Սոլֆատարներ
Սոլֆատարներ (իտալ.՝ solfatara, Նեապոլի մոտ գտնվող Սոլֆատարա հրաբխի անունից (< իտալ․ solfo - ծծումբ)), հրաբխի լանջերի, խառնարանի հատակի և պատերի ճեղքվածքներից ու անցքերից, լավային և հրաբեկորային հոսքերի մակերևույթներից անջատվող ծծմբային գազի ու ծծմբաջրածնի շիթեր՝ ջրային գոլորշու, ածխաթթվային և ուրիշ գազերի խառնուրդներով։ Ջերմաստիճանը՝ 100-300 °C։
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/89/Fumarola%2C_Vulcano%2C_Sicilia%2C_Italia%2C_2015.gif/220px-Fumarola%2C_Vulcano%2C_Sicilia%2C_Italia%2C_2015.gif)
Հայկական հրաբխային բարձրավանդակում սոլֆատարներ անպատվում են Նեմրութ հրաբխի վրա (Վանա լճից արևմուտք)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 493)։ ![]() |
![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սոլֆատարներ» հոդվածին։ |