Տուր ձեռքդ, պստլո

Գուրգեն Խանջյանի վեպը

«Տուր ձեռքդ, պստլո», Գուրգեն Խանջյանի հինգերորդ վեպը, որը հրատարակվել է 2017 թվականին «Անտարես» հրատարակչությունում։ Խմբագիր՝ Արքմենիկ Նիկողոսյան, շապիկի նկարը՝ Լիանա Ղուկասյանի, հեղինակի լուսանկարը՝ Անահիտ Հայրապետյանի, կազմի ձևավորումը՝ Վիտալի Ասրիևի։ 328 էջ։

Տուր ձեռքդ, պստլո
Գրքի շապիկը
ՀեղինակԳուրգեն Խանջյան
Տեսակգրական ստեղծագործություն
Ժանրվեպ
Կազմված է32 գլխից
Բնօրինակ լեզուհայերեն
Կերպար(ներ)Գրիգ
Էջեր328
ԽմբագիրԱրքմենիկ Նիկողոսյան
ՆկարազարդողԼիանա Ղուկասյան
Կազմի հեղինակՎիտալի Ասրիև
Երկիր Հայաստան
Հրատարակման վայրԵրևան
ՀրատարակիչԱնտարես
Հրատարակման տարեթիվ2017
ԳՄՍՀ978-9939-76-018-6
ՀՏԴ821.19-31
ԳՄԴ84(5Հ)-44
Պարգև(ներ)

Հեղինակը վեպի վրա աշխատել է մոտ երեք տարի[1]։ Գրքի շնորհանդեսը տեղի է ունեցել Երևանում 2017 թվականի հունիսի 17-ին[2]։ 2017 թվականի հունիսի 23-ին գիրքը եղել է «Արմենպրես» լրատվական գործակալության «Երևանյան բեսթսելեր» նախագծի առաջին հորիզոնականում[3]։

Գրքի հանձնարարականը

խմբագրել

Բուն իրականություն և ցանկալի իրականություն, ու երկուսում էլ ապրելու զարմանալի կարողություն, որը միևնույն ժամանակ դառնում է հոգեբանական անհաղթահարելի բեռ։ Անցյալն անընդհատ կանչում է, գրավում, իսկ ներկան սպանում է անցյալի լավագույն հիշողությունները։ Ինչպե՞ս վարվել՝ արհեստականորեն վայելել անցյալի քաղցրությո՞ւնը, թե՞ հաղթահարել կարոտն ու փորձել այդ կերպ հաղթահարել նաև ներկայի տաղտուկը։ Իսկ գուցե կա երրո՞րդ ճանապարհը։ «Տուր ձեռքդ, պստլո» վեպը ժամանակների ու իրականությունների տարուբերումների մեջ մոլորված մարդու պատմություն է, որը, այնուամենայնիվ, ունակ է հաղթելու[4]։

Կարծիքներ գրքի մասին

խմբագրել
  Կարող եմ արձանագրել շատ կարևոր փաստ, որ նախկինում կոսմոպոլիտ Գուրգեն Խանջյանը դարձ է կատարում դեպի հայրենիք, հայություն և պետականության մտահոգություն։ Շատ են կարոտային տրամադրությունները, հատկապես՝ կապված Երևանի, Երևանի ամենատարբեր շենքերի, շինությունների, տեղանքների, մարդկային տեսակների հետ, որոնք, ցավոք, անհետանում են։ Իսկ եթե գրողը բարձրացնում է նման տագնապ, այն էլ նման արվեստով գրված վեպում, նշանակում է դրանք անդառնալիորեն կորչող արժեքներ են։ Սա անուղղակի կոչ է ընթերցողին պահպանելու այն, ինչն այսօր կա[5]։
- Արքմենիկ Նիկողոսյան
 

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել