«Խանասորի արշավանք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 24.
[[1896]]-ի հունիսին, քուրդ մազրիկ ցեղախումբը, սուլթան [[Աբդուլ Համիդ]]ի («Արյունոտ սուլթան»-ի) հրամանով, Վանի հայոց ինքնապաշտպանությունից հետո հարձակվել էր դեպի Պարսկաստան նահանջող անզեն մարտիկների վրա և կոտորել գրեթե բոլորին։ Հետագայում, [[Նիկոլ Դուման]]ը առաջարկեց ՀՅԴ-ի զորախմբին [[վրեժխնդրություն]] կատարել և կազմակերպել արշավանք դեպի Խանասոր, որտեղ վրաններում ապրում էր քրդական մազրիկ ցեղը։ 1897 թ. Հուլիսին [[ՀՅԴ]] կուսակցության բյուրոյի հանձնարարությամբ [[Հարություն Շահրիկյան]]ը մեկնում է [[Սալմաստ]], համաձայնեցնելու Խանասորի արշավանքի կազմակերպումը։<ref>https://books.google.am/books?id=aI1eAwAAQBAJ&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false</ref>
 
[[1897]] թ. [[հուլիսի 25]]-ի արշալույսին 253 ֆիդայիներ [[Նիկոլ Դուման]]ի, [[Խանասորա Վարդան]]ի և [[ԻշխանՀովսեփ Արղության (Իշխան)]]ի գլխավորությամբ անակնկալորեն հարձավեցին մազրիկ ցեղի վրա։ Հայ մարտիկներին հաջողվեց կոտորել մազրիկ զինյալների մեծամասնությունը, սակայն հայերը խնայեցին կանանց ու երեխաներին։ Մազրիկ ցեղի հրամանատարը՝ [[Շարաֆ Բեկ]]ը՝ կանացի հագուստ հագած փախավ մարտից։ Խուսափելով մազրիկ ցեղին օգնության հասած մեծաթիվ քրդական այլ ցեղերի հետ լայնածավալ բախումներից՝ ՀՅԴ արշավախումբը նահանջում է Պարսկաստան։ Արշավանքը ավարտվեց [[1897]]-ի հուլիսի 27-ին։
 
== Հետևանքները ==