Ենիխան
Ենիխան, քաղաք (գյուղ, գյուղաքաղաք) Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթի Ենիխանի գավառակում։ Գտնվում էր Սամսոն քաղաքից Կ. Պոլիս տանող ճանապարհին։ Հանդիսանում էր համանուն գավառակի կենտրոնը։
| Քաղաք | ||
|---|---|---|
| Ենիխան | ||
| ||
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
| Վիլայեթ | Սեբաստիայի վիլայեթ | |
| Գավառակ | Ենիխանի գավառակ | |
| Այլ անվանումներ | Եըլտըզէլի, Ելտզելի, Նոր Խան | |
| Մակերես | 3044,1 կմ² | |
| ԲԾՄ | 1401 մետր | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 31 748 մարդ (2020) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| ||
Ըստ Ա. Վասիլևի բնավայրը հանդիսանում է պավլիկյան շարժման հետ կապված Վաթիռիաքս վայրը։
Պատմություն
խմբագրելԲնակավայրն ավերվել, իսկ բնակչությունը բռնությամբ տեղահանվել է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն
խմբագրելXIX դարի 70-ական թվականներին ուներ 682 հայ և 720 թուրք բնակիչ։ Նույն դարի վերջերին հայկական տնվերի թիվը հասնում էր 150-ի։ Ըստ այլ աղբյուրների, 1915 թվականի նախօրեին բնակավայրն ուներ 300 տուն՝ 2400 հայ բնակչով։
Տնտեսություն
խմբագրելԲնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործությունն ու արհեստներն էր։ Մասամբ նաև զբաղվում էին անասնապահությամբ և առևտրով։
Պատմամշակութային կառույցներ
խմբագրելԵնիխանն ուներ Ս. Խաչ անունով եկեղեցի։
Կրթություն
խմբագրելԲնակավայրում գործում էր Սենիքերիմյան կոչված դպրոցը[1]։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 199
Աղբյուրներ
խմբագրել- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 516)։ 
|