուսինե Զաքարյանի հետ։ 1965-1968 թթ. սովորել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետում, եղել է հայոց լեզվի պատմության ամբիոնի դասախոս, դասավանդել լեզվի պատմություն և գրաբար, 1995-2005 թթ՝ աստվածաբանության ֆակուլտետում՝ ծիսագիտություն, վարքաբանություն։ 15 տարի ղեկավարել է ԵՊՀ բանասիրության ֆակուլտետի «Հայ տոհմիկ» երգչախումբը, որը բազմաթիվ ելույթներով հանդես է եկել Հայաստանի տարբեր շրջաններում և Արցախում։
1978-2004 թթ. դասավանդել է Սուրբ Էջմիածնի Գևորգյան հոգևոր ճեմարանում, ապա Սևանի Վազգենյան դպրանոցում ժամակարգություն, տեսական շարականագիտություն և հայ հոգևոր երաժշտություն առարկաները։ Հիշյալ ծառայությունները բարձր գնահատելով՝ Վեհափառ Հայրապետ Տ.Տ. Գարեգին Բ կաթողիկոսը Խորեն Պալյանին շնորհել է «Սուրբ Ներսես Շնորհալի» շքանշանը։
Մանկավարժական և հասարակական գործունեությանը զուգահեռ հեղինակել է երաժշտագիտական, բանասիրական, եկեղեցագիտական բազմաթիվ հոդվածներ։ Ունի նաև բազմաթիվ հոդվածներ Հայկական սովետական հանրագիտարանում[1], Մանկական Քրիստոնեական Հանրագիտարանի համահեղինակներից է[2]։ Տարբեր տարիներին վարել է նաև «Զրույցներ գրաբարի մասին», «Խորհուրդ խորին» և այլ հեռուստատեսային հաղորդաշարեր։ 1996-ից 2005 թվականներին վարել է «Արևագալ» երաժշտական-հոգևոր ամենշաբաթյա հաղորդաշարը։
1993 թվականից ընդգրկվել է «Գանձասար» աստվածաբանական կենտրոնի շարականագիտության բաժնի խմբագրական կազմի մէջ՝ մասնակցելով հրատարակչական աշխատանքներին. արդիւնքում հրատարակուել է «Ձայնագրեալ Շարական հոգեւոր երգոց սուրբ եւ ուղղափառ առաքելական Եկեղեցւոյս Հայաստանեայց» գրքի Ա հատորը[3] և «Արեւագալի շարականներ» ժողովածուն։
Խորեն Պալյանը համահեղինակ է «Դասական գրաբարի հատընտիր» գրքի։ 2005 թվականին լույս է տեսել հեղինակային «Ժամակարգություն Հայաստանեայց Եկեղեցւոյ» ուսումնական ձեռնարկը։ 1989 թվականից ամենամյա համերգ-դասախոսություններով, համերգներով հանդես է եկել Լոս-Անջելեսում, Հելսինկիում։
Խորեն Պալյանը վերջին տարիներին նաև ակտիվ հասարակական գործունեություն էր ծավալել, անդամ էր «Հայ մտավորականների ֆորում» կազմակերպության ավագանու։
Պալյանի աճյունը ամփոփված է Էջմիածին քաղաքի Սուրբ Գայանե եկեղեցու բակի գերեզմանատանը։
Պարգևներ
խմբագրել- Բնության և հասարակության մասին գիտությունների միջազգային ակադեմիայի հայկական մասնաճյուղի անդամ, 2006
- Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի «Սուրբ Ներսես Շնորհալի» շքանշան
Աշխատություններ
խմբագրելՀամահեղինակություն
- Ձայնագրեալ Շարական հոգևոր երգոց սուրբ և ուղղափառ առաքելական Եկեղեցւոյս Հայաստանեայց, Հատոր Ա, Աշխատասիրութեամբ՝ Ստեփան Ռոստոմեանի (խմբագիր), Խորէն Պալեանի, Արամ Պետրոսեանի, Սոնա Յովհաննիսեանի[3]
- Դասական գրաբարի հատընտիր
- Ժամակարգություն Հայաստանեայց Եկեղեցւոյ, 2005
Հաղորդումներ
խմբագրել- «Զրույցներ գրաբարի մասին»
- «Խորհուրդ խորին»
- «Արևագալ»