Բորիս Իզյումսկի
Բորիս Վասիլևիչ Իզյումսկի (ռուս.՝ Борис Васильевич Изю́мский, փետրվարի 21 (մարտի 6), 1915[1] կամ մարտի 6, 1915[1], Վոլգոգրադ, Սարատովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 6, 1984 կամ սեպտեմբերի 5, 1982[1], Դոնի Ռոստով, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային ռուս գրող, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ, ՌՍՖՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ, Վոլգոդոնսկի պատվավոր քաղաքացի։ ԽՄԿԿ անդամ (1946)։
Բորիս Իզյումսկի | |
|---|---|
| Ծնվել է | փետրվարի 21 (մարտի 6), 1915[1] կամ մարտի 6, 1915[1] |
| Ծննդավայր | Վոլգոգրադ, Սարատովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | սեպտեմբերի 6, 1984 (69 տարեկան) կամ սեպտեմբերի 5, 1982[1] (67 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Դոնի Ռոստով, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | գրող, արձակագիր և վիպասան |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Ռոստովի պետական մանկավարժական համալսարան |
| Ժանրեր | վիպակ և պատմվածք |
| Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
| Պարգևներ |    և  |
Կենսագրություն
խմբագրելԲորիս Իզյումսկին ծնվել է 1915 թվականի փետրվարի 21-ին (մարտի 6-ին) Ցարիցինում (այժմ` Վոլգոգրադ)` ուսուցիչների ընտանիքում։ Մայրը` Աննա Բորիսովնան և հայրը` Վասիլի Իվանովիչը, հանդիպել են ցարիցինյան թերթի խմբագրությունում, որտեղ հայրն աշխատել է որպես սրբագրիչ, մայրը զբաղվում էր ձեռագրերի վերանայմամբ, տպագրում բանաստեղծություններ։ 1917 թվականին ընտանիքը տեղափոխվել է Տագանրոգ, որտեղ էլ անցել են Իզյումսկու մանկությունն ու պատանեկությունը։ 1928 թվականին հորն աքսորել են Կարգոպոլ, որտեղ նա հազիվ էր ծայրը ծայրին հասցնում` պատրաստելով աթոռներ։ 1937 թվականին կրկին ձերբակալվել է, հացադուլ արել։ Մահացել է 55 տարեկանում։
Բորիս Վասիլևիչը սովորել է Տագանրոգի Ա.Պ. Չեխովի անվան թիվ 2 և թիվ 16 դպրոցներում։ Ապրել են մոր աշխատանքով, ով զբաղվում էր տանը դասավանդմամբ։ 9 տարեկան հասակում փորձել է գրել պիես, այնուհետև ստեղծել է վեպ, որտեղ նկարագրել է բակի իր ընկերներին։
15 տարեկանում, երբ նոր էր ավարտել դպրոցի 9-րդ դասարանը, դարձավ ընտանիքի կերակրողը, քանի որ մայրը լուրջ հիվանդացավ։
Իզյումսկին աշխատել է որպես բեռնակիր, գործարանում եղել խառատ։ Մտածելով ուսումը շարունակելու մասին` ընդունվել և շուտով թողել է ավիացիոն տեխնիկումը, զբաղվել կոնստրուկտորական դասընթացներով։
Գործարանի ուղեգրով սովորել է Ռոստովի մանկավարժական ինստիտուտի պատմական ֆակուլտետում։ Ինստիտուտից և հեռացվել է կոմերիտմիությունից` բանաստեղծ Վալենտին Վարդանովի գրական երեկոյի կազմակերպման ու մասնակցության համար, որին ավելի ուշ ձերբակալել էին որպես ժողովրդի թշնամի[2]։ Ավելի ուշ վերականգնվել է` հաշվի առնելով բացառման հիմքերի ակնհայտ անհեթեթությունը։ Տպագրվել է տեղական թերթում, գրել է ֆելիետոններ և բանաստեղծություններ, ստորագրել դրանք ԿարանդԱշ կեղծանվամբ։
Պատմության ֆակուլտետն ավարտելուց հետո դասավանդել է Ռոստովի դպրոցներում, հաճախել բժիշկների տանը կից գրական խմբակ, որտեղ երիտասարդ Սոլժենիցինը կարդում էր իր բանաստեղծությունները[2]։ 1941 թվականին կամավոր մեկնել է ռազմաճակատ, ծառայել է հեծելազորային, հրետանային գումարտակներում։ 1943 թվականին մարտերում վիրավորվել է, Աբգաներովի ճակատամարտում կրկին վիրավորվել է և կանտուզիայի ենթարկվել։ Բուժումից հետո զորացրվել է և 1944 թվականին ուղարկվել Նովոչերկասկի Սուվորովի անվան ուսումնարան որպես պատմության, տրամաբանության և հոգեբանության ուսուցիչ, որտեղ աշխատել է մինչև 1951 թվականը։
1953-1956 թվականներին ապրել է Նովոչերկասկում։ 1956 թվականին այցելել է Նովգորոդ, որտեղ տարածաշրջանային գրադարանում հանդիպել է ընթերցողների հետ[3]։
Ստեղծագործություններ
խմբագրել- Алые погоны, 1948-1954;
- Ханский ярлык, 1952;
- Девичья гора (сборник), 1961, 1963;
- Девять лет, 1966 (книга первая: «Море для смелых», книга вторая: «Леокадия Алексеевна»)
- Нина Грибоедова, 1970;
- Плевенские редуты, 1976.
- Бегство в Соколиный бор
- Соляной шлях
- Град за лукоморьем
- Тимофей с Холопьей улицы
- Зелен-камень, 1985.
- От марта до марта: Повесть о Георгии Димитрове, 1985.
- Путь к себе. Отчим, 1979.
- Дальние снега.
- Спутник мой незримый, 1981.
- Призвание, 1965.
- Небо остается, 1984.
Գրականություն
խմբագրել- Руманова Д. И. Писатели Советского Дона: Био-библиогр. справочник / [Под ред. Л. П. Громова]. - Ростов н/Д, 1958. - С. 53-58. - 160 с. - (Рост. гос. науч. б-ка им. К. Маркса).
- Писатели Дона: Биобиблиогр. сб / [Сост. Г. Г. Тягленко]. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1976. - 288 с. - 10 000 экз.
- Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. - изд. 2-е, испр. и доп. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1986. - 416 с. - 20 000 экз.
- Черная Г. А. Изюмский, Борис Васильевич // Русские детские писатели ХХ века: Биобиблиографический словарь. - М.: Флинта; Наука, 1997. - С. 193-196. - ISBN 5-02-011304-2.
- Джичоева Е. Г. Два лика времени: Очерк жизни и творчества Б. В. Изюмского. - Ростов-н/Д, 1988.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 ПроДетЛит (ռուս.) — 2019.
- ↑ 2,0 2,1 Изюмский Б. Мои вечера (детали жизни) Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine // Ковчег Кавказа. - 2009. - № 27.
- ↑ «Литературная карта Новгородской области». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 19-ին.