Վիքիպեդիա

Վլադիմիր Պուտինի նախագահություն (2012-2018)

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Վլադիմիր Պուտինի նախագահություն

Վլադիմիր Պուտինի նախագահություն, Ռուսաստանի չորրորդ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի նախագահությունը 2012 թվականի մայիսի 7-ից։ Վլադիմիր Պուտինի երրորդ նախագահական ժամկետը տևել է 2012 թվականի մայիսի 7-ից մինչև 2018 թվականի մայիսի 7-ը։

Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտին

Իշխանության փոխանցում Մեդվեդևից խմբագրել

Հիմնական հոդված՝ Ռուսաստանի նախագահական ընտրություններ 2012

2011 թվականի սեպտեմբերի 24-ին Միասնական Ռուսաստան կուսակցության համագումարի ժամանակ հայտարարվեց, որ 2012 թվականի նախագահական ընտրություններում Վլադիմիր Պուտինը կառաջադրի իր թեկնածությունը, իսկ նրա հաղթանակի դեպքում կառավարությունը կգլխավորի Դմիտրի Մեդվեդևը։ Մեդվեդևի խոսքով՝ նման ռոտացիայի մասին իրենք Պուտինի հետ վաղուց էին որոշում կայացրել[1]։ Մեդվեդևն ընդունել է Պետդումայի ընտրություններում Միասնական Ռուսաստան կուսակցությունը գլխավորելու Պուտինի առաջարկը[2]։ 2012 թվականի մարտի 4-ին Ռուսաստանի նախագահի ընտրություններում Վլադիմիր Պուտինը հաղթել է առաջին փուլում[3]։ Ռուսաստանի նախագահի թեկնածու Գենադի Զյուգանովի, «Յաբլոկո» կուսակցության, «Այլ Ռուսաստան» կուսակցության, «Գոլոս» ասոցիացիայի և այլ հասարակական կազմակերպությունների հայտարարությունների համաձայն՝ ընտրությունների արդյունքների վրա ազդել են դրանց անցկացման ժամանակ և նախընտրական քարոզարշավի ժամանակ զանգվածային խախտումները, և ընտրությունները լեգիտիմ չեն[4][5][6][7]։

 
Դմիտրի Մեդվեդևը և Վլադիմիր Պուտինը «Միասնական Ռուսաստան»-ի համագումարում, 2011 թվականի սեպտեմբերի 24

2012 թվականի մայիսի 7-ին Վլադիմիր Պուտինը ստանձնեց Ռուսաստանի նախագահի պաշտոնը[8]։

2012 թվականի մայիսի 8-ին Պետական Դուման համաձայնություն է տվել Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի Դմիտրի Մեդվեդևին կառավարության նախագահ նշանակելու վերաբերյալ որոշմանը (նրա թեկնածությանը պաշտպանել են «Միասնական Ռուսաստան» և «Արդար Ռուսաստան» խմբակցության 5 պատգամավորներ, 54 սվոբորոսան)[9]։

Օրենսդրական բարեփոխումներ խմբագրել

Պաշտոնը ստանձնելու օրը ստորագրվել են 11 հրամանագրեր, որոնք սահմանում են պետության գործունեության առանցքային ուղղությունների հիմնական խնդիրներն ու առաջնահերթությունները՝ Մայիսյան հրամանագրերը։

2012 թվականի հունիսին ստեղծվել է ձեռնարկատերերի իրավունքների պաշտպանության լիազոր ներկայացուցչի պաշտոնը (նախագահի հրամանագրով, 2013 թվականին ընդունվել է լիազոր ներկայացուցչի մասին հատուկ օրենք) և ստորագրվել է զանգվածային միջոցառումների ժամանակ իրավախախտումների համար պատասխանատվության խստացման մասին № 65 օրենքը։ Նրա դրույթների մի մասը Սահմանադրական դատարանը չեղյալ է հայտարարել 2013 թվականին[10]։

2012 թվականի հուլիսին ընդունվել է Պետական դումայի կողմից և նախագահի կողմից ստորագրվել է № 121 օրենքը ոչ առևտրային կազմակերպությունների մասին՝ «օտարերկրյա գործակալների» և № 139 օրենքը համացանցում տեղեկատվության կարգավորման մասին։

2012 թվականի հուլիսին Ռուսաստանը ՉԺՀ-ի հետ համատեղ ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում արգելափակել էր Սիրիայի վերաբերյալ բանաձևի նախագիծը, որը սպառնում էր պատժամիջոցներով[11], իսկ 2013 թվականի հունիսին՝ Սիրիայի վերաբերյալ մեկ այլ հռչակագիր[12]։

2012 թվականի օգոստոսին ավարտվել է ԱՀԿ-ին Ռուսաստանի անդամակցության գործընթացը[13]։

ԱԽՏՀ գագաթաժողով 2012 խմբագրել

Հիմնական հոդված՝ ԱԽՏՀ գագաթաժողով 2012

2012 թվականի սեպտեմբերի 2-9-ը Վլադիվոստոկում տեղի է ունեցել ԱԽՏՀ-ի տնտեսությունների ղեկավարների քսանչորսերորդ ամենամյա հանդիպումը[14]։ Գագաթաժողովը տեղի է ունեցել Ռուսական կղզում։ Սա ԱԽՏՀ առաջին գագաթաժողովն է, որն անցկացվել է Ռուսաստանում։

Գագաթնաժողովի օբյեկտների մեծ մասը կառուցվել է Ռուսական կղզում ՌԴ առաջին փոխվարչապետ Ի․ Շուվալովի հսկողությամբ[15]։ Գագաթնաժողովի հիմնական օբյեկտներն են Ոսկե և Ռուսաստանի կամուրջները[16], ինչպես նաև Հեռավոր Արևելքի դաշնային համալսարանը[17]։

ԱԽՏՀ-ի գագաթաժողովի Ռուսական կղզում պատրաստման աշխատանքները խիստ քննադատության են ենթարկվել ռուսական ընդդիմության կողմից։ Քննադատությունը պայմանավորված է, մասնավորապես, ենթակառուցվածքի կառուցվող օբյեկտների բարձր արժեքով, որը մի քանի անգամ գերազանցում է այլ երկրներում նման օբյեկտների արժեքը։

2013 թվականի իրադարձություններ խմբագրել

2013 թվականի փետրվարին ընդունվել է ծխելու դեմ պայքարի № 15 օրենքը

2013 թվականի մայիսին օրենք է ստորագրվել նախարարների, Դաշնային խորհրդի անդամների և Պետդումայի դատավորների, զինծառայողների և դատախազների համար օտարերկրյա հաշիվներն արգելելու մասին[18]։

2013 թվականի հուլիսի վերջից Ռուսաստանի Հեռավոր Արևելքի հարավը և Չինաստանի հյուսիս-արևելքը ենթարկվել են աղետալի ջրհեղեղների, որոնք պայմանավորված են ինտենսիվ երկարատև նստվածքներով, ինչը հանգեցրել է Ամուր գետում ջրի մակարդակի ավելացմանը[19]։ Սեպտեմբերի 3-ին և 4-ին Ամուրի ջրի ծախսը հասել է 46 հազար մ³/վ-ի՝ 18-20 հազար մ³/վ նորմայի սահմաններում։ Նման մասշտաբների ջրհեղեղը տեղի է ունեցել 115 տարվա ընթացքում առաջին անգամ, մոդելների համաձայն՝  նման իրադարձության կրկնության հավանականությունը 200-300 տարին մեկ է[20]։

2013 թվականի հունիսին ստորագրվել են օրենքներ՝ դպրոցականների և ուսանողների թմրանյութերի օգտագործման կամավոր թեստավորման[21][22], «անչափահասների շրջանում ոչ ավանդական սեռական հարաբերությունների քարոզչության» արգելման[23] և հավատացյալների զգացմունքները վիրավորելու համար քրեական պատիժ սահմանելու մասին[24]։ 2013 թվականի հուլիսին ստորագրվել է օրենք որդեգրողների պահանջների փոփոխության (այդ թվում՝ որդեգրման արգելքի, նույնասեռ միության մեջ գտնվող անձանց կողմից երեխաների խնամակալության կամ հոգաբարձության) և որդեգրման դեպքում երեխային դաստիարակությանը հանձնելու նպաստի չափի ավելացման մասին[25]։

2013 թվականի հուլիսի 18-ին Կիրովի Լենինի շրջանային դատարանը Կիրովլեսի գործի քննության արդյունքներով Ալեքսեյ Նավալնիին և Պյոտր Սպայերովին մեղավոր ճանաչեց և դատապարտեց համապատասխանաբար հինգ և չորս տարվա ազատազրկման։ 2013 թվականի հոկտեմբերի 16-ին Կիրովի շրջանային դատարանը պայմանական ժամկետով ազատազրկումը փոխարինեց։

Գործի վերաբերյալ իրավաբանների կարծիքները տարբերվում են. կարծիքներ են հնչում ինչպես մեղադրանքի հիմնավորվածության[26][27], այնպես էլ նրա անվճարունակության վերաբերյալ[28][29], ընդ որում նշվում է մեղադրական դատավճռի կանխորոշումը[30]։

Շատ հասարակական գործիչներ, քաղաքական գործիչներ, քաղաքագետներ այս գործը համարում են քաղաքականապես մոտիվացված՝ այն դիտարկելով որպես ընդդիմության իշխանության կողմից ճնշումներ[31] (Գերմանիայի կառավարության ներկայացուցիչը այն անվանել է «ցուցադրական գործընթաց»)[32]՝ ընդգծելով, որ արդյունքում Նավալնին դարձել է դաշնային մասշտաբի քաղաքական գործիչ[33]։

Շատ մեկնաբաններ դրանում տարբեր խմբավորումների իշխանության համար պայքար են տեսնում, կամ էլ Պուտինի դիրքերի վրա իշխանական խմբերից մեկի գրոհը[34][35]։ Գործը հասարակական մեծ հնչեղություն է ստացել, այն ռուսական դատական համակարգի կտրուկ քննադատությունն է առաջացրել և բողոքի ակցիաների առիթ դարձել։

Ղրիմի բռնակցումը Ռուսաստանի Դաշնությանը խմբագրել

Հիմնական հոդված՝ Ղրիմի բռնակցումը Ռուսաստանի Դաշնությանը

2014 թվականին Ղրիմի թերակղզու տարածքի մեծ մասը ներառվել է Ռուսաստանի Դաշնության կազմում։ Տեղական իշխանությունները Ռուսաստանի աջակցությամբ հանրաքվե են անցկացրել Ղրիմի կարգավիճակի վերաբերյալ։ Ղրիմի Գերագույն Խորհրդի և Սևաստոպոլի քաղաքային խորհրդի կողմից ընդունված հանրաքվեի պաշտոնական արդյունքների և անկախության մասին հռչակագրի հիման վրա միակողմանիորեն հռչակվել Է Ղրիմի Հանրապետությունը, որը Ռուսաստանի հետ ստորագրել է ՌԴ կազմի մեջ մտնելու մասին պայմանագիրը։

Համաղրիմյան հանրաքվեն, Ղրիմի անկախության միակողմանի հռչակումը և Ռուսաստանին նրա միացումը բացասական միջազգային արձագանք են առաջացրել։ Ըստ արևմտյան հանրության («Մեծ յոթնյակը»՝ ՆԱՏՕ-ի, Եվրամիության, Եվրոպայի խորհրդի անդամ պետությունները), Ղրիմի միացումը Ռուսաստանին անեքսիայի բնույթ է ունեցել, որը հաջորդել է Ուկրաինայի ներքին գործերին Ռուսաստանի զինված միջամտությանը։  Ռուսաստանի պաշտոնական դիրքորոշման համաձայն՝ Ղրիմի միացումը Ռուսաստանին տեղի բնակչության ինքնորոշման իրավունքի իրականացումն էր։ Ուկրաինան չի ճանաչում Ղրիմի միացումը Ռուսաստանին․ 2014 թվականի ապրիլի 15-ին Ուկրաինայի Գերագույն Ռադան օրենք ընդունեց, որովով Ղրիմը և Սևաստոպոլ քաղաքը հռչակվեց Ռուսաստանի Դաշնության կողմից օկուպացված տարածքներ։

2014 թվականի մարտի 27-ին ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան բանաձև է ընդունել իր հավատարմությունը Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականությանը նրա միջազգայնորեն ճանաչված սահմաններում, չճանաչելով Ղրիմի հանրաքվեն և դրա վրա հիմնված Ղրիմի Ինքնավար Հանրապետության և Սևաստոպոլ քաղաքի կարգավիճակի փոփոխությունները։

Արևմուտքի պատժամիջոցները Ռուսաստանի դեմ. 2014-2015 թվականների արժութային ճգնաժամ խմբագրել

Ղրիմի թերակղզում և Ուկրաինայի արևելքում տեղի ունեցող իրադարձությունների կապակցությամբ արևմտյան մի շարք երկրներ Ռուսաստանի նկատմամբ սահմանափակիչ քաղաքական և տնտեսական միջոցներ են կիրառել։ Պատժամիջոցների հետևանքների մասին առանձին քաղաքական գործիչներ տարբեր գնահատականներ են տվել։ Այսպես, 2015 թվականի ապրիլի 27-ին Վլադիմիր Պուտինը Սանկտ Պետերբուրգում օրենսդիրների խորհրդի նիստում հայտարարել էր, որ Ռուսաստանի տնտեսությունը պատժամիջոցների պատճառով չի ստացել 160 միլիարդ դոլար[36]։ ԱՄՀ-ի գնահատումների համաձայն՝ 2014-2018 թվականների ընթացքում Ռուսաստանի ՀՆԱ-ի աճի վրա պատժամիջոցների տարեկան բացասական ազդեցությունը կազմել է միջինը 0,2 %։ Միևնույն ժամանակ, բացասական ազդեցությունը նավթի գների անկման կազմել է 0.65% տարեկան[37]։

Հետևյալ աղյուսակը ցույց է տալիս 2014 թվականից ի վեր հիմնական տնտեսական ցուցանիշները (2018 թվականի կանխատեսում)։ 5%-ից ցածր գնաճը նշված է կանաչ սլաքով[38]։

Թվական ՀՆԱ (ՊՄԳ)

(ԱՄՆ դոլար)

Բնակչության մեկ շնչի հաշվով ՀՆԱ (ՊՄԾ)

(ԱՄՆ դոլար)

ՀՆԱ-ի աճ

(իրական)

Գնաճի մակարդակ

(տոկոսներով)

Գործազրկություն

(տոկոսներով)

Պետական պարտք

(ՀՆԱ-ի տոկոս)

2014  3,892.0  27,072  0.7 %  7.8 %  5.2 %  15.6 %
2015  3,835.8  26,658  −2.5 %  15.5 %  5.6 %  15.9 %
2016  3,877.0  26,930  0.3 %  7.1 %  5.5 %  15.7 %
2017  4,007.8  27,834  1.5 %  3.7 %  5.2 %  17.4 %
2018 (ԱՄՀ կանխատեսում)  4,168.9  30,039  2.3 %  2.8 %  5.5 %  18.7 %

2014 թվականի վերջին Ռուսաստանի տնտեսական իրավիճակը վատթարացել է։ Դա պայմանավորված էր էներգառեսուրսների համաշխարհային գների կտրուկ անկմամբ, որոնց վաճառքը զգալի մաս է կազմում Ռուսաստանի բյուջեի եկամուտներում, ինչպես նաև Ռուսաստանի նկատմամբ տնտեսական պատժամիջոցների սահմանմամբ՝ կապված Ռուսաստանի Դաշնությանը Ղրիմի միանալու և Ուկրաինայի արևելքում հակամարտության հետ։ 2014 թվականի դեկտեմբերի 25-ին նախագահ Վլադիմիր Պուտինը կառավարության հետ հանդիպման ժամանակ առաջարկել էր սկսել աշխատել ճգնաժամային 2009 թվականի ձևաչափով[39]։

Ռուսաստանի պատմությունը 2015 թվականին խմբագրել

2015 թվականի մարտին երկրի ՀՆԱ-ն տարեկան կտրվածքով կրճատվել է 3,4 %-ով՝ փետրվարին 1,2 %-ով կրճատման դիմաց։ Ընդհանուր առմամբ, 2015 թվականի առաջին եռամսյակում ՌԴ ՀՆԱ-ն կրճատվել է 2,2%-ով[40]։ Ռուսաստանի ՀՆԱ-ի անկումը 2015 թվականի ապրիլին աճել է մինչև 4,3 %, ընդ որում՝ ապրիլին տնտեսությունը մարտյան ցուցանիշի նկատմամբ նվազել է 0,6 %ով։ Այսպիսով, երկրի ՀՆԱ-ն 4 ամիս անընդմեջ նվազել է[41]։ 2015 թվականի մայիսին Ռուսաստանի ՀՆԱ-ի անկումը տարեկան արտահայտությամբ արագացել է մինչև 4,9 %[42]։

Ընդհանուր առմամբ, 2015 թվականի առաջին կիսամյակում ՀՆԱ-ի անկումը կազմել է 3,5 %[43][44][45]։ Ընդհանուր առմամբ, 2015 թվականին մանրածախ առևտրի շրջանառությունը համադրելի գներով նվազել է 10 %-ով (մինչև 27,6 տրիլիոն ռուբլի)[46]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ «Медведев предложил Путину стать президентом» (ռուսերեն). BBC News Русская служба. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 30-ին.
  2. ↑ «Путин уверен в победе «Единой России»». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 27-ին.
  3. ↑ «5 марта 2012 года. В 10:00 по московскому времени в Информационном центре ЦИК России «Выборы-2012» выступил Председатель Центральной избирательной комиссии Российской Федерации Владимир Евгеньевич Чуров: «ПРЕДВАРИТЕЛЬНЫЕ ИТОГИ ГОЛОСОВАНИЯ НА ВЫБОРАХ ПРЕЗИДЕНТА РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ»». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 7-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  4. ↑ Г. А. Зюганов: «Мы не признаем выборы, считаем их нелегитимными, нечестными и непрозрачными!» Пресс-конференция в избирательном штабе КПРФ
  5. ↑ Лидеры «ЯБЛОКА» выступили на митинге «За честные выборы!» на Пушкинской площади
  6. ↑ «Другая Россия. «Путина вернули в Кремль эгоизм и трусость вождей оппозиции»». Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 2-ին.
  7. ↑ «Краткое заявление ассоциации «ГОЛОС» по итогам наблюдения хода выборов Президента России, назначенных на 4 марта 2012 г.». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 11-ին.
  8. ↑ Владимир Путин вступил в должность Президента России
  9. ↑ Госдума поддержала назначение Медведева премьер-министром России
  10. ↑ «14 февраля 2013 года Конституционный Суд РФ провозгласил Постановление по запросу депутатов Госдумы и жалобе Эдуарда Лимонова о проверке конституционности поправок в закон о митингах». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  11. ↑ Russia, China veto U.N. Security Council resolution on Syria Արխիվացված 2015-09-24 Wayback Machine(անգլ.)
  12. ↑ Россия заблокировала декларацию Совбеза ООН по Сирии(անգլ.)
  13. ↑ Lamy hails Russia’s WTO accession ratification(անգլ.)
  14. ↑ «Определена конкретная дата саммита АТЭС — с 1 по 8 сентября 2012 года». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հուլիսի 30-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 22-ին.
  15. ↑ Вице-премьеры продолжат курировать проблемные регионы РФ — Медведев
  16. ↑ «Металл на 96 млн руб украли при строительстве моста на остров Русский | РИА Новости». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 18-ին.
  17. ↑ Основные объекты саммита АТЭС-2012 во Владивостоке
  18. ↑ Президент запретил членам правительства иметь счета и активы за рубежом ИТАР-ТАСС 07.05.2013
  19. ↑ О причинах возникновения катастрофического паводка на р. Амур в 2013 г. Արխիվացված 2013-12-26 Wayback Machine Пресс-центр Росгидромета
  20. ↑ «Климат меняется, наводнения, ураганы и засухи будут ещё более рекордными и частыми — «Московский комсомолец» 17 сентября 2013 г.». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  21. ↑ п. 2 ст. 53.4 Федерального закона РФ от 8 января 1998 года N 3-ФЗ «О наркотических средствах и психотропных веществах» в ред. Федерального закона РФ от 7 июня 2013 г. N 120-ФЗ «О внесении изменений в отдельные законодательные акты Российской Федерации по вопросам профилактики незаконного потребления наркотических средств и психотропных веществ» // РГ, 2013-06-11
  22. ↑ Подписан закон, регулирующий вопросы профилактики незаконного потребления наркотиков // Kremlin.ru, 08/06/2013
  23. ↑ Путин запретил пропаганду нетрадиционного секса среди детей Արխիվացված 2021-11-12 Wayback Machine // Полит.ру, 30.06.2013
  24. ↑ Путин подписал закон об оскорблении чувств верующих Արխիվացված 2013-12-04 Wayback Machine // Полит.ру, 30.06.2013
  25. ↑ Внесены изменения в законодательство по вопросам устройства детей-сирот и детей, оставшихся без попечения родителей // Kremlin.ru
  26. ↑ «Маркин не считает дело о хищении имущества «Кировлеса» политическим». РИА Новости. 2013 թ․ մայիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2013 թ․ հուլիսի 22-ին.
  27. ↑ «Эксперты: Навальный осужден по «хозяйственной» статье». РИА Новости. 2013 թ․ հուլիսի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2013 թ․ հուլիսի 22-ին.
  28. ↑ «заключение МАПО «Агора»» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2021 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  29. ↑ Мнение юриста Михаила Дмитриева
  30. ↑ Мнение юриста Сергея Будылина
  31. ↑ ««Массовых беспорядков там не было»». Lenta.ru. 2013 թ․ ապրիլի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 28-ին. Самые громкие дела против оппозиции — «болотное» дело и уголовное преследование Алексея Навального — носят, по мнению бывшего генпрокурора Юрия Скуратова, политический характер: «Я предметно его дело не знаю, только по отрывочным моментам, но для меня налицо наличие в нём политической составляющей». Немецкие СМИ о приговоре Навальному: Юстиция нейтрализовала противника Путина // Deutsche Welle, 18.07.2013. Приговор российскому блогеру и оппозиционеру Алексею Навальному немецкие СМИ назвали политическим. Они считают, что президент Владимир Путин руками судей устранил своего критика.«Приговор на грани нервного срыва». Газета.Ru. 2013 թ․ հուլիսի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 28-ին.
  32. ↑ «Западные СМИ: Суд превратил оппозиционера в политзаключенного // Top.rbc.ru, 18 июля 2013 года». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 28-ին.
  33. ↑ Эхо Москвы. «Особое мнение» Михаила Барщевского.
  34. ↑ Эхо Москвы. «Особое мнение» Максима Шевченко.
  35. ↑ Максим Калашников. СПЕКТАКЛЬ ВОКРУГ НАВАЛЬНОГО.
  36. ↑ Из-за западных санкций Россия лишилась $160 млрд инвестиций
  37. ↑ «МВФ сравнил ущерб российской экономики от санкций и падения цен на нефть». РБК. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 6-ին.
  38. ↑ «Report for Selected Countries and Subjects». www.imf.org (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  39. ↑ ВЕДОМОСТИ — Путин попросил правительство начать работать в формате кризисного 2009 года
  40. ↑ «ВВП России в марте упал на 3,4 %, хуже прогноза | НОВОСТИ БИЗНЕСА И ЭКОНОМИКИ | Reuters». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 30-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 19-ին.
  41. ↑ «Вести Экономика ― ВЭБ: спад ВВП России усилился в апреле до 4,3 %». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  42. ↑ «Вести Экономика ― МЭР: падение ВВП России ускорилось в мае до 4,9 %». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  43. ↑ ВЭБ зафиксировал ускорение падения экономики во втором квартале 2015 года :: Экономика :: РБК
  44. ↑ ВЕДОМОСТИ — Российские компании в рейтинге Financial Times по рыночной капитализации вернулись на 10 лет назад
  45. ↑ «Розничный оборот упал до уровня 1991 года — Газета.Ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  46. ↑ «Оборот розничной торговли в РФ в 2015 г. упал на 10 % — Росстат | 25.01.16 | finanz.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին.

գրականություն խմբագրել

  • Boyd-Barrett, Olive. Western Mainstream Media and the Ukraine Crisis : A study in conflict propaganda. — L. : Routledge ; N.Y., 2017. — ISBN 978-1-315-55968-1.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վլադիմիր_Պուտինի_նախագահություն_(2012-2018)&oldid=9813084» էջից