Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Լազեր (այլ կիրառումներ)

Լազեր կամ ճաներ (հայ. Ղազիւք, Ճենք, Ծանք, Ծանարք, հուն. Xa£ol, վրաց. ლაზები - լազեբի), քարթվելական ընտանիքի ժողովուրդ։

Լազեր
Ընդհանուր քանակ

50 հազար

Բնակեցում
Թուրքիա
Լեզու(ներ)
ճանական բարբառ
Հավատք(ներ)
իսլամ

Պատմություն խմբագրել

Հնում ՝ քարթվելական ցեղերից, Սև ծովի հարավ-արևելյան ափի ու մասամբ Ճորոխի ներքին հոսանքի ավազանի՝ Լազիկայի բնիկները։ Հիմնականում ապրում են Լազիստանում (այժմ Թուրքիա), մասամբ՝ Աջարիայում։ Խոսում են քարթվելական ընտանիքի մեգրելա-ճանական կամ զանական լեզվի լազական (ճանական) բարբառով։ Բյուզանդական գերիշխանության ժամանակ լազերի լեզուն մեծապես ազդվել է հունարենից, իսկ հետագայում՝ թուրքերենից։ Թուրքական տիրապետության օրոք լազերը հարկադրված ընդունել են իսլամ, սակայն պահպանել են իրենց լեզուն և մշակույթը։

Տես նաև խմբագրել

Լազիկա


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 472