Գենադի Այգի
Գենադի Այգի (չուվաշերեն՝ Геннадий Николаевич Айхи (Лисин, օգոստոսի 21, 1934[1][2][3][…], Q15748768?, Բատիրևսկի շրջան, Չուվաշիայի ԻԽՍՀ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - փետրվարի 21, 2006[1][4], Մոսկվա, Ռուսաստան), չուվաշական և ռուսական բանաստեղծ։
Գենադի Այգի Айги, Геннадий Николаевич | |
|---|---|
| Ծնվել է | օգոստոսի 21, 1934[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Q15748768?, Բատիրևսկի շրջան, Չուվաշիայի ԻԽՍՀ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Վախճանվել է | փետրվարի 21, 2006[1][4] (71 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ, գրող և թարգմանիչ |
| Լեզու | ռուսերեն, չուվաշերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Կրթություն | Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ |
| Գրական ուղղություններ | սյուրռեալիզմ |
| Պարգևներ | |
| Զավակներ | Ալեքսեյ Այգի |
 | |
 Gennadiy Aygi Վիքիպահեստում | |
ԿենսագրությունԽմբագրել
Սովորել է Գորկու անվան գրականության ինստիտուտում։ Մտերիմ էր Բորիս Պաստեռնակի հետ, ինչը հանգեցրել էր երիտասարդ բանաստեղծի հեռացմանը ինստիտուտից։ Մոտ տասնյակ ժողովածուներ է հրատարակել չուվաշերեն, արժանացել Ֆրանսիական ակադեմիայի մրցանակին (1972)։ Այգիի ռուսերեն բանաստեղծությունները 1970-ականներից թարգմանվում են եվրոպական լեզուներով։ Ֆրանսիայի արվեստի եւ գրականության շքանշանի ասպետ է, Անդրեյ Բելիի (1987) և Բորիս Պաստեռնակի (2000) անվան մրցանակների դափնեկիր[5]։
Գենադի Այգին հայերենԽմբագրել
- Հարազատը; Ճանապարհ; Լռությունը; Մարդիկ; Ձյունը; Ուռիները; Տարվա առաջին ծիածանը; Այգի-թախիծ; Ժողովուրդն իբրև տաճար; Վաղուց էր; Դաշտը գարնանը; Այն նույն հրաժեշտը; Մինչև ընկերոջս հասնելը։ Արդի ռուսական վերլիբռ, Ստեփանակերտ, «Ոգի-Նաիրի», 2015, էջ 15-29։ Թարգմ.՝ Շանթ Մկրտչյան։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays (ֆր.) — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 27. — ISBN 978-2-221-06888-5
- ↑ 3,0 3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ↑ Արդի ռուսական վերլիբռ, Ստեփանակերտ, «Ոգի-Նաիրի», 2015, էջ 30։