Վյաչեսլավ Կոստիկով
Վյաչեսլավ Կոստիկով (ռուս.՝ Вячеслав Васильевич Костиков, օգոստոսի 24, 1940, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս դիվանագետ։ Արտակարգ և լիազոր դեսպան (1995 թվականի մայիսի 26)[1]։
| Վյաչեսլավ Կոստիկով | |
| Կուսակցություն՝ | ԽՄԿԿ |
|---|---|
| Կրթություն՝ | ՄՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետ |
| Մասնագիտություն՝ | դիվանագետ և լրագրող |
| Ծննդյան օր | օգոստոսի 24, 1940 (83 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ
|
| Պարգևներ |
 |
Կենսագրություն խմբագրել
1966 թվականին ավարտել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության Մոսկվայի Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանը։ Տիրապետում է ֆրանսերենին և անգլերենին։
1966 թվականից զբաղվում է դիվանագիտական գործունեությամբ։
1966 թվականից մինչև 1967 թվականը Հնդկաստանում եղել է անգլերենից թարգմանիչ։
1968 թվականին Շեֆիլդյան համալսարանում ավարտել է լրագրական դասընթացներ։
1972 թվականին ավարտել է արտաքին առևտրի ակադեմիան՝ «տնտեսագետ-միջազգայնագետ» մասնագիտությամբ։
1972 թվականից մինչև 1978 թվականը Փարիզում եղել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի քարտուղարության տեղեկատվության բաժանմունքի աշխատակից։
1982 թվականից մինչև 1988 թվականը Փարիզում եղել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի քարտուղարության տեղեկատվության բաժանմունքի խմբագիր։
1992 թվականից մինչև 1995 թվականը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի քարտուղարը[2][3]։
1995 թվականի մայիսի 26-ից մինչև 1996 թվականի սեպտեմբերի 19-ը Վատիկանի և Մալթայական շքանշանի Ռուսաստանի Դաշնության ներկայացուցիչ[4][5]։
Դիվանագիտական աստիճան խմբագրել
- Արտակարգ և լիազոր դեսպան (1995 թվականի մայիսի 26)[1]
Ստեղծագործություններ խմբագրել
- Костиков В. В. Наследник. — М.: Советский писатель, 1985
- Костиков В. В. Мистраль. — М.: Международные отношения, 1988
- Костиков В. В. Мосты на левый берег. — М.: Московский рабочий, 1988
- Костиков В.В. Блеск и нищета номенклатуры. — М.: Правда, 1989. — 48 с. (Библиотека «Огонёк»)
- Костиков В. В. Не будем проклинать изгнанье... (Пути и судьбы русской эмиграции) / Оформление художника А. Г. Антонова. — М.: Международные отношения (издательство), 1990. — 464 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-7133-0207-5 (в пер.)
- Костиков В. В. Вернисаж. — М.: Советский писатель, 1990.
- Костиков В. В. Сумерки свободы. — М.: Огонек, 1991. — 48 с. (Библиотека «Огонёк»).
- Костиков В. В. Диссонанс Сирина. — М.: Новости, 1992.
- Костиков В. В. Диссонанс Сирина. — М.: ИПФ «Россия», 1993.
- Костиков В. В. Последний пароход. — М.: Международные отношения, 1993\
- Костиков В. В. Не будем проклинать изгнанье... (Пути и судьбы русской эмиграции). — 2-е, доп.. — М.: Международные отношения (издательство), 1994. — 526 с. — 1 000 экз.
- Костиков В. В. Дни лукавы. — М.: Художественная литература, 1995.
- Костиков В. В. Роман с президентом. — М.: Вагриус, 1997. — 352 с. — 15 000 экз. — ISBN 5-7027-0459-2 (в пер.)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Указ Президента Российской Федерации от 26.05.1995 г. № 526 "О присвоении Костикову В. В. дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла"
- ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 14.05.1992 г. № 229-рп «О пресс-секретаре Президента Российской Федерации»
- ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 14.03.1995 г. № 123-рп «О В. В. Костикове»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 26.05.1995 г. № 528 «О назначении Костикова В. В. Представителем Российской Федерации при Ватикане и при Мальтийском ордене по совместительству»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 19.09.1996 г. № 1374 «Об освобождении Костикова В. В. от обязанностей Представителя Российской Федерации при Ватикане и при Мальтийском ордене по совместительству»
Գրականություն խմբագրել
- Кто есть кто в России и в ближнем зарубежье: Справочник. — М: Издательский дом «Новое время», «Всё для Вас», 1993. ISBN 5-86564-033-X