Ֆրանսիական Հնդկաչին (ֆր.՝ Union indochinoise, վիետ․՝ Liên bang Đông Dương), Հնդկաչին թերակղզու արևելյան մասում ֆրանսիական գաղութային տիրույթների (Վիետնամ, Կամբոջա, Լաոս) անվանումը 1880-ական — 1940-ական թվականներին։ Վարչական կենտրոնը Հանոյն էր։

Ֆրանսիական Հնդկաչին
flag of French Indochina? Զինանշան


Կարգավիճակդաշնություն, պատմական պետություն և գաղութ
ՄայրաքաղաքՀոշիմին, Հանոյ և Հոշիմին
Պետական կարգդաշնություն
Ազգաբնակչություն21 599 582 մարդ
Հիմնադրված է1887 թ.
ԱրժույթՖրանսիական Հնդկաչինի պիաստր[1]

1945 թվականին՝ Վիետնամը, 1953 թվականին՝ Կամբոջան, 1954 թվականին Լաոսը դարձել են ինքնուրույն պետություններ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 476
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրանսիական Հնդկաչին» հոդվածին։
  1. 1,0 1,1 https://web.archive.org/web/20071101052405/http://www.sankhauvietnam.com.vn/printContent.aspx?ID=1685