Միրչա Սնեգուր (մոլդ.՝ Mircea Snegur, հունվարի 17, 1940(1940-01-17)[1], Trifănești, Ռումինիայի թագավորություն - սեպտեմբերի 13, 2023(2023-09-13)[2], Քիշնև, Մոլդովա), մոլդովացի խորհրդային պետական և քաղաքական գործիչ, 1990 թվականի սեպտեմբերի 3-ից մինչև 1997 թվականի հունվարի 15-ը Մոլդովայի Հանրապետության առաջին նախագահն էր։

Միրչա Սնեգուր
 
Կուսակցություն՝ ԽՄԿԿ, Agrarian Party of Moldova?, Liberal Party? և Communist Party of Moldavia?
Կրթություն՝ Մոլդովայի պետական ագրարային համալսարան
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
Դավանանք ուղղափառություն
Ծննդյան օր հունվարի 17, 1940(1940-01-17)[1]
Ծննդավայր Trifănești, Ռումինիայի թագավորություն
Վախճանի օր սեպտեմբերի 13, 2023(2023-09-13)[2] (83 տարեկան)
Վախճանի վայր Քիշնև, Մոլդովա
Քաղաքացիություն  Մոլդովա
Զավակներ Նատալյա Գերման
 
Ինքնագիր Изображение автографа
 
Պարգևներ
«Պատվո նշան» շքանշան «Աշխատանքային արիության համար» մեդալ Հանրապետության շքանշան[3] և «Լիտվային մատուցած ծառայությունների համար» շքանշան

Կենսագրություն խմբագրել

1956 թվականին ավարտել է Ֆլորեստի շրջանի Ֆրումուշիկա գյուղի միջնակարգ դպրոցը։ 1961 թվականին ավարտել է Քիշնևի գյուղատնտեսական ինստիտուտը՝ գյուղատնտեսագետի մասնագիտությամբ։

1961-1968 թվականներին աշխատել է Ֆլորեստի շրջանի Լունգա գյուղում՝ որպես գյուղատնտեսագետ և կոլտնտեսության նախագահ, այնուհետև աշխատել է ՄՍՀՄ գյուղատնտեսության նախարարությունում։

1981 թվականից ԽՄԿԿ Եդինեցկի շրջկոմի առաջին քարտուղար էր։ Նա 1984 թվականի հոկտեմբերի 2 ասել է․

  «Բեսարաբիայի օկուպացված տարածքում չի դադարեցվել ռումինացի օկուպանտների դեմ պայքարը խորհրդային հայրենիքի հետ վերամիավորման համար»[4]։  

1985 թվականից ՄՍՀՄ ԿԿ Կենտկոմի քարտուղար էր։ 1990 թվականի ապրիլից մինչև սեպտեմբեր Մոլդովայի ԽՍՀ Գերագույն Խորհրդի նախագահն էր։ Նույն թվականի հունիսին դուրս է եկել ԽՄԿԿ-ից[5]։

1990 թվականի՝ վերջին անայլընտրանքայն ընտրություններից հետո, դարձել է Մոլդովայի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության նախագահ։ Նա նշանակվել է Մոլդովայի ԽՍՀ Գերագույն Խորհրդի 1990 թվականի սեպտեմբերի 3-ի թիվ 251-XII որոշմամբ։ Ըստ ԽՍՀ Մոլդովայի թիվ 589-XII օրենքի, 1991 թվականի մայիսի 23-ին ԽՍՀ Մոլդովան վերանվանվել է Մոլդովայի Հանրապետություն։ Մոլդովայի Հանրապետության Սահմանադրության հիման վրա խորհրդարանը 1991 թվականի սեպտեմբերի 19-ի թիվ 722-XII որոշմամբ 1991 թվականի դեկտեմբերի 8-ին նշանակել է նախագահի ընտրության օր։ Մոլդովայի նախագահ է ընտրվել Միրչա Սնեգուրը։ Նա չպ աջակցել Մոլդովայի ժողովրդական ճակատին Ռումինիայի հետ անհապաղ միավորվելու ձգտման հարցում, որի համար ժողովրդական ճակատը մի ժամանակ փորձել է նրան բոյկոտ հայտարարել։ Սակայն արդեն 1992 թվականին վերադարձրել է ժողովրդական ճակատի աջակցությունը՝ հանդես գալով որպես Մերձդնեստրի ինքնահռչակ ինքնավարության վերացման խիստ կողմնակից, ինչը վերջին հաշվով վերածվել է Մերձդնեստրի հակամարտության։

1991 թվականի օգոստոսի 18-ից 21-ը՝ օգոստոսյան խռովության ժամանակ, չի կատարել ԱԴՊԿ-ի պահանջները, աջակցել է Ռուսաստանի նախագահ Բորիս Ելցինին[6]։

Նախագահ Միրչի Սնեգուրի օրոք Մոլդովայի անկախությունը կարճ ժամանակում ճանաչել է ավելի քան 130 երկիր։ Մոլդովան դարձել է ՄԱԿ-ի և 40-ից ավելի միջազգային կառույցների անդամ։ Սակայն երկրում այդ ժամանակ արտադրության անկում է սկսվել, ուժեղացել է արտագաղթը երկրից։ Փակվել են բազմաթիվ գիտական և նախագծային հաստատություններ։ Արևմուտքի կապիտալ ներդրումների և արևմտյան շուկաները մոլդովական արտադրանքի դուրս գալու հույսերը չեն արդարացրել։ Տեղական արդյունաբերությանը ուժեղ հարված է հասցվել մեծ թվով օտարերկրյա ապրանքների ներմուծման լուծմամբ։ Արտադրության փլուզման արդյունքում աճել է գործազրկությունը։ 1995 թվականին պաշտոնական և թաքնված գործազրկությունը գերազանցել է 200 հազարը։ Ծանր վնաս է հասցվել կրթության ոլորտին։ Անբավարար ֆինանսավորման հետևանքով 1991-1995 թվականներին փակվել է նախադպրոցական հաստատությունների 28,2%-ը։ 1990-1994 թվականներին լրիվ միջնակարգ դպրոցն ավարտած անձանց թիվը կրճատվել է 32,3 հազարից մինչև 19 հազար մարդ։

1996 թվականի նախագահական ընտրությունների ժամանակ Միրչա Սնեգուրն առաջին փուլում ստացել է ձայների հարաբերական մեծամասնությունը (38,7 %)։ Պյոտր Լուչինսկին հավաքել է ձայների 27,7 %-ը։ Սակայն երկրորդ փուլում Լուչինսկին, որին աջակցել են ձախակողմյան և կենտրոնամետ ուժերը, ավելի շատ ձայն է հավաքել (54,02 %), քան Սնեգուրը (45,98 %)։

Պարտված ընտրություններից հետո Միրչա Սնեգուրն ընտրվել է Մոլդովայի վերածննդի և համաձայնության կուսակցության նախագահ, որը «Մոլդովայի Ժողովրդավարական կոնվենցիա» ընտրական դաշինքի կազմում հաղթահարել է 4 % ընտրական արգելքը։ Դաշինքը ստացել է 26 մանդատ խորհրդարանում, այնուհետև մասնակցել «Դաշինք հանուն ժողովրդավարության և բարեփոխումների» իշխող կոալիցիային, որը գոյություն է ունեցել 1998-2000 թվականներին։ Իշխող կոալիցիայի փլուզումը հրահրել է 2001 թվականի արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունները, որոնց մասնակցել է նաև Սնեգուրայի կուսակցությունը։ Սակայն վերածննդի և համաձայնության կուսակցությունը հավաքել է ձայների 5,79 %-ը և, չհաղթահարելով 6 % ընտրական շեմը, 2003 թվականին դադարել է գործելուց՝ մտնելով «Մեր Մոլդովան» դաշինքի կազմի մեջ։

Ընտանիք խմբագրել

Միրչա Սնեգուրը ամուսնացած է, ունի երկու երեխա՝ որդի և դուստր։ Դուստրը՝ Նատալյա Միրչևնա Գերմանը, Մոլդովայի արտաքին գործերի և եվրոպական ինտեգրման նախարարն էր, իսկ մինչև 2016 թվականի հունվարի 20-ը զբաղեցրել Է Մոլդովայի Հանրապետության առաջին փոխվարչապետի պաշտոնը։

Պարգևներ և կոչումներ խմբագրել

  • «Պատվո նշան» շքանշան (ԽՍՀՄ, 1966)
  • «Աշխատանքային խիզախության համար» մեդալ (1976)
  • «AD Honores» Եվրոպական գեղարվեստի ակադեմիայի դիպլոմ (1995)
  • Պատվավոր դիպլոմ և Եվրոպական արժանիքների շքանշանի ոսկե մեդալ (1995)
  • «Հանրապետության շքանշան» (Մոլդովա, 2000 թվականի հունվարի 17)՝ Մոլդովայի Հանրապետության՝ որպես անկախ պետության հռչակման գործում ունեցած մեծ ավանդի, ազգային արժեքների հաստատման, ժողովրդավարական վերափոխումների անցկացման և 60-ամյակի կապակցությամբ[7]
  • «Լիտվային մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի հրամանատարական խաչ (Լիտվա, 2007 թվականի հունվարի 18)[8]
  • «Շտեֆան չել Մարեի Սուրբ Բարեպաշտ մարտիկների» առաջին աստիճանի շքանշան (Մոլդովայի ուղղափառ եկեղեցի, 2010 թվականի փետրվարի 9)[9]
  • «Om Emerit»-ի (Մոլդովա, 2015 թվականի հունվարի 23) խորին երախտագիտության նշան Մոլդովայի Հանրապետության՝ որպես անկախ պետության կայացման գործում անձնական ներդրման և ազգային վերածննդի ու ժողովրդավարական արժեքների առաջմղման գործում հատուկ ծառայությունների համար[10]
  • Պատվավոր կոչումներ դոկտորական «honoris causa» Քիշնևի ագրարային համալսարանի (1996), դոկտորական «honoris causa» Անկարայի համալսարանի (1996) և դոկտորական «honoris causa» Միջազգային Ազատ Մոլդովայի համալսարանի (2001) կողմից

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Munzinger Personen (գերմ.)
  2. 2,0 2,1 2,2 Умер от неизлечимой болезни первый президент Молдавии Мирча СнегурThe Voice Mag.
  3. PREŞEDINTELE REPUBLICII MOLDOVA: Privind conferirea "Ordinului Republicii" domnului Mircea SNEGUR — 2000.
  4. ИА REGNUM, «Президента — вынести из офиса и выбросить в мусорный бак»: Молдавия перед выборами.
  5. «МОЛДОВА: НОВЫЙ ПРЕЗИДЕНТ ПРОТИВ НОВОЙ РЕСПУБЛИКИ» (ռուսերեն). Журнал «Власть». 03.09.1990.
  6. Экс-президент Мирча Снегур: «ГКЧП желал мне доброго утра»
  7. Указ Президента Молдавии о награждении Мирчи Снегура орденом Республики
  8. Декрет президента Литвы от 18 января 2007 года № 1K-868 Информация на официальном сайте президента Литвы Արխիվացված 2009-09-16 Wayback Machine
  9. «Митрополит Владимир наградил первых двух президентов Молдовы». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 27-ին.
  10. Указ Президента Республики Молдова от 23 января 2015 года № 1441 «О присвоении господину Мирче Снегуру почётного звания «Om Emerit»

Արտաքին հղումներ խմբագրել