Գավաշ, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Վանի վիլայեթի Վանի գավառում։ Գտնվում էր Վանա լճի հյուսիսային կողմում։ Կենտրոնը պատմական Ոստան ավանն էր, որտեղ նստում էր գավառակի կառավարիչը՝ գայմագամը։

Գավառակ
Գավաշ
Վարչական տարածքԱրևմտյան Հայաստան
ՎիլայեթՎանի վիլայեթ
ԳավառՎանի գավառ
Այլ անվանումներԳավաշ-Կարճկան, Գեվեշ, Գյավաշ, Գյավաշ-Կարճկան, Կավաշ, Կյավաշ, Ոստան

Տարածքով մոտավորապես համապատասխանում էր Մեծ Հայքի Վասպուրական աշխարհի Ռշտունիք գավառին։ Երբեմն կենտրոնի անունով կոչվել է նաև Ոստան գավառ։

Անվան ստուգաբանություն

խմբագրել

Գավառակն իր անվանումը ստացել է համանուն (կամ Կավաշ) հին գյուղի անվանումից, որի ավերակները նշմարվում են դեռ XXI դարի դրությամբ։

Աշխարհագրություն

խմբագրել

Տարածվում է Վանա լճի հարավային կողմում։ Գավառի կազմում են մտնում նաև Աղթամար և Առտեր կղզիները։ Մակերևույթը հիմնականում լեռնային է։ Լեռնալանջերը պատված են անտառներով։

Գավաշի տարածքով հոսում են Ոստան, Փշավանց, Մոխրաբերդ և այլ գետակները։

Գավառում, Վանա լճի հարավային ափի մոտ գտնվում է համանուն սարավանդ[1]։

Ունի բարեխաոռն ցամաքային կլիմա։

Բնակչություն

խմբագրել

1909 թվականին ուներ 6741 զուտ հայ բնակիչ։

Տնտեսություն

խմբագրել

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործությունն ու այգեգործությունն էր։ Նաև զբաղվում էին շալագործությամբ և ձկնորսությամբ։

Հացահատիկի մշակությամբ աչքի էին ընկնում Փշավանց, Նոր-գյուղ, Տախմանց և մի քանի այլ գյուղեր, շալագործությամբ՝ Նարեկն ու Նոր-գյուղը, ձկնորսությամբ՝ Մոխրաբերդն ու Փշավանցը։

Օգտակար հանածոներ

խմբագրել

Գավառակում կան երկաթի, կապարի, զառիկի և քարածխի պաշարներ։

Պատմամշակութային կառույցներ

խմբագրել

Գյավաշի նշանավոր հնություններից էին Նարեկա վանքը, Աղթամարը և Ս. Նշան վանքը։

Վարչական բաժանում

խմբագրել

1909 թվականին ուներ 23 գյուղ, որոնք բոլորն էլ հայաբնակ էին[2]։

Տես նաև

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 1 [Ա-Գ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի համալսարանի հրատարակչություն», 1986, էջ 797 — 992 էջ։
  2. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 797

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն