Der Fuehrer’s Face («ֆյուրեյի դեմքը», նախնական անվանում՝ «Դոնալդ Բադը Նացիստական երկրում» (անգլ.՝ Donald Duck in Nutzi Land) ամերիկյան կարճամետրաժ պրոպագանդիստական, «Դոնլդ բադի» ֆիլմերից մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ՝ անգլերեն և գերմաներեն լեզուներով։ 1942 թվականին ցուցադրվել է «Ուոլթ Դիսնեյ ընկերություն» կողմից (առաջին անգամ ցուցադրվել է՝ 1943 թվականի հունվարի 1-ին), ինչպես նաև մուլտֆիլմի երգի անվանումը։ Երկուսն էլ պարունակում էին Ադոլֆ Հտլերի ծաղր։

Der Fuehrer’s Face
անգլ.՝ Der Fuehrer's Face
Տեսակկարճամետրաժ մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ
Ժանրպրոպագանդիստական ֆիլմ[1] և կինոկատակերգություն[2]
ԹեմաԵրկրորդ համաշխարհային պատերազմ և Նացիստական Գերմանիա
ԿերպարներԴոնալդ Դաք
ՌեժիսորՋեք Քիննի[3][4]
ՍցենարիստԴիկ Հյումեր[4] և Ջո Գրանտ[4]
ՀնչյունավորումԿլերենս Նեշ[4] և Բիլլի Բլեթչեր[4]
ՊրոդյուսերՈւոլթ Դիսնեյ[4]
ԵրաժշտությունՕլիվեր Ուոլես[5][3]
Երկիր ԱՄՆ
Լեզուանգլերեն և գերմաներեն
ԸնկերությունՈւոլթ Դիսնեյ ընկերություն[4]
ԴիստրիբյուտորRKO Pictures[4]
Տևողություն8 րոպե
ՊրիկվելSky Trooper?
Թվականհունվարի 1, 1943[6][3][4] և 1943
ԱռաջադրումՕսկար լավագույն անիմացիոն կարճամետրաժ ֆիլմի համար[4]
Պարգևներ

Այդ նույն տարում ռեժիսոր Ջեք Կիննը կարճամետրաժ մուլտֆիլմ անվանակարգում արժանացել է «Օսկար լավագույն ֆիլմի համար» մրցանակի։

1994 թվականին անիմացիայի պատմաբան Ջերի Բեքի կազմած լավագույն 50 մուլտֆիլմեր ցանկում զաղեցնում է 22-րդ հորիզոնակաը։

Սյուժե խմբագրել

Ֆաշիստական Գերմանիայի ռազմական նվագախուբը կազմված է սուզաֆոնահար Հիդեկի Տոձիոից, թմբկահար Հենրիկ Հիլմերից, տրոմբոնահար Պաուլ Յոզեֆ Գեբելսից, ֆլեյտահար Հերման Վիլհելմ Գյորինգից և մեծ թմբուկով Բենիտո Մունսոլինից։ Նրանք կատարել են փոքրիկ շրջագայություններ, եղել են մի քաղաքում՝ երգելով մի երգ, որը ծաղրում էր նացիզմի գաղափարախոսությունը։ Դոնալդը արթնանացավ աղմուկից և երաժիշտները նրան տարան սպառազինման գործարան, որտեղ նա ստիպված էր «աշխատել որպես ֆյուրեր օրը 48 ժամ»։ Աշխատանքին զուգահեռ նա պետք է անդադար բղավեր Հիտլեր և անդադար մեծարեր և ողջուներ Հիտլերի դիմանկարին։ Նյարդային լարվածությունից առաջանում են մղձավանջներ։ Մղձավանջից արթնանալով նա տեսավ Ազատության արձանի ուրվապատկերը, որը նրան հերթական նացիստական ողջույն թվաց։ Հենց այդ պահից նա հասկացավ, որ նա իրականում ամերիկացի է, և այդ բոլոր մղձավանջները եղել են ընդամենը հիմար երազ։

Երգ խմբագրել

Մուլտֆիլմի գլխավոր երգը «Der Fuehrer’s Face» գրել է Սպայք Ջոնսը։ Երգը ծաղրում է նացիստական օրհներգը։

Գործածում պրեմերիայից հետո խմբագրել

1940 թվականին ներկայացվել է սովետական կինո ընկերությունում, այն ցուցադրվել է հենց պատերազմական ժամանակներում[7]։

1984 թվականին մուլտֆիլմը սկսվեց ցուցադրվել հեուստատեսությամբ՝ նվիրված Դոնլդ Բադի 50-ամյակին։ Մուլտֆիլմի դրվագներից ցուցադրվել են «Պեռլ-Հարբորը» ֆիլմում։

2010 թվականին մուլտֆիլմը նեռարվել է Ռուսական Դաշնային ծայրահեղական նյութերի շարքում (պարագրաֆ՝ 2030)՝ «Դոնլդ Բադը և ֆաշիզմը»(արգելված սերիաներ), հետագայում մուլտֆիլմը տարածողները ենթարկվեցին վարչական պատասխանատվության[8], բայց 2016 թվականին Ռուսական դատարանը չեղյալը է համարել որոշումը՝ մուլտֆիլմեը հեռացնելով ցանկից[9]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Bendazzi G. Foundations - The Golden AgeTaylor & Francis, 2016. — P. 104. — ISBN 978-1-138-85452-9
  2. http://www.allmovie.com/search/movies/ann%20dyer/comedy-d648
  3. 3,0 3,1 3,2 INDUCKS(բազմ․) — 1994.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 Big Cartoon DataBase — 1998.
  5. Disney Animation: The Illusion of LifeNY: Abbeville Press, 1981. — P. 286.
  6. http://drgrobsanimationreview.com/2009/09/03/der-fuehrers-face/
  7. Сегодня в прокате : [арх. 4 Մարտի 2016] // Уральский рабочий : газета. — 1945. — 13 Մարտի. — С. 2.
  8. Дональд Дак — антифашист попал под раздачу // Информационно-аналитический центр «Сова», 03.09.2015
  9. «Суд отменил решение об экстремизме в мультфильме с Дональдом Даком». Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 19-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել