Տիգրան Իսմիյան
Տիգրան Արթինի Իսմիյան (բուլղար․՝ Тигран Исмиян, հեղափոխական կեղծանունը՝ Չիչո, (Чичо, թարգ.՝ «քեռի»), մարտի 15, 1859[1], Ադրիանապոլիս, Օսմանյան կայսրություն[1] - հունիսի 13, 1931[1], Պլովդիվ, Բուլղարիա[1]), բուլղարահայ փաստաբան, կոմունիստական գործիչ, Բուլղարիայի կոմունիստական կուսակցության անդամ (1894)։
| Տիգրան Իսմիյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | մարտի 15, 1859[1] |
| Ծննդավայր | Ադրիանապոլիս, Օսմանյան կայսրություն[1] |
| Մահացել է | հունիսի 13, 1931[1] (72 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Պլովդիվ, Բուլղարիա[1] |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Օսմանյան կայսրություն,  Բուլղարիայի իշխանություն և Բուլղարիայի թագավորություն |
| Մասնագիտություն | հեղափոխական և իրավաբան |
Բարձրագույն կրթությունն ստացել է Փարիզում։ Հեղափոխական գործունեությունն սկսել է Պլովդիվում՝ 1896 թվականին։ Տիրապետելով մի շարք լեզուների՝ քաղաքի բազմազգ շրջաններում հանդես է եկել մարքսիզմին, պատմությանը և իրավաբանությանը նվիրված դասախոսություններով, կազմակերպել ցույցեր ու գործադուլներ, խմբագրել քաղաքական թռուցիկներ։ Սերտ կապեր է ունեցել Դ. Բչագոեի U. Վ. Կուարովի հետ։ Վերջինիս հետ Պլովդիվում բացել է փաստաբանական գրասենյակ, որը քաղաքում դարձել էր մարքսիստական մտքի կենտրոնը։ Աշխատակցել է Դ. Բլագոեի խմբագրած «Նովո վրեմե» («Ново време») ամսագրին և բուլղար կոմունիստների օրգան «Ռաբոտնիչեսկի վեստնիկ» («Работнмчески вестник») թերթին։ 1910—1918 թվականներին ընտրվել է ԲԲՍԴ (տեսնյակներ) կուսակցության կենտրոնական և օկրուգային կոմիտեների անդամ։ 1918—1920 թվականներին բազմիցս ելույթներ է ունեցել բուլղարահայ կոմունիստների առջև։ Բուլղարիայի 1923 թվականի սեպտեմբերյան ապստամբության նախօրյակին ձերբակալվել է և հայտնվել Պլովդիվի բանտում։ Զրկված լինելով փաստաբանական գործունեության իրավունքից՝ կյանքի վերջին տարիներն անցկացրել է կարիքի և զրկանքների մեջ։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 399)։ 
|