Գերման Ավագյան

Գերման Ավագյան;
Ծնվել է	դեկտեմբերի 12, 1962
Ծննդավայր	Խոնի, Իմերեթի մարզ, Վրաստան
Մահացել է	փետրվարի 16, 2020 (57 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	ՀԱՊՀ
Կարողություն	ինժեներ-էներգետիկ
Մասնագիտություն	լուսանկարիչ; ֆոտոլրագրող

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ավագյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Գերման Ասլանի Ավագյան (դեկտեմբերի 12, 1962(1962-12-12), Խոնի, Իմերեթի մարզ, Վրաստան - փետրվարի 16, 2020(2020-02-16), Երևան, Հայաստան), հայ լուսանկարիչ, վավերագիր, ֆոտոլրագրող^[1]։

Կենսագրություն խմբագրել

Գերման Ավագյանը ծնվել է 1962 թվականի դեկտեմբերի 12-ին Վրաստանում^[1]։ 1974-1978 թվականներին բնակվել է Գերմանիայի Դեմոկրատական Հանրապետությունում^[1]։ 1979-1980 թվականներին սովորել է Բելառուսիայի Շուչին քաղաքում, 1980-1985 թվականներին՝ Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում^[1]։ 1989 թվականից որպես ազատ լուսանկարիչ համագործակցել է տարբեր պարբերականների հետ^[1]։

Հրապարակվել է հայկական և արտասահմանյան պարբերականներում^[1]։ Լուսանկարներ է ստեղծել Հայաստանի սոցիալական ներդրումների հիմնադրամի օրացույցի համար, Բաց հասարակության ինստիտուտի Վերսուս ստուդիայի հետ համատեղ ստեղծել «Արվեստը հայկական կալանավայրերում» օրացույցը^[2]։

Լուսանկարներում Գերման Ավագյանն անդրադառնում էր սոցիալական հարցերին, մտավոր առողջության խնդիրներին, հանքարդյունաբերության հարցերին, հաշմանդամության ու աղքատության խնդիրներին։

Հանկարծամահ է եղել սրտի կաթվածից 2020 թվականի փետրվարի 16-ին^[1]։

Մրցանակներ խմբագրել

Ստացել է բազմաթիվ մրցանակներ և պարգևներ լուսանկարչական ու լրագրողական գործունեության համար^[1]։

«Ֆիֆտի Քրոուզ» միջազգային ֆոնդի մրցանակը փաստագրական լուսանկարչության համար, 2002, Սան Ֆրանցիսկո, ԱՄՆ

Ցուցահանդեսներ խմբագրել

Միութենական ցուցահանդես, Մոսկվա (1986 թ., բրոնզե մեդալ)
«Ղարաբաղ 92», Երևանի պատմության թանգարան, 1992 թ.
«Ծանոթ դեմքերի քաղաքը», մասնավոր շոու, Երևան, 1994 թ.
«Վաղվա օրվա տունը», ՅՈՒՆԻՍԵՖ, 1995 թ.
«Կատակողների դպրոցը», Երևան
Հայկական արվեստի ցուցադրում, Բոխում, Գերմանիա
«SOS-ի կանչ» բանականության թագավորությունից անդին, մասնավոր շոու, Երևան, 1997 թ.
«Իմիջիայլոց» մասնավոր ցուցահանդես - շոու, Երևան, 1998 թ.
Միջազգային բիեննալե, Գյումրի
ՅՈՒՆԵՍԿՕ, «Մի լքեք տարիքավորներին», 1999 թ.
«SOS-ի կանչ» բանականության թագավորությունից անդին, մասնավոր շոու, Տորոնտո, Կանադա
«Չհայտարարված պատերազմի ուղիներով», Ղարաբաղի հակամարտություն
«Լույսը թունելի վերջում», ՅՈՒՆԻՍԵՖ, ՄԱԿ-ի գլխավոր գրասենյակ, Երևան, 2000 թ.
Անհատական 30 շրջիկ ցուցահանդեսներ սահմանամերձ գյուղերում, 2006 թ.
«Մահից հետո ծնվածները» շարք, ֆոտոփառատոն, Ֆրանսիա^[3]

Մեջբերումներ Գերման Ավագյանից խմբագրել

Լուսանկարը բացիկ չէ, այլ պատմություն է, և այդ սկզբունքով էլ աշխատում եմ տարիներ շարունակ^[4]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 «Հանկարծամահ է եղել լուսանկարիչ Գերման Ավագյանը». armeniasputnik.am. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 4-ին.
↑ «Ավագյան Գերման Ասլանի». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
↑ «Գերման Ավագյան` պատմության վավերագրողը». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 17-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
↑ Գերման Ավագյան. «Դեմքը մարդու սեփականությունն է, և նույնիսկ մահից հետո ոչ ոք իրավունք չունի այն օգտագործել»

Արտաքին հղումներ խմբագրել

[sputnik-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 «Հանկարծամահ է եղել լուսանկարիչ Գերման Ավագյանը». armeniasputnik.am. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 4-ին.

[2] «Ավագյան Գերման Ասլանի». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.

[3] «Գերման Ավագյան` պատմության վավերագրողը». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 17-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.

[4] Գերման Ավագյան. «Դեմքը մարդու սեփականությունն է, և նույնիսկ մահից հետո ոչ ոք իրավունք չունի այն օգտագործել»

[1]

[2]

[3]

[4]

Գերման Ավագյան

Ծնվել է	դեկտեմբերի 12, 1962(1962-12-12)
Ծննդավայր	Խոնի, Իմերեթի մարզ, Վրաստան
Մահացել է	փետրվարի 16, 2020(2020-02-16) (57 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	ՀԱՊՀ
Կարողություն	ինժեներ-էներգետիկ
Մասնագիտություն	լուսանկարիչ ֆոտոլրագրող