Արթուր Նիլս Լունդքվիստ (շվեդ.՝ Artur Nils Lundkvist, մարտի 3, 1906(1906-03-03)[1][2][3][…], Q10606843?, Շվեդիա[2] - դեկտեմբերի 11, 1991(1991-12-11)[2][1][3][…], Råsunda church parish, Սոլնա, Ստոկհոլմի լեն, Շվեդիա[2]), շվեդ գրող, հասարակական գործիչ։ Շվեդական ակադեմիայի անդամ (1968

Արթուր Նիլս Լունդքվիստ
շվեդ.՝ Artur Lundkvist
Ծննդյան անունշվեդ.՝ Artur Nils Lundkvist
Ծնվել էմարտի 3, 1906(1906-03-03)[1][2][3][…]
ԾննդավայրQ10606843?, Շվեդիա[2]
Վախճանվել էդեկտեմբերի 11, 1991(1991-12-11)[2][1][3][…] (85 տարեկան)
Վախճանի վայրRåsunda church parish, Սոլնա, Ստոկհոլմի լեն, Շվեդիա[2]
ԳերեզմանՍոլնա գերեզմանատուն[4]
Մասնագիտությունբանաստեղծ, գրող, թարգմանիչ, կինոռեժիսոր և մոնտաժող
Լեզուշվեդերեն
Քաղաքացիություն Շվեդիա
ԱնդամակցությունՇվեդական ակադեմիա և Fem unga?
Պարգևներ
ԱմուսինMaria Wine?
 Artur Lundkvist Վիքիպահեստում

Անդրանիկ գործը «Տոթ» (1928) բանաստեղծությունների ժողովածուն է։ «Կյանքը որպես խոտ» (1954) բանաստեղծական ժողովածուի, «Վալս Վինդինգում» (1955), «Կատակերգություն Հեգերսկուգում» (1959) վեպերի, «Ագադիր» (1961) պոեմի, «Կողք կողքի» (1962) նովելների ժողովածուի և այլ գործերի համար բնորոշ է ռեալիստական միտումների ուժեղացումը։ «Ագատ հրաձիգի կյանքն ու մահը» (1970) վեպում Լունդքվիստը դիմել է ազգային պատմությանը, «Երկնքի կամքը» (1970) վեպում պատկերել մոնղոլական նվաճումների շրջանը։

Գրել է ակնարկներ Ֆրանսիայի, ԱՄՆ-ի և Լատինական Ամերիկայի գրականության մասին։ Հեղինակ է ուղեգրությունների «Հնդկական հրդեհ» (1950), «Տաշքենդի կակաչները» (19521950 թվականին նշանակվել է խաղաղության համաշխարհային խորհրդի փոխպնախագահ։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 685  
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Արթուր Նիլս Լունդքվիստ» հոդվածին։