Ֆրանսուա Կյուպի դե Ռենուշարդ

Ֆրանսուա Կյուպի դե Ռենուշարդ սենյոր դե Ռենուշարդ (նոյեմբերի 10, 1732(1732-11-10), Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն - հոկտեմբերի 13, 1808(1808-10-13), Փարիզ), 18-րդ դարի ֆրանսիացի դասական կոմպոզիտոր, թավջութակահար ու երաժշտական մանկավարժ։

Ֆրանսուա Կյուպի դե Ռենուշարդ
Ծնվել է	նոյեմբերի 10, 1732(1732-11-10) Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն
Երկիր	Ֆրանսիա
Մահացել է	հոկտեմբերի 13, 1808(1808-10-13) (75 տարեկան) Փարիզ
Մասնագիտություն	երաժիշտ, կոմպոզիտոր, թավջութակահար և երաժշտության ուսուցիչ
Գործիքներ	թավջութակ

Կենսագրություն

Ֆրանսուա Կյուպի դե Ռենուշարդը եղել է Ֆերդինանդ-Ժոզեֆ դե Կյուպի Կամարգոյի և Մարի-Էնն Սմետի որդին։

Նա հանրահայտ բալետի պարուհի Մարի Կամարգոյի (1710–1770) և ջութակահար Ժան-Բապտիստ դե Կյուպի դե Կամարգոյի եղբայրն էր։

Եղել է Մարտեն Բերտոյի սանը։ 1750 թվականին ընդունվել է Փարիզի Օպերա՝ որպես basse du grand chœur և այնտեղ մնացել մինչև 1770 թվականը։

Կրթական նշանակություն ունեցող իր բազմաթիվ ստեղծագործություններից բացի Կուպին ամրապնդել է իր հեղինակությունը Ֆրանսիայում թավջութակին ավելի մեծ նշանակություն տալու համար։ Ֆրանսուա Կուպին նույն հարթության վրա է գտնվում մի կողմից իր ուսուցիչ Մարտեն Բերտոյի և Ժան-Բապտիստ Բարրիերի, իսկ մյուս կողմից ՝ եղբայրներ Ժան-Լուի Դյուպորի և Ժան-Պիեր Դուպորի հետ։

Ստեղծագործություններ

Ֆրանսուա-Ժոզեֆ Ֆետիի կողմից չնշված այլ աշխատանքների թվում Ֆրանսուա Կյուպին գրել է նաև

• Arrangements: Recueil d'airs choisis des meilleurs auteurs pour violoncelle (1761)
• Recueil d'airs choisis des meilleurs auteurs ajustés pour le violoncelle (Paris, Le Menu, 1761)
• 6 սոնատա թավջութակի ու բասի համար, Op. 1 (c. 1761)
• 6 դուետ 2 թավջութակի համար, Op. 2 (c. 1767), missing
• 6 դուետ 2 թավջութակի համար, Op. 3 (c. 1770)
• 3 դուետ 2 թավջութակի համար, Op. 5 (1773)
• 2 Cello concertos, mentioned by Fétis and Ernst Ludwig Gerber (missing)
• Six duo (sic) pour deux violoncelles, Op. 3 (Paris, La Chevardière)
• Six duo (sic) pour deux violoncelles, Op. 5 (Bayeux, Le Menu, 1773)
• Airs d'opéra-comiques pour deux violoncelles (Paris, 1777)
• Cello Concerto in D Major (1783)
• Concerto à grand orchestre pour le violoncelle (Paris, 1783). The orchestra includes strings, 2 oboes and 2 horns; (Paris, 1783)
• Air de l'Aveugle de Palmire, and Menuet de Fischer, for 2 cellos (c. 1784)
• Recueil de petits airs variés et dialogués for 2 cellos, Op. 9 (around 1800)
• Méthode nouvelle et raisonnée pour apprendre à jouer du violoncelle (Paris, Le Menu, 1772). The method contains comments on the technique of the instrument.

Գրականության ցանկ

• François Schoonjans, « Amour, danse, musique, lignages : les Cupis de Camargo », in, Les Lignages de Bruxelles, Brussels, n° 55-56, 1973, p. 49-54.

Արտաքին հղումներ

• François Cupis de Renoussard in Historical Dictionary of Music of the Classical Period
• François Cupis de Renoussard, Duo op.V n.2 in C major on YouTube