Արչիլ Սուլակաուրի
Արչիլ Սուլակաուրի (վրացերեն՝ არჩილ სულაკაური, փետրվարի 15, 1927[1], Թիֆլիս, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 26, 1997[1], Թբիլիսի, Վրաստան), վրացի արձակագիր։
Արչիլ Սուլակաուրի վրաց.՝ არჩილ სულაკაური | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 15, 1927[1] |
Ծննդավայր | Թիֆլիս, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Վախճանվել է | հոկտեմբերի 26, 1997[1] (70 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Թբիլիսի, Վրաստան |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, արձակագիր, սցենարիստ և գրող |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Կրթություն | Թբիլիսիի համալսարանի լեզվաբանական ֆակուլտետ |
Պարգևներ |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է 1927 թվականին։ 1951 թվականին ավարտել է Թբիլիսիի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ Նրա առաջին պատմվածքը՝ «Ալիքները դեպի ափ են մղվում», տպագրվել է 1957 թվականին։ «Աղավնիները», «Տղան ու շունը», «Ջրհեղեղ» պատմվածքները նկարահանվել են Վրացֆիլմ ստուդիայում, «Ջրհեղեղը» բեմադրվել է Թբիլիսիի Ռուսթավելու անվան ակադեմիական թատրոնում[2]։
Աղբյուրներ
խմբագրել