Վիքիպեդիա

Արթուր Լեսկո

ֆուտբոլիստ

Արթուր Անդրեևիչ Լեսկո (բելառուս․՝ Артур Андрэевіч Лясько, մայիսի 25, 1984(1984-05-25)[1], Բարանովիչի, Բրեստի մարզ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), բելառուս ֆուտբոլիստ, դարպասապահ։ «Էներգետիկ-ԲԳՈՒ» ակումբի մարզիչ։

Արթուր Լեսկո
Քաղաքացիությունը  Բելառուս
Ծննդյան ամսաթիվ մայիսի 25, 1984(1984-05-25)[1] (39 տարեկան)
Ծննդավայր Բարանովիչի, Բրեստի մարզ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Հասակ 189 սանտիմետր
Քաշ 83 կիլոգրամ[2]
Դիրք դարպասապահ

Կենսագրություն խմբագրել

Ակումբային կարիերա խմբագրել

Ֆուտբոլով սկսել է զբաղվել հայրենի Բարանովիչի քաղաքի մանկապատանեկան մարզադպրոցում[3]։

Առաջին մարզիչը եղել է Վասիլի Միխայլովիչ Դրագունը[3]։ Մինչև 16 տարեկանը մարզվել է հայրենի քաղաքում, այնուհետև տեղափոխվել է Մինսկ՝ մտնելով Օլիմպիական հերթափոխի հանրապետական ուսումնարան[4]։ 18 տարեկանում հայտնվել է «Դինամո»-ում[4]։ Սկզբում խաղացել է պահեստային խմբում, ապա՝ «Դինամո-Յունի»-ում, սակայն շուտով մտել է հիմնական թիմ[4]։ Բելառուսի ամենահեռանկարային ֆուտբոլիստներից մեկն էր իր տարիքում[4]։ 2004 թվականին թիմի հետ միասին հաղթել է Բելառուսի առաջնությունում։ Նաև թիմում անցկացրել է եվրոգավաթի 8 խաղ։

Բելառուսի առաջնության հերթական խաղում Լեսկոն ծանր վնասվածք է ստացել[4]։ Ռոման Վասիլյուկը, «Գոմելի»հարձակվողը, դուրս է եկել Արթուրի հետ մենակ, նա նետվել է օգնության, և բախում է տեղի ունեցել[4]։ Վասիլյուկը ծնկով հարվածել է Լեսկոյի գլխին, մյուս ոտքով՝ ստամոքսին[4]։ Այնուհետև նա անզգայացել է, Լեսկոն արթնացել է միայն հիվանդանոցում[4]։ Նա գիշերվա ընթացքում վիրահատվել է[4]։ Բժիշկների ախտորոշումը՝ գլխուղեղի փակ վնասվածք, ուղեղի ցնցում, աղիքների, աջ երիկամների և ենթաստամոքսային գեղձի փակ վնասվածք[4]։ Վնասվածքից հետո «Դինամո»-ի երկրպագուները հսկայական պաստառ են պատրաստել՝ գրելով[4]. «Արթուր, մենք քեզ հետ ենք»։

Բելառուսի առաջնության չեմպիոն և արծաթե մրցանակակիր դառնալուց հետո Լեսկոն իր մարմնի վրա դաջվածք է արել[5]։ Նրա թիմում նրան անվանում էին աղվես[5]:

2008 թվականի փետրվարին պայմանագիր է կնքել Կրիվորոջայի «Կրիվբասի» հետ[6]։ Թիմում հիմնական դարպասապահի տեղը զիջում էր նախ Եվգենի Բորովիկին, իսկ հետո Իսլի Հիդին։ Հիմնականում Լեսկոն խաղացել է պահեստային կազմում, որտեղ 2008/09 մրցաշրջանում երիտասարդական առաջնությունում անցկացրել է 12 խաղ։ «Կրիվբաս»-ի հիմնական կազմ մտնելու համար անցկացրել է 2 խաղ Դոնեցկի «Շախտյորի» (4:2) և Խարկովի «Մետալիստ»-ի (1:3) դեմ[7]։ Ուկրաինայի գավաթում նաև 1 խաղ անցկացրել է «Ֆենիքս-Իլիչովց»-ի դեմ (2:1)։ 2009 թվականի հունիսին Լեսկոն տեղափոխվել է ակումբ[8]։ Նույն տարվա օգոստոսին նա կրկին հանդես է եկել թիմում։ Նա այլևս չէր խաղում թիմում, այլ մարզվում էր կրկնօրինակող կազմի հետ։ 2009 թվականի դեկտեմբերին Արթուր Լեսկոն խզել է պայմանագիրը Կրիվբասի հետ և ազատ գործակալի կարգավիճակ է ստացել։ Լեսկոն «Салідарнасць» պարբերականին տված հարցազրույցում ասել է[9], որ «Կրիվբաս»-ում կորցրել է երկու տարի և բացասաբար է արձագանքել ակումբի աշխատանքի վրա[10]:

  «Կրիվբաս»-ում ինձ պարզապես թույլ չէին տալիս խաղալ։ Ընդորում վերջին տարում ոչ միայն հիմնական թիմի կազմում, այլև պահեստայինում... այսինքն, «Կրիվբաս»-ը ինձ երկու տարով հեռացրել էր ֆուտբոլից։ Ֆուտբոլից բառի լայն իմաստով. ես պարզապես մարզվում էի, և դա այն է։ Իսկ ֆուտբոլիստը ոչ միայն ցանկանում է խաղալ, այլև խաղային պրակտիկան շատ կարևոր է։
- Արթուր Լեսկո
  

Որոշ ժամանակ անց Կրիվբասի դարպասապահների մարզիչ Տարաս Գրեբենյուկը, ով նրա հետ միասին աշխատել է «Դինամոյում», ասաց, որ «Կրիվբաս»-ում ձախողման մեջ մեղավոր է Լեսկոն[11]:

  Մարդու մեջ այնքան աշխատանք է ներդրվել... տղան չի կարող պատկերացնել, թե ինչպես է ակումբում կառուցվում աշխատանքը և ինչպիսի լիազորություններ ունեն գլխավոր մարզիչը և դարպասապահների մարզիչը, ինչպես են որոշումներ կայացվում։ Սկզբունքորեն դա չպետք է վերաբերի նրան։ Նա պետք է զբաղվի միայն իր սպորտային հմտությունների, հոգեբանական վիճակի բարելավմամբ, ինչպես նաև ֆուտբոլ խաղալու ցանկությամբ և ձգտմամբ։ Նա սխալ գործ է արել։
- Տարաս Գրեբենյուկ
  

2010 թվականի ձմռանը ցուցադրվել է Մինսկի «Պարտիզան»-ում[12]։ 2010 թվականի մարտին հրավիրվել է «Փյունիկ»-ի սելեկցիոներների կողմից դիտման[13]։ Մի քանի խաղից հետո, որոնցում ցուցադրել է հիանալի խաղ, պայմանագիր է կնքել ակումբի հետ։ Ակումբի հետ դարձել է Հայաստանի չեմպիոնական մեդալների, գավաթակիր և սուպերգավաթակիր։ Մրցաշարում անցկացված 25 հանդիպումներից 13-ը խաղացել են զրոյով[14]։ Մրցաշրջանի ավարտից հետո տեղափոխվել է Մինսկ, որի հետ երկու տարվա պայմանագիր է կնքել։ 2013 թվականին միացել է «Սլուցկ» ֆուտբոլային ակումբին[15]։ «Սլուցկ» ակումբում անցկացրել է կես մրցաշրջան, խաղացել է 12 խաղ, բաց է թողել 8 գոլ։ Շատ բաներում Արթուրի շնորհիվ «Սլուցկ»-ը նրա հեռանալու պահին Առաջին լիգայի ընթացքում ամենաքիչ գոլ բաց թողնող թիմերից մեկն էր։

2013 թվականի օգոստոսի 7-ին տրանսֆերային պատուհանի փակվելուց մեկ օր առաջ տեղափոխվել է Գերագույն լիգայի «Գոմել» ակումբ՝ պայմանագիր կնքելով մինչև 2013 թվականի վերջ[16]։ Ըստ երևույթին, Գոմելում Արթուրը կոչված էր մրցակցություն կազմել Եգոր Հատկևիչին հիմնական գոլակիրի դիրքի համար։ Այնուամենայնիվ, նա չի հանդես եկել այնպես, ինչպես սպասվում էր։ Գոմելի ակումբում Լեսկոն հանդես է եկել 1-ին համարի ներքո։ Մրցաշրջանի ավարտին հեռացել է ակումբից[17]։

2014 թվականին վերադարձել է «Սլուցկ»[18], որտեղ դարձել է հիմնական դարպասապահը։ Դեկտեմբերին երկարաձգել է պայմանագիրը ակումբի հետ։ Սլուցկյի հիմնական դարպասապահն էր, երբեմն բացակայում էր վնասվածքների պատճառով, իսկ 2016 թվականի օգոստոսին դուրս էր մարզում։ Դեկտեմբերին հեռացել է թիմից[19]։

2017 թվականի հունվարից ցուցադրվում է «Իսլոչ»-ում, սակայն անհաջող[20]։ Մարտին միացել է Մինսկի «Տորպեդոյին»[21]։ Խաղացել է միայն երեք խաղում, որից հետո հունիսին հեռացել է ակումբից[22]։

2017 թվականի հուլիսին միացել է «Բարանովիչի» ֆուտբոլային ակումբ, որտեղ դարձել է հիմնական դարպասապահը։ Դեկտեմբերին հեռացել է թիմից[23]։

2018 թվականի հունվարին համալրել է «Լիդա»-ի կազմը[24]։ Խմբի հիմնական դարպասապահն էր[25]։ Օգոստոսին լքել է «Լիդա» ակումբը և շուտով տեղափոխվել է Մինսկի «Էներգետիկ-ԲԳՈւ», որի հետ հայտնվել է Բարձր լիգայում։ 2019-2020 թվականներին երբեմն դուրս է եկել դաշտ, հերթափոխել է երիտասարդ դարպասապահներին[26]։ 2021 թվականի հունվարին երկարաձգել է պայմանագիրը ակումբի հետ, միաժամանակ զբաղեցրել է խաղացող մարզիչի պաշտոնը։

Կարիերայի հավաքագրում խմբագրել

Բելառուսի մինչև 21 տարեկանների երիտասարդական հավաքականի կազմում անց է կացրել 6 խաղ և բաց է թողել 7 գոլ[3]։ Բելառուսի ազգային հավաքականի թեկնածու է եղել[27]։

Անձնական կյանք խմբագրել

Իր ապագա կնոջ Տատյանայի հետ ծանոթացել է դիսկոտեկում և ամուսնացել է 21 տարեկանում[3]։ Ունի երկու որդի՝ Յարոսլավ և Դանիել[5]։

Նրա ֆուտբոլային ֆուտբոլային կուռքը իտալացի Ջանլուիջի Բուֆֆոնն է[3]։

Նվաճումներ խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 https://championship.abff.by/players/728
  2. ↑ https://teams.by/artur-lesko/player-144/
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Артур Лесько: «Вратарь — не футболист»» (ռուսերեն). Football.By. 1703.2006. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 31-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 ««Вратарём он поставлен у ворот»» (ռուսերեն). Беларусь Сегодня. 2005 թ․ դեկտեմբերի 29. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Артур Лесько: «Деньги важны, но они не заменяют футбол»» (PDF) (ռուսերեն). Газета «Динамо» (Минск). 2009 թ․ ապրիլի 17. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ մարտի 31-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  6. ↑ ««Кривбас» підписав контракти з Шагойко та Лесько, та подовжив з Мельником та Грановським» (ուկրաիներեն). UA-Футбол. 2008 թ․ փետրվարի 15. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  7. ↑ «Олег Таран: «Нагрузки — дозирую»» (ռուսերեն). UA-Футбол. 2009 թ․ հունիսի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  8. ↑ «Артур Лесько знову в «Кривбасі»» (ուկրաիներեն). UA-Футбол. 2009 թ․ օգոստոսի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ օգոստոսի 12-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  9. ↑ «Артур Лесько расторг контракт с «Кривбассом»» (ռուսերեն). UA-Футбол. 2009 թ․ դեկտեմբերի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 4-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  10. ↑ «Артур Лесько: «„Кривбасс" лишил меня футбола на два года»» (ռուսերեն). UA-Футбол. 2009 թ․ դեկտեմբերի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ դեկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  11. ↑ «Тарас Гребенюк: «Артур Лесько не воспользовался возможностью проявить себя»» (ռուսերեն). UA-Футбол. 2009 թ․ դեկտեմբերի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  12. ↑ «Белорус для «Кривбасса»» (ռուսերեն). UA-Футбол. 2010 թ․ փետրվարի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.
  13. ↑ ««Пюник» представил белорусского голкипера Артур Лесько» (ռուսերեն). ArmFootball.com. 2010 թ․ մարտի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 31-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 20-ին.
  14. ↑ «Степан Казарян — самый надёжный вратарь» (ռուսերեն). Armsport.com. 2010 թ․ դեկտեմբերի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 31-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  15. ↑ «Голкипер Пюника подписал контракт с ФК «Минск»» (ռուսերեն). Armsport.am. 2010 թ․ դեկտեմբերի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 6-ին.
  16. ↑ «Трансферная кампания «Гомеля» завершилась подписанием Артура Лесько». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 7-ին.
  17. ↑ «Артур Лесько покидает «Гомель»». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2013 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  18. ↑ «Гигевич, Лесько и Игнатенко пополнили ряды команды». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 29-ին.
  19. ↑ «"Слуцк" расстался с Артуром Лесько». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 6-ին.
  20. ↑ «Виталий Жуковский: готовы заключить контракт с игроком сборной Тринидада и Тобаго, с Лесько не будем сотрудничать». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 6-ին.
  21. ↑ «Артур Лесько подписал контракт с минским "Торпедо"». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 6-ին.
  22. ↑ «Артур Лесько покинул минское "Торпедо"». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 6-ին.
  23. ↑ «ФК "Барановичи" покинули 11 футболистов». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 6-ին.
  24. ↑ «Семь игроков пополнили состав «Лиды»» (ռուսերեն). fclida.by. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 28-ին.
  25. ↑ «Лесько и Борисенко покидают "Лиду"». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 6-ին.
  26. ↑ «Лесько, Садовский и Юдчиц продлили контракты с "Энергетиком-БГУ"». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 20-ին.
  27. ↑ «Профиль на неофициальном сайте ФК «Кривбасс»» (ուկրաիներեն). Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 20-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Արթուր_Լեսկո&oldid=9794675» էջից