Իդեալ (վեպ)
| Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։ |
Իդեալ(անգլ.՝ Ideal), Այն Ռանդի վեպը, հետմահու հրատարակվել է 2015 թվականին։ 2015 թ. հուլիսի 7-ին ԱՄՆ-ում ստացվեց վեպի առաջին հրատարակությունը համանուն պիեսի հետ միասին 1936 թ., Ռուսաստանում այն հրատարակվել է 2017 թվականին։
Իդեալ անգլ.՝ Ideal | |
|---|---|
| Հեղինակ | Այն Ռանդ |
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Բնօրինակ լեզու | անգլերեն |
| Երկիր |  ԱՄՆ |
| Հրատարակիչ | New American Library |
| Հրատարակման տարեթիվ | հուլիսի 7, 2015 |
| OCLC | 915372742 |
Սյուժե
խմբագրելՄիլիոնատեր Գրանթոն Սեյերսը սպանվել է մի երեկո, երբ ճաշելիս է եղել հայտնի դերասանուհի Քեյ Հոնդի հետ։ Անհետացած դերասանուհու որոնումներով, որը հանդիսանում էր առաջին կասկածյալ, զբաղվում են ոստիկանները եւ լրագրող Մորիսոն Փիքենսը։ Վերջինս գալիս է գործակալ Գոնդ Միկի Ուոթսի մոտ, որը հարբած պատմում է իր մեծ որոնման մասնին։ Նա վերցրեց իր հետ վեց նամակներ Լոս-Անջելեսի երկրպագուներից, որոնց մոտակայքում որոշում է ապաստան գտնել։
Առաջին երկրպագու Ջորջ Փերքինսը նախ առաջարկում է թաքցնել դերասանուհուն իր մոտ, բայց կնոջ ազդեցության տակ հրաժարվում է դրանից։ Կինը երկրորդ երկրպագուի՝ հողագործ Երեմիա Սլայնը ցուցաբերում է ավելի ջերմ ընդունելություն՝ առաջարկելով Հոնդին գիշերել նրանց մոտ։ Ավելի ուշ նա լսում է ամուսինների խոսակցությունը, ովքեր պլանավորում էին նրանից ստանալ մրցանակ, որպեսզի չմատնեն ոստիկանությանը։ Նկարիչ Դուայթ Լենգլին, նամակում նկարագրելով իր կուռքերի բազմաթիվ դիմանկարները, պարզապես չի իմանում, որ Հոնդը գնում է նրա մոտ։ Նրա հաջորդ երկրպագու Կլոդ Իգնասիուսը Հիքսը պարզվում է կրոնական քարոզիչ է, պատրաստվում էր նրան հանձնել իշխանություններին և հրապարակավ ապաշխարել մեղքերից։ Հինգերորդ երկրպագու կոմս Դիտրիխ ֆոն Էսթերհազը պատրաստ է պատվով պաշտպանել դերասանուհուն, բայց հետո փորձում է նրան բռնաբարել։
Վերջին նամակի հեղինակ Ջոնի Դոուզը, պարզվում է միակն է վեցից, որ չի փոխում է իր դիրքորոշումը։ Զրույցի ընթացքում Հոնդը պատմում է իրենց անկանոն սեռական կապերի մասին կինոստուդիայում, ինչպես նաեւ նրան մեղադրում է, որ ցանկանում էր օգտվել իր փողերց եւ կապերից։ Ի պատասխան Դոուզին ասում է, որ նա արդեն տվել է նրան այն ամենը, ինչ նա ցանկանում էր։ Հոնդը պատմում է իր երկրպագուին, որ նա սպանել է Սեյերսին առանց վկաների։ Դոուզը տալիս նրան իր մահճակալը գիշերվա համար, իսկ հաջորդ առավոտյան պատմում է առկա ծրագիրը, որը կփրկի դերասանուհուն։ Դրա համար նրան պետք է գնալ քաղաքից դուրս, վերադառնալով այնտեղ հաջորդ իսկ երեկո։
Այդ ժամանակ հանդիսատեսը կիմանա, որ Դոուզը ինքնասպանություն է գործել ՝ թողնելով Սեյերսի սպանության պատասխանատվությունը։ Բայց միլիոնատերի քույրը ինքնասպանության մասին ասում է ազգականին՝ թողնելով հետմահու գրություն. այդ երեկո միակ սիրելի կինը հրաժարվել է ամուսնանալ նրա հետ։ Նաեւ քույր բացահայտում է ամբողջ ծրագիրը. Հոնդը միտումնավոր լռում էր Սեյերսի մահվան պատճառների մասին, քանի որ այն ընկերությունը, որը սնանկացման եզրին է, ավարտել է բանակցությունները կոնցեռնի միավորման հետ։
Ուոթսը հանդիպում է Հոնդին, մեղադրելով նրան իր երկրպագուին ինքնասպանության հասցնելու համար։ Ի պատասխան նա ասում է, որ այն արարքը "եղել է առավել բարին նրանց միջև, որ ես գործել եմ իմ կյանքում":
Պատմություն
խմբագրել"Իդեալը" գրվել է Այն Ռեյնդի կողմից 1934 թվականին։ Ութ տարի առաջ նա ներգաղթել է ԱՄՆ - ից ԽՍՀՄ, քանի որ նրա հակակոմունիզմը այնտեղ կարող է հանգեցնել դժվարություններ[1]։ Նա ապրել է Լոս Անջելեսում՝ աշխատելով Հոլիվուդում՝ կրտսեր սցենարիստ Սեսիլ Դեմիլյայի մոտ, իսկ ավելի ուշ տեղավորվել է RKO ստուդիայում[2][3] : Այս ստեղծագործությունը մեկն է մի քանի վաղ ստեղծագործություններից, որոնք չեն տպագրվել իր կյանքի ընթացքում։
1936 թ. Ռեյնդը գրել է համանուն պիեսը, բայց չի կարողացել գտնել պրոդյուսեր ընդլայնման համար[4]։
2017 թվականին АСТ հրատարակչությունը առաջին անգամ հրապարակել է ռուսերեն վեպը և պիեսը՝ Յուրի Սոկոլովի եւ Տատյանա Ռեբինֆերի թարգմանությամբ[5]։
Ընդունելություն
խմբագրելՄեկնաբան The New York Times-ը զուգահեռներ է անցկացրել "Իդեալ" վեպը եւ Ռեյնդի այլ ստեղծագործությունները, հրապարակվում է նրա աշխատանքների բացասական որակները, այդ թվում կերպարների դիդակտիկ խոսքը և արհամարհանքը սովորական մարդկանց հանդեպ[6]։ The Guardian-ը վեպը համարել է վատ գրված և դրամատիկական կոնֆլիկտ չունեցող[7]։ Կենսագիր գրող Էնն Հելլերը Time ամսագրի իր հոդվածում ցույց է տալիս, որ ստեղծագործությունը ներշնչում է վստահություն իր ճշմարտացիության մեջ[8]։ Ըստ Kirkus Reviews-ի, գիրքը հետաքրքիր է միայն Այն Ռեյնդի սովորողների համար[9]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ , ISBN 1-58567-406-0։
- ↑ , ISBN 1-58567-406-0։
- ↑ , ISBN 0-385-19171-5։
- ↑ , ISBN 978-0-385-51399-9։
- ↑ Нина Назарова. Айн Рэнд: соцреализм наоборот «Горький». 07.02.2017
- ↑ Kakutani, Michiko (2015 թ․ օգոստոսի 10). «Review: Ayn Rand's Ideal Presents a Protagonist Familiar in Her Superiority». The New York Times. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 19-ին.
- ↑ Dean, Michelle (2015 թ․ հունիսի 12). «Ideal by Ayn Rand Review: A Flat, Schematic Bit of Juvenilia Re-Emerges». The Guardian. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 19-ին.
- ↑ Heller, Anne (2015 թ․ հուլիսի 9). «Review: Ayn Rand's Ideal». Time. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
- ↑ «Ideal by Ayn Rand: Kirkus Review». Kirkus Reviews. 2015 թ․ հուլիսի 7.