Վիտամինային անբավարարություն

(Վերահղված է Ավիտամինոզից)

Վիտամինային անբավարարություն, հիվանդություն, որն առաջանում է համապատասխան վիտամիններ չպարունակող, որակապես ոչ լիարժեք սննդի երկարատև ընդունման հետևանքով։ Մի քանի վիտամինների միաժամանակյա բացակայությունից առաջանում է պո-լիավիտամինոզ։ Սննդից վիտամինների ոչ լրիվ բացակայության դեպքում (որը նկատվում է ավելի հաճախ) զարգանում են ավիտամինոզների թեթև ձևերը՝ հիպովիտամինոզներ։

Վիտամինային անբավարարություն
 Diseases and disorders due to vitamin deficiencies Վիքիպահեստում

Վիտամինային անբավարարության փորձնական ճանապարհով առաջինն իրականացրել է ռուս բժիշկ Նիկոլայ Լունինը, 1880 թվականին։ Որևէ վիտամինի լրիվ բացակայությունն օրգանիզմում կոչվում է ավիտամինոզ (օրինակ՝ ավիտամինոզ A կամ B, В2, С ), իսկ մասնակի անբավարարությունը՝ հիպովիտամինոզ (թերվիտամինային վիճակ)։ Օրգանիզմի բնականոն կենսագործունեության համար անհրաժեշտ է վիտամինների որոշակի քանակություն, որի մի մասն ընդունվում է սննդի հետ, մյուսը՝ սինթեզում են աղիքների բակտերիաները։ Մարդու վիտամինային պահանջը մեծանում է ֆիզիկական ծանր աշխատանքի, հղիության, ներզատիչ գեղձերի և վարակիչ հիվանդությունների ժամանակ։ Ըստ առաջացնող պատճառի տարբերում են արտածին (էքսոգեն) և ներծին (էնդոգեն) վիտամինային անբավարարություն։ Արտածին կամ սննդային վիտամինային անբավարարությունը պայմանավորված է սննդում վիտամինների անբավարար պարունակությամբ կամ բացակայությամբ։ Հաճախ հետևանք է սննդամթերքների ոչ ճիշտ պահպանման կամ տեխնոլոգիական մշակման կանոնների խախտման (քայքայվում են վիտամինների մեծ մասը)։ Վիտամինային փոխանակության նշված խանգարումները կարելի է վերացնել վիտամինացված սննդի ընդունմամբ։ Ներծին անբավարարության առաջացման երկու պատճառ գոյություն ունի, առաջինը պայմանավորված է վիտամինների քայքայման պրոցեսների ուժեղացմամբ, ստամոքս-աղիքային համակարգում դրանց ներծծման խանգարմամբ, սինթեզի ընկճմամբ։ Դիտվում է հելմինթոզների, լյամբլիոզի և լյարդի որոշ հիվանդությունների դեպքում։ Երկրորդը հետեանք է օրգանիզմի վիտամինային պահանջի մեծացման և նյութափոխանակության պրոցեսների խանգարման։ Վիտամինային անբավարարությունը զարգանում է աստիճանաբար։ Ախտանշանները և բուժումը՝ ըստ պահանջվող վիտամինի։ Կանխարգելումը՝ վիտամիններով հարուստ սննդամթերքների, բանջարեղենի և մրգերի բավարար ընդունում, սննդի արդյունաբերության, հասարակական սննդի ձեռնարկություններում և կենցաղում սննդամթերքի ճիշտ պահպանություն և տեխնոլոգիական մշակում։ Վիտամինային պատրաստուկներ, վիտամինացված սնունդ։ Կանխարգելման միջոցառումները նշանակություն ունեն հիմնականում արտածին ավիտամինոզների դեպքում։ Այն կարող է պայմանավորված լինել սննդում վիտամինների պակասով, դրանց ներծծման և յուրացման պրոցեսների դժվարացմամբ, ինչպես նաև հակավիտամինների (թիամինազներ, սուլֆանիլամիդներ, որոշ անտիբիոտիկներ և այլն) ազդեցությամբ։ Դրսևորվում է հիմնականում անասունների մսուրային շրջանում։ Վիտամինային անբավարարություն հաճախ դիտվում է մատղաշի աճման շրջանում, հղի անասունների և բարձր մթերատու կենդանիների օրգանիզմում։ Առաջացնում է մթերատվության, պտղատվության նվազում, հիվանդացության (հատկապես մատղաշի) բարձրացում, մայրերի և արտադրողների գլխաքանակի տնտեսական օգտագործման ժամկետների կրճատում։ Վիտամինային անբավարարության դեպքում կենդանիներից ստացվում են կենսաբանորեն ոչ լիարժեք սննդամթերք (կաթ, միս, ձու և այլն), ցածրորակ հումք (բուրդ,, կաշի, մորթի)։ Բուժումը և կանխարգելումը․ հիգիենային պայմանների բարելավում, լիարժեք, վիտամիններով հարուստ կերեր, վիտամինային պատրաստուկների ներարկումներ։

Որոշ ավիտամինոզներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վիտամինային անբավարարություն» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 622