Գեներալ-բաս (գերմ.՝ Generalbaẞ, լատին․՝ generalis` գլխավոր), հոմոֆոն-ակորդային կերտվածք ունեցող ստեղծագործության նոտագրված ստորին ձայնը, որին կցված են նվագակցության ակորդները նշող թվանշաններ, այստեղից էլ երկրորդ' թվագրված բաս (իտալերեն basso continuo) անվանումը։ Գործածվել է 16-րդ դարի վերջից, Իտալիայում, կլավեսինի, երգեհոնի, վինի, կիթառի և այլ նվագարանների համար։ 18-րդ դարի կեսերից, նվագարանային երաժշտության զարգացման, մասնավորապես նվագակցության գեղարվեստական ինքնուրույնացման հետ իր նշանակությունը կորցրել է, բայց մինչև այժմ էլ օգտագործվում է բայանի, ակորդեոնի և կիթառի կամ դրանց նվագակցության համար գրված պարզ, մասսայական տիպի ստեղծագործություններում, ինչպես նաև հարմոնիայի ուսուցման բնագավառում (Գեներալ-բասի սկզբունքով է կազմված Ա. Արենսկու հարմոնիայի խնդրագիրքը)։ Հնում Գեներալ-բաս կոչվել է նաև հարմոնիայի ուսմունքն ընդհանրապես։

Կլավեսինահարը և բասիստ երգիչը շարունակ նվագակցում են փոքր խմբի համար


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 10