Լևան Գոթուա
Լևան Պարթենի Գոթուա (վրաց.՝ ლევან პართენის ძე გოთუა , մարտի 10, 1905, Թիֆլիս, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] - հունվարի 30, 1973, Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի խորհրդային գրող։
Լևան Գոթուա | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 10, 1905 |
Ծննդավայր | Թիֆլիս, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] |
Վախճանվել է | հունվարի 30, 1973 (67 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | արձակագիր, գրող և հասարակական գործիչ |
Լեզու | վրացերեն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն և ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Թբիլիսիի պետական համալսարան |
Ժանրեր | պատմավեպ |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Q16367214? |
Գոթուայի «Հերակլ թագավոր» (1942), «Անպարտելիները» (1943), «Դավիթ Շինարար» (1945) պիեսները նշանակալի տեղ են գրավել վրացական թատրոնի խաղացանկում։ «Հերոսների վիշտը» (հատոր 1-4, 1958-1962) պատմական վեպը պատկերում է 17-րդ դարի ավատական երկպառակություններից քայքայվող Վրաստանի կյանքը։ «Միհրդատ» (1971) անավարտ պատմական վեպը հին Կոլխիդայի մասին է։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 Готуа Леван Партенович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 146)։ |