Լուի Պետիտո
Լուի Մեսսիդոր Լեբոն Պետիտո (ֆր.՝ Louis-Messidor-Lebon Petitot), ավելի հայտնի է որպես Լուի Պետիտո (հունիսի 23, 1794[1][2][3][…], Փարիզ, Ֆրանսիա[2] - հունիսի 1, 1862[4][2], Փարիզ[2]), ֆրանսիացի քանդակագործ։
Լուի Պետիտո ֆր.՝ Louis Petitot | |
---|---|
Ծնվել է | հունիսի 23, 1794[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Փարիզ, Ֆրանսիա[2] |
Մահացել է | հունիսի 1, 1862[4][2] (67 տարեկան) |
Վախճանի վայրը | Փարիզ[2] |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա[5] |
Կրթություն | Հռոմի ֆրանսիական ակադեմիա (1818)[6] |
Ուսուցիչ | François-Nicolas Delaistre? և Pierre Cartellier? |
Ստեղծագործություն(ներ) | Statue of Louis XIV? |
Մասնագիտություն | քանդակագործ |
Ծնողներ | հայր՝ Պիեռ Պետիտո |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Գեղեցիկ արվեստների ակադեմիա |
Louis Petitot Վիքիպահեստում |
Պիեռ Պետիտոյի որդին և աշակերտը։ Աշակերտել է նաև իր աներոջը՝ քանդակագործ Պիեռ Կարտելիեին։
Եղել է Փարիզի Գեղարվեստի դպրոցի քանդակագործության պրոֆեսոր և Գեղարվեստի ակադեմիայի անդամ։ Նրա ամենահայտնի ստեղծագործություններն են.
- «Գեղեցիկ արվեստները մեծարում են Ապոլլոնին» և «Պարգևներ բաշխող Միներվան» փորագրաքանդակները Լուվրում՝ մեծ սանդղաշարի վրա
- Գետի աստվածներից մեկի կերպարը, որ զարդարում է Բալիստիլի հրապարակի հին շատրվանը
- «Փարիզ», «Սենա», «Արդյունաբերություն» և «Առատություն» չորս արձան-կոթողները, որոնք գտնվում են Կարուզել կամրջի վրա
- «Լիոն» և «Մարսել»՝ արձանները Համաձայնության (Կոնկորդ) հրապարակում
- Լյուդովիկոս XIV- ի արձանը Վերալի պալատի բակում
- Լյուդովիկ Բոնապարտի մարմարե հուշարձանը Նապոլեոնյան մատուռում՝ Սեն Լյո Լա Ֆորեում
Պատկերասրահ խմբագրել
-
Օձից խայթված երիտասարդ որսորդ, 1827
-
Լուի XIV -ի արձանը Վերսալում, 1838
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 https://books.google.fr/books?id=1mqODB6coGQC&lpg=PA299&ots=Lvu4LvSMg7&dq=Louis%20Petitot%201794&hl=fr&pg=PA299#v=onepage&q=Louis%20Petitot%201794&f=false
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 https://rkd.nl/explore/artists/453654
- ↑ 3,0 3,1 RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 https://books.google.fr/books?id=2jMc2i8RX1wC&lpg=PA183&ots=gzuGQysfJK&dq=Louis%20Petitot%20juin%201862&hl=fr&pg=PA183#v=onepage&q=Louis%20Petitot%20juin%201862&f=false
- ↑ RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ AGORHA (ֆր.) — 2009.
Գրականություն խմբագրել
- «Петито, французские художники». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - Pierre Kjellberg, Le Nouveau guide des statues de Paris, La Bibliothèque des Arts, Paris, 1988. Կաղապար:Plume
- Simone Hoog, préface de Jean-Pierre Babelon, avec la collaboration de Roland Brossard, Musée national de Versailles. Les sculptures. I- Le musée, Paris, Réunion des musées nationaux, 1993. Կաղապար:Plume
- Emmanuel Bénézit, Dictionnaire des peintres, sculpteurs, dessinateurs et graveurs, Tome 8, 1976, P..
- Jean-Chrétien Hoefer, Nouvelle biographie générale avec les renseignements bibliographiques, vol. 39, 1853.
- Germain Samut, Biographie des hommes du jour, vol. 4, 1835.
- Hubert Lavigne, « État-civil d'artistes français, billets d'enterrements ou de décès », Société de l'histoire de l'art français.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- « Louis Petitot » sur la base Léonore.
- « Louis Petitot » Արխիվացված 2009-05-26 Wayback Machine sur insecula.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լուի Պետիտո» հոդվածին։ |