Վիքիպեդիա

Ելենա Նիկոլաևա

Ելենա Անդրեևնա Նիկոլաևա (ռուս.՝ Елена Андреевна Николаева, փետրվարի 9, 1983(1983-02-09)[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), թատրոնի և կինոյի ռուս դերասանուհի։

Ելենա Նիկոլաևա
Ծնվել էփետրվարի 9, 1983(1983-02-09)[1] (41 տարեկան)
ԾննդավայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
ԿրթությունՌուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան (2006)
Քաղաքացիություն Ռուսաստան
Մասնագիտությունդերասանուհի

Կենսագրություն

խմբագրել

Ելենա Նիկոլաևան ծնվել է 1983 թվականի փետրվարի 9-ին Մոսկվայում։ Մայրը եղել է բալետի արտիստ, նախկինում եղել է Մ. Պյատնիցկու անվան ռուսական ժողովրդական երգչախմբի մենակատար[2]։

1998 թվականին Ելենան ավարտել է Ի. Մոիսեևի բալետային դպրոց-ստուդիան։ 2006 թվականին ավարտել է ԳԻՏԻՍ-ը (Օ. Կուդրյաշովի արվեստանոց)[3]։

2007 թվականին դարձել է Ազգերի թատրոնի դերասանուհի։ Խաղացել է առաջատար դերեր «Շվեդական լուցկի»[4][5][6], «Ֆիգարո։ Մեկ օրվա իրադարձություններ»[7], «Էլեկտրա», «Սիրուհիները» և այլն[8][9]։ Թատերական քննադատ Օքսանա Կուշլյաևան գրել է. «Ելենա Նիկոլաևնայի էլեկտրան ողբերգական հերոսուհի է թվում։ Չար, տգեղ, ուժեղ, նա պատերին է խփվում այս պլաստիկե խցում, խելահեղորեն անիծում, աղաղակում է դեպի երկինք։ Եվրապիդեսի տեքստը, որն արտասանվում է Նիկոլաևան կրքոտ, պատշաճ ողբերգական պաթոսով, տղամարդու շապիկների նրա միապաղաղ լվացքը, այս ամենը հիշեցնում է այն հերոսուհուն, որին կարելի է տեսնել ողբերգության «առաջադեմ» բեմադրության մեջ, որտեղ ժամանակակից տարբեր միջոցներով ռեժիսորները փորձում են ներխուժել իռացիոնալ ոլորտ»[10]։ Քննադատների բարձր գնահատականների արժանացել է նաև «Սիրուհիները» ներկայացման մեջ Բրիգիտտայի դերի կատարումը[11][12][13][14][15][16]։

2019 թվականին կատարել է Լեդի Մակբեթի դերը Մալայա Բրոննայայի թատրոնի «Մակբեթ» ներկայացման մեջ[17]։

2003 թվականին սկսել է նկարահանվել կինոյում։ Խաղացել է գլխավոր դերեր «Գարնանային զորակոչի պատմություն» (ռուս.՝ «История весеннего призыва»), «Неваляшка», «Աղջիկը» (ռուս․՝ «Девочка»)[18], «Կրքի հնչյունագիր» (ռուս․՝ «Фонограмма страсти»)[19], «Շխերա-18», «Կլուշի», «Կղզիներ» ֆիլմերում և «Գրչով և սուսերով» (ռուս․՝ «Пером и шпагой»)[20], «Ես կվերադառնամ» (ռուս․՝ «Я вернусь»), «Իմ երկրորդ կեսը» (ռուս.՝ «Моя вторая половинка»), «Ֆրեյդի մեթոդը» (ռուս․՝ «Метод Фрейда»)[21][22], «Երկու ձմեռ և երեք ամառ» (ռուս․՝ «Две зимы и три лета»), «Մայրիկներ» («Мамочки»[23], «Հարսանիքներ և ամուսնալուծություններ»[24][25][26], «Միշան փչացնում է ամեն ինչ» (ռուս․՝ «Миша портит всё») սերիալներում[27]։

2008 թվականին Անդրեյ Տարկովսկու անվան «Հայելի» 2-րդ միջազգային կինոփառատոնում ստացել է փառատոնի նախագահի հատուկ մրցանակը «Աղջիկ» ֆիլմի համար[28]։

2010 թվականին կինոյի դերասանների «Созвездие» XVIII միջազգային փառատոնում ստացել է հանդիսատեսի համակրանքի մրցանակ «Կրքի հնչյունագիր» ֆիլմում կատարած դերի համար[29]։

2018 թվականին դարձել է «Галчонок» բարեգործական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ[30]։

Անձնական կյանք

խմբագրել

Ամուսնացած է եղել Կոնստանտին Պարֆյոնովի հետ։ 2009 ծնվել է նրանց որդի Արտյոմը, 2012 թվականին նրանց դուստրը՝ Վերոնիկան[31][32]։

Ընտրյալ ֆիլմագրություն

խմբագրել
Տարի Հայերեն անվանում Բնօրինակ անվանում Դեր
2003 ֆ Գարնանային զորակոչի պատմություն История весеннего призыва Մաշա
2007 ֆ Неваляшка Տանյա
2007 ս Տունը գետափին Дом на набережной Դինա Աբաժուրը երիտասարդ տարիքում
2007 ս Գրչով և սուսերով Пером и шпагой Նաստյա
2008 ֆ Աղջիկ Девочка Լենա Յարցևա
2008 ս Ես կվերադառնամ Я вернусь Գուլյա
2008 ս Սիրելով երես չեն թեքում․․․ Не отрекаются любя... Միլենա
2009 ֆ Կրքի հնչյունագիր Фонограмма страсти Վիտա
2009 ս Սկյութացիների ոսկին Золото скифов / Սաշա Բերեստովա
2010 ֆ Շխերա-18 Шхера-18 Տատյանա
2011 ս Իմ երկրորդ կեսը Моя вторая половинка Վարյա
2012 ֆ Клуши Ալիսա
2012 ս Ֆրեյդի մեթոդը Метод Фрейда Լիդիա Ֆադեևա
2012 ս Քանի դեռ ծաղկում է ձարխոտը Пока цветёт папоротник Օլեսյա Մուրաշովա / Պոլինա Մուրաշովա
2013 ս Երկու ձմեռ և երեք ամառ Две зимы и три лета Վարվառա Ինյախինա
2013 ֆ Կղզիներ Острова Տանյա Կալինինա
2014 ս Մանեքենուհի Манекенщица Ռիմա
2015-2017 ս Մայրիկներ Мамочки Աննա Բելոուսովա
2018 ս Հարսանիքներ և ամուսնալուծություններ Свадьбы и разводы Ժենյա
2019 ս Չափից շատ սիրեկաններ Слишком много любовников Զոյա Շագինա
2020 ս Մեթոդ 2 Метод 2 Նադյա
2020-2021 ս Միշան փչացնում է ամեն ինչ Миша портит всё Իրինա Գորշկովա
2021 ս Знахарь 2 Վիոլետա
2021 ս Տապակած ճուտ Цыплёнок жареный Ագլայա

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  2. ↑ Татьяна Токун (2013). «Елена Николаева: «Дети — это любовь!»». Студенческий меридиан.
  3. ↑ «Наши выпускники. Выпуск 2006 года». ГИТИС.
  4. ↑ Марина Гаевская (2008 թ․ հուլիսի 2). «"Шведская спичка", А.П. Чехов». Театральная афиша.
  5. ↑ Марина Ипатова (2015 թ․ մարտի 20). «Елена Николаева и Павел Акимкин: ГИТИС научил нас быть одной семьёй!». Дзержинское время.
  6. ↑ «Новое прочтение Чехова в спектакле "Шведская спичка" Театра наций восхитило забайкальского зрителя». ГТРК «Чита». 2018 թ․ հոկտեմբերի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 4-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 24-ին.
  7. ↑ Анна Тимина (2018 թ․ մայիսի 24). «Евгений Миронов простился с Фигаро». Театрал.
  8. ↑ Ольга Егошина (2012 թ․ դեկտեմբերի 3). «Забытая мелодия для флейты». Театрал.
  9. ↑ Алёна Карась (2015 թ․ օգոստոսի 15). «Миссия выполнима». Петербургский театральный журнал.
  10. ↑ Оксана Кушляева (2013 թ․ մայիսի 15). «Трагедия где-то рядом». Петербургский театральный журнал.
  11. ↑ «Театр Наций покажет спектакль "Любовницы"». Культура. 2018 թ․ դեկտեմբերի 21.
  12. ↑ Феликс Грозданов (2018 թ․ դեկտեմբերի 25). «Маленькие скважины "любовниц" в Театре Наций вызвали шок». Дни.ру.
  13. ↑ Ольга Федянина (2018 թ․ դեկտեմբերի 26). «Стайное становится явным». Коммерсантъ.
  14. ↑ Марина Райкина (2018 թ․ դեկտեմբերի 27). «Любовницы в театре Наций знают один верный способ». Московский комсомолец.
  15. ↑ Нина Катаева (2019 թ․ հունվարի 19). «Елена Николаева: Без любви полной грудью не дышится». Труд.
  16. ↑ Вадим Верник (2019 թ․ փետրվարի 20). «Крупным планом. Гости: режиссёр Светлана Землякова, актрисы Театра Наций Елена Николаева и Наталья Ноздрина». Радио Культура. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 25-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 24-ին.
  17. ↑ «Стало известно, кто получит роль Самбурской в «Макбете»». Life. 2019 թ․ օգոստոսի 8.
  18. ↑ Александр Малюгин (2017 թ․ փետրվարի 22). «У женщин всё на эмоциях». Аргументы недели.
  19. ↑ Вадим Зельбин (2010 թ․ փետրվարի 12). «Рецензия на фильм «Фонограмма страсти»». Film.ru.
  20. ↑ «Сериал «Пером и шпагой»: Пикуль «забыл» придумать главную героиню». Комсомольская правда. 2008 թ․ հուլիսի 1.
  21. ↑ «Премьера на Первом канале — фильм «Метод Фрейда»». Первый канал (Россия). 2013 թ․ հունվարի 8.
  22. ↑ «Доброе утро. Елена Николаева». Первый канал (Россия). 2013 թ․ հունվարի 11.
  23. ↑ Эвелина Барсегян (2016 թ․ սեպտեմբերի 8). «Тонкости воспитания. Звезда «Мамочек» Елена Николаева: «Во втором сезоне героинь ждут перемены, которые перевернут их жизнь»». TV Mag.
  24. ↑ «На Первом канале стартует многосерийный фильм «Свадьбы и разводы»». Первый канал (Россия). 2019 թ․ հունիսի 3.
  25. ↑ «Елена Николаева и Антон Хабаров — о фильме «Свадьбы и разводы». Доброе утро. Фрагмент выпуска от 04.06.2019». Առաջին ալիք (Ռուսաստան). 2019 թ․ հունիսի 4.
  26. ↑ Оксана Бондарчук (2019 թ․ հունիսի 3). «Елена Николаева о новом сериале «Свадьбы и разводы» на Первом канале, свадьбе байкеров, любви с первого взгляда и пустых проектах». TV Mag.
  27. ↑ Татьяна Рамкина (2020 թ․ ապրիլի 14). «Елена Николаева: «Миша портит всё» научит нас критическому мышлению». TV Mag.
  28. ↑ Сергей Ветошкин (2008 թ․ հունիսի 3). «В зеркальном отражении. Названы лауреаты кинофестиваля имени Андрея Тарковского». Российская газета.
  29. ↑ Александра Иванова (2010 թ․ հունիսի 1). «Актёрский десант в гостях у Берендея и Снегурочки». Театрал.
  30. ↑ «Юлия Пересильд представила новую команду фонда «Галчонок»». Агентство социальной информации. 2018 թ․ հունիսի 28.
  31. ↑ Ксения Падерина (2019 թ․ հունիսի 10). «Елена Николаева: В моей жизни уже были и свадьба, и развод!». Կոմսոմոլսկայա պրավդա.
  32. ↑ Татьяна Силина (2020 թ․ ապրիլի 11). «Елена Николаева: «Женщины зря откладывают материнство на потом»». Letidor.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ելենա_Նիկոլաևա&oldid=9405521» էջից