Վիքիպեդիա

Անդրեյ Չեռնիշով

ռուս ֆուտբոլիստ

Անդրեյ Ալեքսեևիչ Չերնիշով (ռուս.՝ Андрей Алексеевич Чернышов, հունվարի 7, 1968(1968-01-07)[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս նախկին ֆուտբոլիստ, պաշտպան, ֆուտբոլային մարզիչ։ ԽՍՀՄ, ԱՊՀ և Ռուսաստանի ֆուտբոլի հավաքականների խաղացող։ ԽՍՀՄ միջազգային կարգի սպորտի վարպետ (1990)։

Անդրեյ Չեռնիշով
Քաղաքացիությունը  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ հունվարի 7, 1968(1968-01-07)[1][2] (56 տարեկան)
Ծննդավայր Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Հասակ 190 սանտիմետր
Դիրք կենտրոնական պաշտպան

Խաղացողի կարիերա խմբագրել

Մսկվայի «Դինամոյի» ՕՌՄՊՄԴ-ի սան է։ Առաջին մարզիչը եղել է Վլադիմիր Սերգեևիչ Բոբկովը[3]։

ԽՍՀՄ թիմի կազմում հաղթել է 1990 թվականի Եվրոպայի երիտասարդական առաջնությունում։

ԽՍՀՄ/ԱՊՀ/Ռուսաստանի հավաքականի կազմում մասնակցել է 29 հանդիպման։ Մասնակցել է Եվրոպայի 1992 թվականի առաջնությանը։

1992 թվականին տեղափոխվել է Մոսկվայի «Սպարտակ»։ 1993 թվականի հուլիսին, երբ դադարել է մասնակցել «Սպարտակի» հիմնական կազմի խաղերին, ընդունել է Վալերի Գազզաևի հրավերը և վերադարձել «Դինամո» (Մոսկվա)։

1994 թվականին մեկնել է Եվրոպա։ Սկզբում Գրացի «Շտուրմի» կազմում անցկացրել է մեկուկես մրցաշրջան, այնուհետև նրան առաջարկել են շահավետ պայմանագիր ՊԱՕԿ-ում, ուր նա տեղափոխվել է ազատ գործակալի կարգավիճակով։ Սակայն ավստրիացիները փաստաբանների օգնությամբ ապացուցել են, որ Չեռնիշովն այլ կարգավիճակ ունի, և ՊԱՕԿ-ը պետք է վճարի խաղացողի համար։ Այդ տարաձայնությունների պատճառով, ինչպես նաև ակումբում ղեկավարության հաճախակի փոփոխության պատճառով, Չեռնիշովը թիմում է մնացել միայն մեկ մրցաշրջան։

Ավարտելով մարզական կարիերան՝ 2002 թվականի մարտին դարձել է Ռուսաստանի Մ-19 հավաքականի գլխավոր մարզիչ։

Մարզչական կարիերա խմբագրել

  • 2002 թվականի մարտին նշանակվել է Ռուսաստանի Մ-16 պատանեկան հավաքականի գլխավոր մարզիչ[4] և նրա հետ երեք անգամ հաղթել է միջազգային մրցաշարերում։
  • 2002 թվականի օգոստոսին նշանակվել է Ռուսաստանի երիտասարդական հավաքականի գլխավոր մարզիչ (Մ-21)[5]։ Նորամուտը եղել է օգոստոսի 21-ին Շվեդիայի հասակակիցների դեմ տնային ընկերական խաղը (3:1)[6]։
  • 2003 թվականի մարտին նշանակվել է Մոսկվայի «Սպարտակ» ֆուտբոլային ակումբի մարզական տնօրեն։
  • 2003 թվականի հունիսին Օլեգ Ռոմանցևի հեռանալուց հետո նշանակվել է «Սպարտակի» գլխավոր մարզիչ՝ շարունակելով մարզել երիտասարդական հավաքականը[7]։ Թիմն ընդունել է 14-րդ տուրում 14-րդ տեղում։ Ակումբը լքել է նույն տարվա սեպտեմբերին՝ որպես գլխավոր մարզիչ աշխատելով երեք ամսից էլ քիչ[8] (նրա ղեկավարությամբ թիմն անցկացրել է 10 խաղ՝ 5 հաղթանակ և 5 պարտություն)՝ կենտրոնանալով երիտասարդական հավաքականի հետ աշխատանքի վրա, ընդ որում՝ Չեռնիշովի հետ թիմից հեռացել է նաև նրա ամբողջ շտաբը, ներառյալ բժիշկներն ու վարչական աշխատողները[9]։ «Սպարտակը» առաջնությունն ավարտել է Վլադիմիր Ֆեդոտովի գլխավորությամբ և գրավել 10-րդ տեղը։
  • 2005 թվականի նոյեմբերի 21-ին ՌՖՄ-ն և Չեռնիշովը համաձայնության են եկել աշխատանքային պայմանագիրը դադարեցնելու մասին, որը կնքվել էր 2004 թվականի ապրիլի 1-ին և հաշվարկված էր մինչև 2006 թվականի հուլիսի 31-ը[10]։ Եվրոպայի երիտասարդական առաջնության ընտրական մրցաշարում Չեռնիշովի թիմը, մեկնարկելով 4 հաղթանակներով, արդյունքում դուրս չի եկել խմբից՝ զբաղեցնելով 2-րդ տեղը[8]։ Հաջորդ ընտրական փուլում խմբում կրկին 2-րդ տեղն է զբաղեցրել, որին հաջորդել է դանիացիներից կրած պարտությունը անցումային հանդիպումներում (0:1, 1:3), ընդ որում՝ առաջին թիմի ուժեղացված թիմի կազմում պատասխան հինգ խաղում ռուսաստանցիները ստացել են կարմիր քարտեր և հեռացվել խաղադաշտից[10]։ Չեռնիշովի՝ երիտասարդական հավաքականի հետ աշխատանքի ընթացքում թիմը երկու անգամ հայտնվել է թոփ-16-ում։ 17 խաղացողներ հետո առաջին հավաքականում հանդես են եկել 2008 թվականի Եվրոպայի առաջնությունում, որտեղ գրավել են 3-րդ տեղը։
  • 2002 թվականի հուլիսից մինչև 2003 թվականի օգոստոսը ընդգրկված է եղել նաև Ռուսաստանի ազգային հավաքականի շտաբում։
  • 2006 թվականի հունվարին նշանակվել է Թբիլիսիի «Դինամոյի» գլխավոր մարզիչ` այդ պաշտոնում փոխարինելով Կախաբեր Ցխադաձեին (Վրաստանի առաջնության առաջին շրջանից հետո «Դինամոն» զբաղեցնում էր 4-րդ տեղը) և կնքելով մեկ տարվա և չորս ամսվա պայմանագիր։ Սակայն աշխատել է միայն երկրորդ շրջանը և ազատվել աշխատանքից։ Ղեկավարությունը չի բավարարել 3-րդ տեղն ու Վրաստանի գավաթի քառորդ եզրափակիչ դուրս գալը «Զեստափոնիի» կողմից, որի արդյունքում ստացել է միայն Ինտերտոտոյի գավաթի ուղեգիր[11][12], և մասնագետի հետ պայմանագիրը խզվել է[13]։
  • 2006 թվականի հունիսին տեղափոխվել է Բելառուս՝ պայմանագիր կնքելով Վիտեբսկի «Լոկոմոտիվի» հետ[14], որտեղ փոխարինել է մարզիչին առաջնության մեկնարկային անհաջողություններից հետո (5 խաղում 6 միավոր)։ Առաջին պաշտոնական հանդիպումը գլխավոր մարզիչի դերում Չեռնիշովն անցկացրել է Վիտեբսկում, որտեղ նրա նոր սաները ոչ ոքի արդյունքի են հասել երկրի գործող չեմպիոն Սոլիգորսկի «Շախտյորի» հետ խաղում (0:0)[15]։ Առաջնությունն ավարտել է 6-րդ տեղում[3]։ Հաջորդ մրցաշրջանում երեք անընդմեջ պարտություններից հետո ապրիլի 28-ին հեռացվել է աշխատանքից և հեռացել ակումբից՝ մեկնելով Ռուսաստան[16], ընդ որում՝ պաշտոնանկության պատճառների ձևակերպումները («զբաղեցրած պաշտոնին անհամապատասխանություն» և «անբավարար որակավորում»), որոնք Չեռնիշովի խոսքերով, թույլ չեն տվել նրան նոր աշխատանք ստանալ Ռուսաստանում, դատական քննության առիթ են դարձել ակումբի ղեկավարության նկատմամբ[17][18] 100 միլիոն բելառուսական ռուբլու չափով բարոյական վնասի փոխհատուցման և պաշտոնի վերականգնման պահանջով` հարկադրված պարապուրդի ընթացքում միջին աշխատավարձի փոխհատուցմամբ։ Դատարան են դիմել նաև «Վիտեբսկի» մարզչական շտաբի անդամներ Անդրեյ Դմիտրիևը և Մաքսիմ Օլխովիկը։ Արդյունքում 2007 թվականի հունիսի 15-ին ակումբը համաձայնել է փոխել մարզիչների աշխատանքային գրքույկներում պատճառի ձևակերպում՝ «ազատվել է սեփական ցանկությամբ» և վճարել նախկին աշխատակիցների աշխատավարձը մինչև հունիսի 15-ը ներառյալ, որից հետո ռուսների պահանջները հանվել են[19][20]։
  • 2008 թվականին վերադարձել է Ռուսաստան և առաջին դիվիզիոնի մրցաշարի մեկնարկից քիչ առաջ[21] գլխավորել Բրյանսկի «Դինամոն»։ Հունիսի սկզբին Իրկուտսկի «Զվեզդայի» դեմ խաղում մայիսի 28-ին կրած տնային պարտությունից հետո (1:3)[22] հեռացվել է ցածր արդյունքների համար։ Թիմը գտնվում էր բարձրագույն խմբում, 18-րդ տեղում[23][24]։
  • 2009 թվականի հուլիսին մոտ էր ադրբեջանական «Ստանդարդ» տեղափոխվելուն, հաղորդվում էր, որ պայմանագիր է կնքվել «1+1» սխեմայով[25], սակայն Չեռնիշովի խոսքով՝ տեղի է ունեցել միայն բանավոր պայմանավորվածություն[26] և նա այնտեղ աշխատել է ընդամենը մի քանի օր[27]՝ այդպես էլ պայմանագիր չստորագրելով[28][29]։
  • 2010 թվականի հունվարին պայմանագիր է կնքել մինչև մրցաշրջանի ավարտը[30]։ Ղազախստանի Պրեմիեր լիգայի նորեկ «Ակժայիկ» ակումբի հետ[31] և գլխավորել ակումբը երկու տարի։ Առաջին թիմը գրավել է նախավերջին՝ 11-րդ տեղը և դուրս մնացել Պրեմիեր լիգայից[32], իսկ հետո առաջին խմբում զբաղեցրել է 4-րդ տեղը և վերադարձել բարձրագույն դիվիզիոն։
  • 2012 թվականի հունիսից մինչև 2013 թվականի մայիս աշխատել է Սաուդյան Արաբիայի «Ալ Շոլա» U-20 ակումբում։ Սաուդյան Արաբիայի Մ-20 գավաթակիր, զբաղեցրել 3-րդ տեղը Սաուդյան Արաբիայի առաջնությունում։
  • 2013 թվականի հունիսին գլխավորել է Քուվեյթի «Ալ Ֆահահել» ակումբը[33]։
  • 2014 թվականի հունիսին զբաղեցրել է Մոսկվայի «Տորպեդոյի» մարզական տնօրենի պաշտոնը[34]։
  • 2015 թվականի սեպտեմբերին նույնպիսի պաշտոն է զբաղեցրել Քուվեյթի «Ալ Կադիսիա» ակումբում, սակայն արդեն նույն տարվա հոկտեմբերի վերջին վերադարձել է մարզչական գործունեության։
  • 2015 թվականի հոկտեմբերի 28-ին գլխավորել է սերբական «Սպարտակ» թիմը (Սուբոտիցա), որը 11 միավորով նախավերջին 15-րդ տեղում էր[35][37], արդյունքում թիմն առաջնությունն ավարտել է 10-րդ տեղում։ 2015/16 մրցաշրջանում նա խաղացել է Սերբիայի Գավաթի կիսաեզրափակիչում, որտեղ պարտվել է ապագա գավաթակիր Բելգրադի «Պարտիզան]ին»։ 2017 թվականի փետրվարին Չեռնիշովը ճանաչվել է Սերբիայում Սուբոտիցայի լավագույն ֆուտբոլային մարզիչ[38]։ 2016/17 մրցաշրջանի ավարտից հետո, որի առաջնությունում թիմը զբաղեցրել է 10-րդ տեղը, ակումբի հետ պայմանագիրը չի երկարաձգվել[39]։
  • 2018 թվականի սեպտեմբերին դարձել է Քուվեյթի «Ալ Թադամոն» ակումբի մարզական տնօրենը[40]։
  • 2018 թվականի հոկտեմբերին դարձել է Հունական «Սպարտա» ֆուտբոլային լիգայի թիմի գլխավոր մարզիչը։ Պայմանագիրը կնքվել է «1+1» համակարգով[41][42]։
  • 2020 թվականին դարձել է Նովի Սադի «Դինամոյի» (Սերբիա) գլխավոր մենեջեր[43][44]։
  • 2021 թվականի հունվարին նշանակվել է Լիտվայի «Վիլնյուս Վիտիս» թիմի գլխավոր մարզիչ, հանդես է եկել երկրի երկրորդ դիվիզիոնում (I Lyga)[45][46]:

1997 թվականին ավարտել է ՌՖԿՊՀ-ը։ 2002 թվականին ավարտել է ՌՖԿՊՀ-ին կից մարզիչների բարձրագույն դպրոցը։ 2006 թվականին անցել է ատեստավորում և առաջին անգամ ստացել UEFA PRO արտոնագիր։

Պրակտիկա և սեմինարներ խմբագրել

2003 թվականին Թուրքիայում մասնակցել է «Եվրոպայի առաջատար մարզիչներ» սեմինարին՝ Լուիս Ֆելիպե Սկոլարիի մասնակցությամբ։ Ֆրանկֆուրտում մասնակցել է «Ֆուտբոլի թոփ մարզիչներ» սեմինարին՝ Ֆելիքս Մագատի աջակցությամբ։ 2004 թվականին այցելել է Եվրոպայի առաջատար մարզիչների սեմինար Պորտուգալիայում մասնակցությամբ Օտտո Ռեհագել։

2001-2015 թվականներին վերապատրաստվել է մի շարք ակումբներում։

Ձեռքբերումներ խմբագրել

Որպես խաղացող
  • Երիտասարդական թիմերի Եվրոպայի չեմպիոն - 1990
  • ԽՍՀՄ ֆուտբոլի առաջնության բրոնզե մեդալակիր - 1990
  • ԽՍՀՄ-ԱՊՀ գավաթակիր - 1991/1992
  • Ռուսաստանի չեմպիոն - 1992
  • Ռուսաստանի առաջնության արծաթե մեդալակիր - 1994
  • Ռուսաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի վարկածով՝ երեք անգամ ճանաչվել է լավագույն ֆուտբոլիստ
  • Ավստրիայի առաջնության կրկնակի արծաթե մեդալակիր և Ավստրիայի գավաթակիր
  • Ավստրիայի առաջնության լավագույն օտարերկրացի պաշտպանը 1994/95 մրցաշրջանի արդյունքներով
Որպես մարզիչ
  • Թբիլիսիի «Դինամոն» դարձել է Վրաստանի առաջնության բրոնզե մեդալակիր (2006)
  • «Ալ Շոլան» ակումբը (երիտ.) դարձել է Սաուդյան Արաբիայի գավաթակիր (2012-2013)
Անձնական
  • ԽՍՀՄ առաջնության 33 լավագույն ֆուտբոլիստների ցուցակում (1) - № 1 (1991)
  • Բելառուսի 2006 թվականի առաջնության լավագույն մարզիչ
  • Սերբիայում 2016-2017-ի լավագույն մարզիչը լրագրողների և երկրպագուների կարծիքով
  • Հունաստանի լիգայի լավագույն մարզիչ 2018-2019-ը երկրպագուների կարծիքով

Նկարներ խմբագրել

  •  
    Անդրեյ Չեռնիշովը խաղի ժամանակ, 2016 թվական
  •  
    Չեռնիշովը «Սպարտակ» Սերբիա ակուբի հետ, մրցաշրջանի վերջին խաղը
  •  
    Վիտալի Մուտկո և Անդրեյ Չեռնիշով, PRO արտոնագրի հանձնում

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
  3. ↑ 3,0 3,1 «Чернышов Андрей Алексеевич в эксклюзивном интервью для СШОР «Смена» № 63». fs-smena63.ru. 2020 թ․ նոյեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 11-ին.
  4. ↑ «Андрей Чернышов возглавил юношескую сборную». sport-express.ru. 2002 թ․ մարտի 12.
  5. ↑ «Новое амплуа старого знакомого». sport-express.ru. 2002 թ․ օգոստոսի 9.
  6. ↑ «Андрей Чернышов начинает с убедительной победы». sovsport.ru. 2002 թ․ օգոստոսի 22.
  7. ↑ «Андрей Чернышов стал тренером-совместителем». vesti.ru. 2003 թ․ հունիսի 21.
  8. ↑ 8,0 8,1 «Команда Чернышова вновь проиграла». gazeta.ru. 2005 թ․ փետրվարի 9.
  9. ↑ «Чернышов объяснил причины отставки». sports.ru. 2003 թ․ սեպտեմբերի 12.
  10. ↑ 10,0 10,1 «Чернышов ушёл с поста тренера молодежной сборной по футболу». ria.ru. 2005 թ․ նոյեմբերի 21.
  11. ↑ «Футбол. Чернышов покинул "Динамо"». sportrbc.ru. 2006 թ․ մայիսի 25.
  12. ↑ «Чернышов уволен из «Динамо»». gazeta.ru. 2006 թ․ մայիսի 25. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 10-ին.
  13. ↑ «Тбилисское "Динамо" разорвало контракт с российским тренером Андреем Чернышовым». newsru.com. 2006 թ․ մայիսի 25.
  14. ↑ «Витебский "Локомотив" с Чернышовым». football.by. 2006 թ․ հունիսի 6.
  15. ↑ «Андрей Чернышов: Работаю на результат». rg.ru. 2006 թ․ հունիսի 22.
  16. ↑ «Чернышов покинул Витебск». football.by. 2007 թ․ ապրիլի 20.
  17. ↑ «Чернышов посчитал свое увольнение незаконным и подал на "Витебск" в суд». football.by. 2007 թ․ մայիսի 30.
  18. ↑ «Футбол. Трактовка причин увольнения из "Витебска" не позволила Андрею Чернышову возглавить российский клуб». pressball.by. 2007 թ․ հունիսի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 10-ին.
  19. ↑ «Футбол: Андрей Чернышов подал в суд на руководство ФК "Витебск"». sportbox.ru. 2007 թ․ մայիսի 30.
  20. ↑ «Футбол. Андрей Чернышов и "Витебск" нашли компромисс». pressball.by. 2007 թ․ հունիսի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 10-ին.
  21. ↑ «Футбол. Чернышов уволен из "Динамо"». sportrbc.ru. 2008 թ․ հունիսի 4.
  22. ↑ «Тренера - "на мыло"». bryansk.aif.ru. 2008 թ․ հունիսի 4.
  23. ↑ «Андрей Чернышов отстранен от руководства брянским «Динамо»». yansk.ru. 2008 թ․ հունիսի 2.
  24. ↑ «Чернышов отправлен в отставку с поста тренера брянского «Динамо»». sports.ru. 2008 թ․ հունիսի 3.
  25. ↑ «Футбол: Чернышов подписал контракт со "Стандардом"». sportbox.ru. 2009 թ․ հուլիսի 3.
  26. ↑ ««Говорить, что я подписал контракт, преждевременно»». gazeta.ru. 2009 թ․ հուլիսի 3.
  27. ↑ «Андрей Чернышов: «Хотелось бы вернуться в Россию и работать там»». rusteam.permian.ru. Еженедельник «Футбол». 2016 թ․ նոյեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 10-ին.
  28. ↑ «Чернышов: у бакинского "Стандарда" проблемы с финансами». championat.com. 2009 թ․ հուլիսի 13.
  29. ↑ «Чернышов не будет работать с азербайджанским «Стандардом»». sports.ru. 2009 թ․ հուլիսի 11.
  30. ↑ «Андрей Чернышов возглавил клуб из Казахстана». rusfootball.info. 2010 թ․ հունվարի 29.
  31. ↑ ««Акжайык» оформил Чернышова». sports.kz. 2010 թ․ նոյեմբերի 29.
  32. ↑ «Андрей Чернышов: «Богатые побеждают, бедные вылетают»». sports.kz. 2010 թ․ նոյեմբերի 27.
  33. ↑ «Андрей Чернышов: в Саудовской Аравии получал в пять раз больше, чем в «Спартаке»». sportbox.ru. 2019 թ․ հունվարի 26.
  34. ↑ «Экс-тренер «Спартака» стал спортивным директором «Торпедо»». sport-express.ru. 2014 թ․ հուլիսի 7.
  35. ↑ «Чернышов возглавил «Спартак Суботица»». championat.com. 2015 թ․ հոկտեմբերի 28.
  36. ↑ ««Это тоже футбольное поле? — Нет, это поле для казни». Чернышов — о Ближнем Востоке и других приключениях». sport24.ru. 2018 թ․ փետրվարի 15.
  37. ↑ По его словам, после того, как он согласился возглавить команду, узнал, что она на идёт последнем месте с отставанием в 4 очка от предпоследнего[36].
  38. ↑ Černišov dobio priznanje ՅուԹյուբում
  39. ↑ «А. Чернышов покинул «Спартак» из Суботицы». championat.com. 2017 թ․ մայիսի 30.
  40. ↑ «Бывший главный тренер «Спартака» стал спортивным директором клуба из Кувейта». sportbox.ru. 2018 թ․ սեպտեմբերի 21.
  41. ↑ «Чернышов вернулся в Европу и возглавил греческий клуб «Спарти»». sport24.ru. 2018 թ․ հոկտեմբերի 5.
  42. ↑ «Андрей Чернышов: «За рубежом я расту как тренер»». matchtv.ru. 2019 թ․ մայիսի 3.
  43. ↑ «Бывший тренер «Спартака» Чернышов приступил к работе в сербском клубе». sport24.ru. 2020 թ․ փետրվարի 5.
  44. ↑ «Андрей Чернышов: Деньги, потраченные на слежку за людьми, лучше направить в медицину. Сербский футбол пока не коснулся кризис». sportsdaily.ru. 2020 թ․ ապրիլի 3.
  45. ↑ «„Vilniaus Vytį" treniruos specialistas iš Rusijos». sportas.lt (լիտվերեն). 2021 թ․ հունվարի 29.
  46. ↑ «Чернышов возглавил литовский клуб. Он хочет пригласить футболистов из России». sportsdaily.ru. 2021 թ․ հունվարի 29.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրեյ Չեռնիշով» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Անդրեյ_Չեռնիշով&oldid=9783184» էջից