Վազգեն Համբարձումյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Համբարձումյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Վազգեն Գուրգենի Համբարձումյան (հունիսի 20, 1947, Մաստարա, Թալինի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ թարգմանիչ, բանասեր, լեզվաբան։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր, Հայաստանի գրողների միության անդամ (2013)[1]։
Վազգեն Համբարձումյան | |
---|---|
Ծնվել է | հունիսի 20, 1947 (77 տարեկան) |
Ծննդավայր | Մաստարա, Թալինի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | թարգմանիչ, բանասեր և լեզվաբան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Հայաստան |
Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան և Լեզվի ինստիտուտ |
Գիտական աստիճան | բանասիրական գիտությունների դոկտոր |
Անդամակցություն | ՀԳՄ |
Աշխատավայր | Լեզվի ինստիտուտ և Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան |
Կենսագրություն
խմբագրելՎազգեն Համբարձումյանը ծնվել է 1947 թվականի հունիսի 20-ին, Թալինի շրջանի Մաստարա գյուղում։ 1965 թվականին ավարտել է Մաստարայի միջնակարգ դպրոցը։ 1965-1970 թվականներին սովորել և ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը, 1970-1973 թվականներին՝ ՀՀ ԳԱԱ լեզվի ինստիտուտի ասպիրանտուրան։ 1973 թվականից աշխատում է ՀՀ ԳԱԱ լեզվի ինստիտուտում, եղել է ավագ լաբորանտ, այնուհետև կրտսեր և ավագ գիտաշխատող, առաջատար գիտաշխատող։ 1979 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն՝ «Հովհաննես Մամիկոնյանի «Տարոնի պատմության» լեզուն և ոճը» թեմայով, 1991 թվականին՝ «18-19-րդ դդ. գրաբարի գործառությունը և կառուցվածքը» թեմայով դոկտորական ատենախոսություն և ԽՍՀՄ ԲՈՀ-ի հաստատումով ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի, այնուհետև՝ դոկտորի գիտական աստիճան։ 1993-2004 թվականներին եղել է ՀՀ ԳԱԱ լեզվի ինստիտուտի հայերենի տերմինաբանության և խոսքի մշակույթի բաժնի վարիչ, այնուհետև հայերեն գիտատեխնիկական տերմինաբանության ուսումնասիրության թեմատիկ խմբի ղեկավար, 2011-2013 թվականներին եղել է ինստիտուտի տնօրեն, այնուհետև՝ Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի հայոց լեզվի ամբիոնի վարիչ[2], ինչպես նաև ՀՀ ԳԱԱ Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտի ընդհանուր և համեմատական լեզվաբանության բաժնի վարիչը[3]։
Հեղինակ է բազմաթիվ գրքերի, ուսումնական ձեռնարկների և դասագրքերի, հայերեն և այլ լեզուներով գիտական հոդվածների։ Հրապարակել է ուսումնամեթոդական ձեռնարկներ՝ «Գրաբարի ինքնուսույց» (Երևան, 1999, 241 էջ), «Գրաբարի ձեռնարկ» ( Երևան, 2004, 176 էջ), «Լատիներենի դասագիրք» ( Երևան, 2007, 360 էջ) և այլն։ Զբաղվում է հայերենի նախագրային շրջանի տարբերակային քննության հարցերով, կատարում լրացումներ և ճշգրտումներ հայերեն ստուգաբանական բառարանի մեջ։
Անդամակցություն
խմբագրել- Երևանի ազգային գրադարանի գիտական խորհրդի անդամ
- Մաշտոցի անվան Մատենադարանի գիտական խորհրդի անդամ
- Հ. Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտի գիտական խորհրդի անդամ
- ՀՀ ԳԱԱ Հ. Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտում և Երևանի պետական համալսարանում գործող ԲՈՀ-ի 019 ( Ժ. 02.01.«Հայոց լեզու») և 009 (02.08. «Ռոմանական լեզուներ». վերջինիս գիտության դոկտորների թվի համալրման կարգով) գիտական աստիճաններ շնորհող խորհուրդների անդամ
Երկեր
խմբագրել- Հովհաննես Մամիկոնյան, Տարոնի պատմության լեզուն և ոճը, Երևան, 2013։
Մենագրություններ
խմբագրել- Հովհաննես Մամիկոնյանի «Տարոնի պատմության» լեզուն և ոճը. «Հայոց լեզվի պատմության հարցեր», պրակ 1, Երևան, ՀԽՍՀ ԳԱ հրատ., 1981, էջ 112-211։
- XVII-XIX դդ. գրաբար ճարտասանական երկերի տերմինաբանությունը, «Հայոց լեզվի պատմության հարցեր», պրակ 2, ՀԽՍՀ ԳԱ հրատ., Երևան, 1985, էջ 257-317։
- Գրաբարի գործառությունը որպես գրական լեզու ԺԸ-ԺԹ դդ., Երևան, ՀԽՍՀ ԳԱ հրատ., 1990, 412 էջ։
- Հայոց լեզվի դասական ուղղագրության հիմունքները, Երևան, «Մ. Վարանդյան» հրատ., 1993, 68 էջ։
- Ակնարկներ Հայոց լեզվի համեմատական բառագիտության, պրակ 1, Երևան, ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ., 1998, 56 էջ։
- Գրաբարի ինքնուսույց, Երևան, ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ., 1999, 241 էջ։
- Հայերեն աստված բառի ծագումն ու տիպաբանությունը, Երևան, «Զանգակ- 97» հրատ., 2002, 48 էջ։
- Գրաբարի ձեռնարկ, Երևան, «Զանգակ- 97» հրատ., 2004, 176 էջ։
- Ակնարկներ Հայ բառարանագրության պատմության (XVII դ. վերջ- XIX դ.), հ. 1, Երևան, «Զանգակ- 97» հրատ., 2006, 140 էջ։
- Ակնարկներ Հայոց լեզվի համեմատական բառագիտության, պրակ 2, Երևան, ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ., 2007, 64 էջ։
- Մայրենի լեզվի զրուցարան, Երևան, «Զանգակ-97» հրատ., 2007, 80 էջ։
- Լատիներենի դասագիրք, Երևան, «Զանգակ-97» հրատ., 2007, 560 էջ։
- Լատինաբան հայերենի պատմություն (14-18-րդ դդ.), Երևան, «Նաիրի» հրատ., 2010, 372 էջ։
- Հարյուր թելադրություն, Երևան, «Էդիթ-պրինտ» հրատ., 2010, 104 էջ։
- Հայերենի բառաքննական և ստուգաբանական ուսումնասիրություններ, ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն», հրատ., Երևան, 2012, 172 էջ։
- Հովհան Մամիկոնյանի «Տարոնի պատմության» լեզուն և ոճը, ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն», հրատ., Երևան, 2013, 224 էջ։
- Armenian and Indo-European. Essays on Comparative Lexicology of the Armenian Language, Yerevan, “Zangak-97”, 2014, 183 page
Թարգմանություններ
խմբագրել- Սիմեոն Կաթողիկոս Երևանցի, Ջամբռ, Երևան, 2003։
- Ս. Գրիգոր Լուսաորիչ, Յաճախապատում ճառեր, Թեհրան, 2003։
- Հովհաննես Օձնեցի, Երկեր, Երևան, 1998։
- Տոն մեր սուրբ թարգմանիչների, Ս. Էջմիածին, 2003։
Պարգևներ
խմբագրել- ՀՀ մշակույթի նախարարության «Մայրենիի դեսպան» մեդալ, 2013
- ՀՀ Ազգային ժողովի «ՀՀ Ազգային ժողովի «Պատվո մեդալ», 2012
- ՀՀ ԳԱԱ «Պատվոգիր», 2003
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Վազգեն Համբարձումյանի մասին ՀԳՄ կայքում
- ↑ «Վազգեն Գուրգենի Համբարձումյան». aspu.am. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 27-ին.
- ↑ «Համբարձումյան Վազգեն | language.sci.am». language.sci.am. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 27-ին.