Իոսիֆ Լազյան
Իոսիֆ Գերասիմի Լազյան (Հովսեփ), հունիսի 10, 1888[1], Ախալցխա[1] - մայիսի 9, 1938), հեղափոխական, լրագրող, Ախալցխայի խորհրդային դումայի խմբակի անդամ (1905), խորհրդային բռնաճնշումների զոհերից։
| Իոսիֆ Լազյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 10, 1888[1] |
| Ծննդավայր | Ախալցխա[1] |
| Մահացել է | մայիսի 9, 1938 (49 տարեկան) |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Մոսկվայի կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտ (1922)[1] |
| Մասնագիտություն | հեղափոխական և լրագրող |
| Աշխատավայր | Կրասնի վոին, Մոսկովսկայա պրավդա, Վեչերնյայա Մոսկվա և ՏԱՍՍ |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
1908 թվականին զորակոչվել է բանակ։ 1913 թվականին Ռուսաստանից անցել է Գերմանիա, կապեր հաստատել գերմանացիների հետ։ 1917 թվականին վերադարձել է Ռուսաստան։ 1918 թվականին նշանակվել է «Կավկազսկայա կրասնայա արմիա» («Kaвказская красная армия») թերթի պատասխանատու քարտուղար։ Մասնակցել է ՌԿ(բ)Կ VIII (1919 թվականի մարտ) համագումարին։ 1920 թվականի սկզբից սկսել է օժանդակել Ինքնիշխան Հայաստանում խորհրդային իշխանության հաստատմանը։ 1921 թվականի փետրվարի 7-ին նշանակվել է Լոռու ռազմահեղափոխական կոմիտեի նախագահ։ Եղել է «Չեզոք գոտու» զինված ապստամբության պատասխանատու ղեկավարը, 1921 թվականի հունիսին մասնակցել Զանգեզուրի գործողություններին։ 1922 թվականին սովորել է Կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտում։ 1923-1930 թվականներին եղել է կուսակցության Մոսկվայի կոմիտեի բյուրոյի անդամ, մամուլի բաժնի վարիչ, «Ռաբոչայա Մոսկվա» («Pa6oнaa Mocквa») թերթի և «Ռաբոչեկրեստյանսկի կորրեսպոնդենտ» («Рабочекестьннский Kорреспондент») ամսագրի գլխավոր խմբագիր[2]։ 1934-1937 թվականներին, որպես Խորհրդային Միության հեռագրական գործակալության թղթակից, աշխատել է Լոնդոնում, 1937 թ.-ին նշանակվել է ՌՍՖՍՀ Լուսժողկոմատի մանկավարժական-ուսումնական բաժնի վարիչ։
Ձերբակալվել է 1937 թվականի նոյեմբերի 7-ին (այլ աղբյուրների համաձայն ՝ 1938 թվականին[3]): Գնդակահարվել է 1938 թվականի մայիսի 9-ին։ Հետմահու արդարացվել է ԽՍՀՄ Գերագույն դատարանի ռազմական կոլեգիայի կողմից 1955 թվականի հունիսին։
Պարգևատրվել է Կարմիր դրոշի շքանշանով (առաջինը Խորհրդային Հայաստանում)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ И. Г. Лазьян — отв. секретарь с 29.09.1929 по 26.02.1930: подшивка за 1930 год на сайте ГПИБ
- ↑ База данных жертв политических репрессий в СССР (1917—1991 гг.)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 474)։ 
|