Բոլորը կմահանան, իսկ ես կմնամ

«Բոլորը կմահանան, իսկ ես կմնամ», ռուսական ֆիլմ իններորդ դասարանցի երեք ընկերուհիների մասին, որը նկարահանել է ռեժիսոր Վալերիա Գայ Գերմանիկան։ Պրեմիերան կայացել է 2008 թվականի Կաննի կինոփառատոնի «Քննադատության շաբաթ» դեբյուտային ֆիլմերի ծրագրում[1], որտեղ ֆիլմը ստացել է «Ոսկե տեսախցիկ» մրցույթի հատուկ մրցանակ (մրցույթի հիմնական մրցանակը ստացել է «Քաղց» ֆիլմը)[2]։ Ֆիլմը ռուսական վարձույթում է հայտնվել 2008 թվականի հոկտեմբերի 23-ին։

Բոլորը կմահանան, իսկ ես կմնամ
ռուս.՝ Все умрут, а я останусь
Երկիր Ռուսաստան
Ժանրպատմություն հասունացման մասին և հումորային դրամա
Թվական2008
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորValeriya Guy Germanika?
ՊրոդյուսերԻգոր Տոլստունով և Darya Khlyostkina?
Սցենարի հեղինակՅուրի Կլավդիև
ԴերակատարներՊոլինա Ֆիլոնենկո, Ագնիա Կուզնեցովա, Օլգա Շուվալովա, Յուլյա Ալեքսանդրովա, Yevgeniya Presnikova?, Վալենտինա Լուկաշչուկ, Դմիտրի Մեժևիչ և Anna Frolovtseva?
ՕպերատորԱլիշեր Խամիդխոջաև
Պատմվածքի վայրՄոսկվա
Նկարահանման վայրStrogino District?
ԿինոընկերությունProfit
Տևողություն80 րոպե
Շահույթ235 432 $

Սյուժե խմբագրել

Իններորդ դասարանցի երեք ընկերուհիները՝ Ժաննան, Վիկան և Կատյան, մտահոգված են այն հարցերով, թե ինչպես կարելի է տղաներին դուր գալ, որտեղից ալկոհոլ ստանալ և ինչպես հասնել դիսկոտեկ։ Մի օր աղջիկները ցուցադրաբար հեռանում են երկրաչափության դասից, իսկ հետո միմյանց բարեկամության երդում տալիս։ Ուսուցիչը գնում է տուն Կատյայի ծնողների մոտ, իսկ աղջիկը փախչում է տնից։ Կատյայի պահվածքի պատճառով դպրոցի տնօրենը սպառնում է չեղարկել դիսկոտեկը։

Երկու ընկերուհիներ՝ Ժաննան և Վիկան, վախենալով տասներորդ դասարանցի Նաստյայի սպառնալիքներից, Կատյային ուղարկում են ծնողների մոտ, և Ժաննան համոզում է Վիկային միասին գնալ գալիք դիսկոտեկ, որպեսզի չգրավեն ուրիշների ուշադրությունը։ Այնուհետև Կատյան վիճում է նրանց հետ և գտնում է նոր «ընկերուհի» Լյալային, որի օգնությամբ նախատեսում է դուրս գալ տնից։

Գալիս է դիսկոտեկի օրը։ Ժաննան և Վիկան մտնում են դպրոցի շենք և գնում զուգարան, որտեղ տասներորդ դասարանցիները գինի են խմում և առաջարկում են աղջիկներին։ Ժաննան մնում է ավագ դպրոցի աղջիկների հետ, իսկ Վիկան գնում է փնտրելու իրեն դուր եկած տղային՝ Ալեքսին։ Շուտով դիսկոտեկ է գալիս նաև Կատյան։ Այստեղ աղջիկը հանդիպում է Ալեքսին, ով կանչում է նրան։ Այս ամենը տեսնում է Վիկան։ Ալեքսն ու Կատյան միասին գնում են նկուղ։ Դրանից հետո Կատյան գնում է դպրոց, որտեղ հանդիպում է մորը, ով բոլորի ներկայությամբ ծեծում է նրան՝ տնից փախչելու համար։ Կատյան շտապում է Ալեքսի մոտ, բայց նա ընկերների և իր ընկերուհու՝ Նաստյայի առջև ձևացնում է, թե չի ճանաչում Կատյային։ Այդ ընթացքում Ժաննան հարբում է տասներորդ դասարանցիների հետ։

Վիկան Ալեքսի որոնման մեջ թափառում է թաղամասում և հանդիպում տղաների, ովքեր նրան առաջարկում են մարիխուանա ծխել։ Աղջիկը համաձայնում է և դրանից հետո համբուրվում է այդ խմբի տղաներից մեկի հետ՝ նրա փոխարեն պատկերացնելով Ալեքսին։ Այդ ժամանակ Կատյան, փախչելով մորից, գնում է դպրոց և այնտեղ հանդիպում է Նաստյային, որը մյուս դպրոցականների աչքի առաջ դաժանորեն ծեծում է նրան՝ կասկածելով Կատյային իր ընկերոջ հետ կապի մեջ։ Մինչդեռ հարբած Ժաննային հայրը գրկած հանում է նրան դպրոցից։

Ծեծից հետո, արյան և կեղտի մեջ, Կատյան վերադառնում է տուն, որտեղ ծնողները սեղան էին բացել Կատյայի տատիկի հիշատակի կապակցությամբ[3]։ Մայրը Կատյային ասում է, որ նա պետք է լվանա վերքերը, իսկ հայրը նրան առաջարկում է հաջորդ օրը խանութ գնալ նոր հագուստ գնելու՝ վստահեցնելով, որ մեկ տարի անց ամեն ինչ կանցնի։ Կատյան անպարկեշտ պատասխանում է նրանց և հայտարարում. «Բոլորը կմեռնեն, բայց ես կմնամ», որից հետո նա գնում է իր սենյակ և լաց է լինում։

Դերերում խմբագրել

  • Պոլինա Ֆիլոնենկո - Կատյա Կապիտոնովա
  • Ագնիա Կուզնեցովա - Ժաննա Մարչենկո
  • Օլգա Շուվալովա - Վիկա
  • Յուլիա Ալեքսանդրովա - Նաստյա Լուգանովա
  • Դոնատաս Գրուդովիչ - Ալեքսեյ (Ալեքս) Եգորով
  • Անաստասիա Զաբադաևա - Լյալյա
  • Ալեքսեյ Բաղդասարով - Յուրի Կապիտոնով, Կատյայի հայրը
  • Օլգա Լապշինա - Գալինա Կապիտոնովա, Կատյայի մայրը
  • Հարոլդ Ստրելկով - Ռուսլան Մարչենկո, Ժաննայի հայրը
  • Ինգա Օբոլդինա - Ալիսա Մարչենկո, Ժաննայի մայրը
  • Մաքսիմ Կոստրոմիկին - Սաշա, թաղամասի տղան
  • Ալեքսանդրա Կամիշովա - Ալեքսանդրա Ալեքսանդրովնա, երկրաչափության ուսուցիչ
  • Իրինա Զնամենշչիկովա - ուսմասվար
  • Եվգենիա Պրեսնիկովա - գրականության ուսուցիչ
  • Վալենտինա Լուկաշչուկ - Նաստյայի ընկերուհին
  • Մարգարիտա Կուտովայա - Նաստյայի ընկերուհին
  • Մարիուս Շտանդել - Ալեքսի ընկերը
  • Վսեվոլոդ Իվանով - Ալեքսի ընկերը
  • Դմիտրի Մեժևիչ - դպրոցի անվտանգության աշխատակից
  • Աննա Ֆրոլովցևա - խանութում վաճառող

Նկարահանումներ խմբագրել

Ֆիլմը նկարահանվել է Մոսկվայի Ստրոգինո շրջանում։ Ֆիլմի սցենարը բազմիցս փոխվել է, այդ թվում դերասանուհի Պոլինա Ֆիլոնենկոյին թույլ է տրվել փոխել նրա դերը «այնպես, ինչպես իրեն հարմար կլիներ խաղալ»[3]։ Ագնիա Կուզնեցովան դերի համար հաստատված առաջին դերասանուհին էր։ Սցենարի սկզբնական անվանումը եղել է «ԿԺՎ»՝ հերոսուհիների անուններով (Կատյա, Վիկա, Ժաննա), այնուհետև սցենարը կոչվել է «Երեք աղջիկ»[3]։ Ֆիլմը նկարահանվել է տեսախցիկը կայունացնող սարքավորումների նվազագույն կիրառմամբ։

Մեծ մասամբ տեսախցիկը օպերատորի ձեռքում էր[4]։ Գրեթե բոլոր տեսարաններում դերասանուհիները իսկական ալկոհոլ էին խմում։ Ֆիլմում կռիվները նույնպես իրական էին։ մեղմվեց միայն ամենադաժան կռիվը հերոսուհիների՝ Պոլինա Ֆիլոնենկոյի և Յուլիա Ալեքսանդրովայի միջև, բայց այնտեղ նույնպես իսկական արյուն և կապտուկներ կային[4]։ Ռեժիսորը ֆիլմը նկարագրում է որպես պատմություն մեծանալու մասին[4]։ Ռեժիսորի խոսքով՝ ֆիլմի հերոսուհիները, մասնավորապես Կատյան, հասունացել են անձնական դժբախտության փորձի միջոցով։

Սաունդթրեք խմբագրել

Ֆիլմում օգտագործվել են «Звери» խմբի երգերը։

Մրցանակներ և անվանակարգեր խմբագրել

Մրցանակներ խմբագրել

  • 2008 - Կաննի կինոփառատոն․ «Ոսկե տեսախցիկ» մրցույթի հատուկ մրցանակ
  • 2008 - Մյունխենի կինոփառատոն
  • 2008 - Բրյուսելի միջազգային կինոփառատոն. մրցանակ լավագույն կանացի դերի համար (Պոլինա Ֆիլոնենկո, Ագնիա Կուզնեցովա, Օլգա Շուվալովա)
  • 2008 - «Վաղը» միջազգային կինոփառատոն. մրցանակ լավագույն դերակատարման համար (Պոլինա Ֆիլոնենկո, Ագնյա Կուզնեցովա, Օլգա Շուվալովա)
  • 2008 - «Stalker» միջազգային կինոփառատոն
  • 2008 - «Սպիտակ փիղ» մրցանակ (Վալերիա Գայ Գերմանիկա)
  • 2009 - «Նիկա» մրցանակ. «Տարվա բացահայտում» (Վալերիա Գայ Գերմանիկա)

Անվանակարգեր խմբագրել

  • 2009 - «Ոսկե արծիվ» մրցանակ. «Լավագույն ֆիլմ», «Հնչյունային ռեժիսորի լավագույն աշխատանք» անվանակարգեր

Քննադատություն խմբագրել

Ըստ Վասիլի Կորեցկու (Time Out), ռեժիսորի վաղ վավերագրական աշխատանքներից հետո նրա լիամետրաժ ֆիլմը «բառացիորեն վեր էր բոլոր սպասումներից, մեծ հաշվով, ռուսական կինոյում ավելի զով, աշխույժ, ճշմարտացի և հաշվարկող ոչինչ չի եղել և, կարծես, երբեք չի լինի»[5]։ Նա նաև նշել է, որ ֆիլմը «Աղջիկներ» վավերագրական ֆիլմի «լիամետրաժ և ամբողջովին ոչ նորմատիվ ռիմեյքն է»[6][7]։ Ռոման Վոլոբուևը, 5-ից 4 միավոր տալով ֆիլմին, նշել է, ի թիվս այլ բաների, «զուտ կինեմատոգրաֆիկ արժանիքներ՝ այսօրվա լավագույն ռուս օպերատոր Ալիշեր Խամիդխոջաևի թռչող տեսախցիկը, շատ ճշգրիտ մոնտաժը, որը թույլ չի տալիս ֆիլմին ընկնել սիրողական ներկայացումների և զարդարանքի մեջ»[8]։ Ելենա Ֆանայլովան, որպես ֆիլմի հիմնական մասնագիտական արժանիքներ նշել է նաև Համիդհոջաևի օպերատորական աշխատանքը և ուժեղ սցենարային հիմքը[6]։ Յուրի Գլադիլշիկովը ֆիլմը գնահատել է որպես «լիարժեք, բարձր որակի, պրոֆեսիոնալ կինո»[9]։ Անտոն Դոլինը ֆիլմն անվանել է «տարվա լավագույն հայրենական ֆիլմերից մեկը» և առաջին ռուսական ֆիլմը «Груза 200»-ից հետո, «որը տպավորում է յուրաքանչյուրին, թեև ոչ բոլորին է դուր գալիս, միայն այստեղ չկան սպանություններ, մահապատիժներ կամ արդար հավատքի դարձներ»[10]։

Վիտալի Մանսկին, գնահատելով «կոմպոզիցիայի, լույսի, տեսախցիկի, ձայնի» պրոֆեսիոնալիզմը, միևնույն ժամանակ նշել է ֆիլմում «բնականության և պատմվածքի ճշմարտության» բացակայությունը[9]։ Սցենարիստ Նատալյա Ռյազանցևայի խոստովանությամբ՝ ֆիլմը նրան վրա «ոչնչով չի ազդել»[9]։

Սոցիոլոգ Լև Գուդկովին շփոթեցրել է այն, որ «հեղինակը, կարծես, չունի իր տեսակետը, չունի սեփական վերաբերմունքը էկրանին տեղի ունեցողի նկատմամբ», նա նաև նշել է, որ ֆիլմը «ակնհայտորեն հետ է մնում հասարակական գիտությունից», քանի որ «ֆիլմում ցուցադրված ամեն ինչ հին է»[9]։ Շատ քննադատներ նշել են ֆիլմի նմանությունը Լարրի Քլարկի աշխատանքների հետ, առաջին հերթին՝ դեռահասների մասին նրա «Երեխաները» ֆիլմի հետ[5][8]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. «Around the Selection 2008» (անգլերեն). Сайт Каннского кинофестиваля — Номинанты награды «Золотая камера». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  2. «Наши в числе призёров Каннского фестиваля». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 29-ին.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Валерия Гай Германика». № 59. Ток-шоу «Разговорчики». 2009 թ․ փետրվարի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  4. 4,0 4,1 4,2 «Пресс-релиз фильма». «ПРОФИТ» — ПРОдюсерская Фирма Игоря Толстунова. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունվարի 9-ին.
  5. 5,0 5,1 Корецкий В. «Все умрут, а я останусь». Time Out. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  6. 6,0 6,1 Фанайлова Е. «Никто из нас не выйдет отсюда живым». Выпуск № 37/38. Источники невозможного (ռուսերեն). Журнал «Сеанс». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  7. Гусятинский Е. «Чисто конкретно». Выпуск №37/38. Журнал «Сеанс». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  8. 8,0 8,1 Волобуев Р. (2008 թ․ հոկտեմբերի 13). «Каннский лауреат, аутентичное кино про старшеклассниц». Рецензии. «Афиша». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 «Сеансу отвечают: Все умрут а я останусь». Выпуск № 37/38. Источники невозможного. Журнал «Сеанс». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  10. Долин А. (2008 թ․ հոկտեմբերի 17). «Всё равно зацепит». Выпуск № 38 (125). «Ведомости». Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.(չաշխատող հղում)

Հղումներ խմբագրել