Վիքիպեդիա

Ջիլ Մարի սպանություն

Ջիլ Մար (անգլ.՝ Jill Meagher, ռուս.՝ Джилл Мар), 29-ամյա իռլանդուհի, որը բնակվում էր Ավստրալիայում, բռնաբարվել և սպանվել է 2012 թվականի սեպտեմբերի 22-ի գիշերը Բրանսուիկի փաբից տուն տանող ճանապարհին (Մելբուռնի արվարձան, Վիկտորիա նահանգ)։

Ջիլ Մարի սպանություն
ՎայրԲրանսուիկ
Մեղավոր է (են) ճանաչվելԱդրիան Էռնեստ Բեյլի

Ի սկզբանե Մարը հայտարարվել էր անհետ կորած, քանի որ տուն չէր վերադարձել։ Նրա անհետացումը գրավել է զանգվածային լրատվամիջոցների լայն ուշադրությունը, Մարի անհետացման բնագավառում անցել է դիտարկման տեսախցիկների տեսագրությունների լայնածավալ ստուգում։ Նրա մարմինը հայտնաբերվել է վեց օր անց Գիսբորն Սաութում՝ Բրանսուիկից մոտ 50 կմ հեռավորության վրա։

Մարի բռնաբարության և սպանության մեջ խոստովանել է Ադրիան Էռնեստ Բեյլին։ Նա դատապարտվել է ցմահ ազատազրկման՝ 35 տարի անց ոչ շուտ ազատ արձակվելու իրավունքով։ 2013 թվականի սեպտեմբերի 26-ին նա անհաջող փորձ է ձեռնարկել վիճարկելու այդ ժամկետը։ 2015 թվականի մայիսին բացահայտված երեք նոր բռնաբարությունների կապակցությամբ Բեյլիի ժամկետը երկարացվել է ևս 18 տարով, իսկ պայմանական վաղաժամկետ ազատմանը նա կարող է հավակնել արդեն ոչ թե 35, այլ 43 տարի անց։

Գործը առաջացրել է լայն արձագանք ինչպես Ավստրալիայում, այնպես էլ Իռլանդիայում, ինչպես նաև առաջացրել է մի շարք իրավաբանական հետևանքներ։

Զոհ խմբագրել

Ջիլիան (Ջիլ) Մարը (Մաքքեոնի օրիորդության ժամանակ) ծնվել է 1982 թվականի հոկտեմբերի 30-ին Դրոեդա քաղաքում (Լաութ կոմսություն, Իռլանդիա)[1]։ Նա կյանքի առաջին տարիները անցկացրել է Դրոդայից հյուսիս գտնվող Թերմոնֆեքին գյուղում։

Մարն Ավստրալիա է տեղափոխվել 9 տարեկան հասակում, երբ նրա հայրը՝ Ջորջ Մաքեոնը, աշխատանքի է տեղավորվել Պերթում։ Նա մի քանի տարի անցկացրել է Պերթում, սովորել է Բուլլ-Կրիկի տարրական դպրոցում և Ռոսմոյնի միջնակարգ դպրոցում, իսկ 1996 թվականին ընտանիքի հետ վերադարձել է Իռլանդիա[2]։ Իռլանդիայում նա սովորել է Դրոեդի գիմնազիայում և Սուրբ Օլիվեր Հանրային քոլեջում, այնուհետև ստացել է Դուբլինի համալսարանական քոլեջում արվեստի բակալավրի աստիճան։ Համալսարանն ավարտելուց հետո Մարը աշխատել է իռլանդական ազգային հեռարձակող Raidió Teilifís Éireann ընկերությունում։

Մարը Ավստրալիա է վերադարձել 2009 թվականին այն բանից հետո, երբ մեկ տարի առաջ ծանոթացել էր Իռլանդիայում և ամուսնացել Թոմ Մարի հետ։ Ավստրալիա ժամանելուց հետո նա բնակություն է հաստատել Մելբուռնում և սկսել է աշխատել Australian Broadcasting Corporation-ում (ABC)։ Մարը կապ է պահպանել իր ծնողների հետ, որոնք այդ ժամանակ կրկին տեղափոխվել են Պերթ[3]։ 2012 թվականի սեպտեմբերին նա մեկնել էր Պերթ՝ հիվանդ հորը տեսակցելու համար։

Մարն աշխատել է ABC-ում որպես ադմինիստրատոր և երբեմն հայտնվել է 774 ABC Melbourne ռադիոկայանի եթերում[4][5]։

Անհետացում խմբագրել

2012 թվականի սեպտեմբերի 21-ին աշխատանքից հետո Մարն իր գործընկերների հետ ABC Radio ստուդիայից ուղևորվել է Brunswick Green բար, որը գտնվում էր Սիդնեյի ռոուդ փողոցում, ապա նրանք գնացել են Etiquette Bar (նույն փողոցում)։ Ջիլը բարից դուրս է եկել գիշերը ժամը 1:30-ի սահմաններում և գնացել տուն, որտեղ այդ ժամանակ գտնվել է նրա ամուսինը՝ Թոմը[6][7]։

Տան ճանապարհին Մարը զանգահարել է իր եղբորը՝ Մայքլ Մաքինին, և որոշ ժամանակ խոսել է նրա հետ հոր մասին։ Մինչդեռ բնակարանում ամուսինն արթնացել է և տեսնելով, որ կինը տանը չէ, սկսել է փնտրել նրան[6][7]։ Չկարողանալով զանգահարել նրան՝ նա դիմել է ոստիկանություն։

Մարի որոնումները գրավել են զանգվածային լրատվամիջոցների և սոցիալական ցանցերի օգտատերերի լայն ուշադրությունը։ Հաջորդ մի քանի օրերի ընթացքում Վիկտորիա նահանգի ոստիկանությունը հանել և հետազոտել է տեսախցիկների տեսագրությունները։ Duchess Boutique-ի հարսանեկան Խանութի ճակատային տեսագրության մեջ երևում էր, թե ինչպես է նա խոսում կապույտ հուդիով մի մարդու հետ։ Վերջինս նաև 4 րոպե առաջ նկարահանվել է խանութի տարածքում[8]։ Դա վերջին տեսանյութն էր, որտեղ Մարը դեռ կենդանի էր։

Հետաքննություն, ձերբակալություն և մեղքի խոստովանություն խմբագրել

Դիտարկման տեսախցիկների ձայնագրությունների շնորհիվ ոստիկանությունը դուրս է եկել Մելբուռնի արվարձանի 41-ամյա բնակիչ, մասնագիտությամբ հրուշակագործ Ադրիան Էռնեստ Բեյլի հետքերով, որին նախ հարցաքննել են, ապա ձերբակալել։ Ադրիան Էռնեստ Բեյլին (ազգանունը՝ Էդվարդս ծննդյան ժամանակ) ծնվել է 1971 թվականի հուլիսի 14-ին, 1993 թվականին ստացել է հրուշակագործի որակավորում և մշտական աշխատանք է ունեցել։ Առաջին անգամ նա ամուսնացել է 18 տարեկանում, երբ նրա ընկերուհին հղիացել է։ Ավելի ուշ զույգը երեխա է ունեցել։ Սակայն նրա վեցամյա ամուսնությունն ամուսնալուծությամբ ավարտվել է 1995 թվականին։ Նույն տարում նա հանդիպել է մեկ այլ աղջկա, երկրորդ ամուսնության մեջ նա ունեցել է ևս երկու երեխա՝ որդին և դուստրը։ Այդ ամուսնությունից կարճ ժամանակ անց, 2000 թվականի հուլիսին, նա Էդվարդսից փոխել է իր ազգանունը Բեյլի։ Հետագայում նա ապրում էր Մելբուռնի Ուինդեմ Վեյլ արվարձանում գտնվող պանսիոնատում։ Բեյլին այցելել է տեղի մարզադահլիճ, զբաղվել է ֆիլմով և երաժշտությամբ[9]։

Պարզվել է, որ հենց Բեյլին էր այդ կապույտ հուդիով մարդը։ Հարցաքննության ընթացքում նա, ի վերջո, խոստովանել է, որ իր ձեռքերով Մարին խեղդել է նրբանցքում, իսկ հետո թաղել դիակը[10]։ Սեպտեմբերի 28-ին, ժամը 10:00-ի սահմաններում, Մարի անհետացումից հինգ օր անց, Բեյլին ոստիկանություն է բերել դեպքի վայր (Բլեք Հիլլ ռոուդ, Գիսբորն Սաութ), որտեղ նրա մարմինը թաղված է եղել ոչ խորը գերեզմանում։ Մար խեղդամահ էր արվել[11]։ Բեյլիին մեղադրել են բռնաբարության և սպանության մեջ, նա կալանքի տակ է եղել դատարանի սպասումով։ Բացի այդ, պարզվել է, որ նա սեռական հողի վրա մի շարք հանցագործությունների համար գտնվել է պայմանական վաղաժամկետ ազատման տակ[12]։ Անազատության մեջ գտնվելով՝ նա փորձել է ինքնասպան լինել[13]։

2013 թվականի հունվարին տեղի ունեցած նախնական լսումների ժամանակ գործի քննությունը նշանակվել էր մարտի 12-ին Մելբուռնի մագիստրատուրայի դատարանում։ Ըստ ԶԼՄ-ների՝ այդ ժամանակ մեղադրյալը մտադիր էր ապացուցել իր անմեղությունը[14]։ 2013 թվականի ապրիլի 5-ին Բեյլին իրեն մեղավոր է ճանաչել Մարի բռնաբարության և սպանության մեջ։ Ապրիլի 26-ին նա հրաժարվել է ընդունել իր մեղքը մի շարք այլ սեռական հանցագործությունների մեջ, որոնք Մելբուռնում կատարվել են 2000 թվականից ի վեր։ 2013 թվականի հունիսի 11-ին նա ներկայացել էր դատարան՝ դատավճռի նախնական լսումների համար[15][16]։ Դատավոր Ջեֆրի Նեթլը չեղյալ է հայտարարել փակ դատական նիստում գործը լսելու որոշումը, որպեսզի Բեյլիի կողմից «սեռական և այլ բռնության հարուստ պատմությունը» դառնա հանրության սեփականությունը[17]։ 2013 թվականի հունիսի 19-ին Ադրիան Բեյլին դատապարտվել էր ցմահ ազատազրկման՝ 35 տարուց ոչ շուտ պայմանական վաղաժամկետ ազատման իրավունքով[18]։

2013 թվականի սեպտեմբերին Բեյլին դատավճռի բողոք էր ներկայացրել տեղի իրավական օգնության կազմակերպության միջոցով։ Փաստաթղթում նշվում էր, որ նվազագույն ժամկետը չափազանց երկար է եղել, և որ նա «այլասերված հաճույք» չի ստացել Մարի սպանությունից, ինչպես նշել է դատավոր Նեթլը։ 2013 թվականի սեպտեմբերի 26-ին բողոքը մերժվել է ավելի քան 10 րոպե անց[19]՝ «երկու կողմերից փաստաբաններ լսելուց հետո (մոտ մեկուկես ժամ) նախորդ օրերի ընթացքում»[20]։

2015 թվականի մարտին, 2014-2015 թվականներին երեք առանձին հետաքննությունների ընթացքում, Բեյլին մեղավոր էր ճանաչվել ևս երեք բռնաբարությունների համար, որոնք կատարվել էին նախքան Մարի սպանությունը։ Զոհերը եղել են երկու մարմնավաճառներ և հոլանդացի զբոսաշրջիկ, նրանք հայտարարել են տեղի ունեցածի մասին, երբ Մարի բռնաբարությունն ու սպանությունը լայն արձագանք է ստացել։ Բեյլին այդ ժամանակ դատապարտվել էր 12 մարդու նկատմամբ սեռական հանցագործությունների համար[21]։ Ավելի ուշ՝ 2015 թվականի մայիսին, շրջանային դատարանի դատավոր Սյու Պուլենը Բեյլիին դատապարտել էր ևս 18 տարվա ազատազրկման[22]՝ արդեն 43 տարի անց պայմանական վաղաժամկետ ազատման իրավունքով[23]։

2015 թվականի հունիսի 25-ին Բեյլին անհաջող բողոք է ներկայացրել երեք դատավճիռներից երկուսի դեմ և առանց պայմանական վաղաժամկետ ազատման ժամկետի ավելացում[24]։

Հանրային արձագանք և ազդեցություն խմբագրել

Սոցիալական ցանցերը, ներառյալ Twitter-ը և Facebook-ը, զգալի դեր են խաղացել գործին հնչեղություն հաղորդելու գործում և օգնել են ոստիկանական հետաքննությանը։ Այն բանից հետո, երբ Մարն անհետ կորել է, ABC-ի նրա գործընկերները փորձել են օգնել որոնումներին՝ օգտագործելով Twitter-ը։ Նաև նրան կենդանի գտնելու հույսով ստեղծվել է ֆեյսբուքյան խումբ՝ «Օգնեք մեզ գտնել Ջիլ Մարին»։ Մինչև սեպտեմբերի 27-ը՝ Մարի անհետացումից հինգ օր անց, խումբը հավաքել է ավելի քան 100 հազար «լայքեր»[25]։

Բեյլիի ձերբակալությունից հետո Facebook-ի բազմաթիվ էջեր, որոնք նվիրված են գործին, նրան մեղավոր են ճանաչել մինչև հետաքննության արդյունքների և դատարանի հրապարակումը, ինչի պատճառով Վիկտորիայի ոստիկանությունը պահանջել է նրանց հեռացնել, բայց այդ պահանջին ոչ բոլորն են ենթարկվել։ Սոցիալական մեդիայի արձագանքի արդյունքում Վիկտորիայի վարչապետ Թեդ Բելեն ենթադրել է, որ կարող է անհրաժեշտ լինել բարեփոխումներ իրականացնել՝ սոցիալական ցանցերում քննարկումների ազդեցությունը ատենակալների վրա կանխելու նպատակով[26][27]։

Սեպտեմբերի 30-ին, ի հիշատակ Մարի, կազմակերպվել էր 30-հազարանոց երթ Սիդնեյ ռոուդով երթուղով[28]։ Երթը նաև կոչված էր ընդգծելու կանանց նկատմամբ բռնության աճող տագնապը, և նրա հետքերով բանավեճ ծավալվեց լրատվական կայքերում[29]։

2013 թվականի հունիսի վերջին տեղի է ունեցել Վիկտորիայի նահանգի օրենքների զգալի խստացում, որոնք կարգավորում են պայմանական վաղաժամկետ ազատ արձակումը, որը դարձել է վաղաժամկետ ազատ արձակված կանանց, այդ թվում՝ Ջիլ Մարի սպանությունների ուղղակի հետևանքը[30][31]։ Օրինակ, եթե վաղաժամկետ ազատման պայմանները խախտվում են, դա կարող է հանգեցնել մինչև երեք ամիս ազատազրկման և մինչև 4200 դոլար տուգանքի։ Ոստիկանությունը այժմ կարող է պաշտոնապես միջոցներ ձեռնարկել, եթե անձը խախտում է վաղաժամկետ ազատման պայմանները, և հանցագործները, ովքեր դատապարտվել են անձի նկատմամբ բռնության հետ կապված հանցագործությունների համար, ավտոմատ կերպով կվերադառնան բանտ, եթե խախտումը լուրջ էր։ 2013 թվականի հունիսին Վիկտորիա նահանգի վարչապետ Դենիս Նափթինը մեկնաբանել է իրավիճակը․

  Կասկած չկա, որ համակարգը ձախողել է Ջիլ Մարին։ Արդեն ներդրած փոփոխություններով՝ հանցագործը դեռ կլիներ բանտում, ոչ թե փողոցում։ Մեր գործողությունները այն նվազագույնն են, որ կարող ենք անել, որպեսզի վստահ լինենք, որ դա այլևս չի կրկնվի[32]։  

2013 թվականի օգոստոսին Գերագույն դատարանի նախկին դատավոր Յան Կալինանը խորհուրդ էր տվել ևս 23 փոփոխություն կատարել նահանգի պայմանական վաղաժամկետ ազատման համակարգում։ Մասնավորապես, նա խորհուրդ է տվել մշտական գործող ներման հանձնաժողով սահմանել ժամանակավոր նշանակվածների փոխարեն և պարտավորեցնել բանտարկյալներին ապացուցել, որ իրենց կողմից նոր խախտումների ռիսկը ցածր է, մինչև նրանք ազատ արձակվեն արդար խոսքի համար։ Նաև խորհուրդ է տրվել տվյալների էլեկտրոնային բազա գործարկել թղթային անձնական գործերի վրա հիմնված ընթացակարգի փոխարեն, որպեսզի ոստիկանությունը կարողանա անհապաղ տեղեկանալ պայմանական վաղաժամկետ ազատված հանցագործին կալանավորելու դեպքում[33]։

2015 թվականի մարտին քննադատության է ենթարկվել Վիկտորիայի ոստիկանության կողմից օգտագործվող ԴՆԹ-ի տվյալների բազաների համակարգը։ Մասնավորապես, անհասկանալի է մնացել, թե ինչու 2001 թվականին մեկ այլ կնոջ սեռական ոտնձգությունների հետաքննության ընթացքում ստացված Բեյլիի ԴՆԹ-ն չի ներառվել Վիկտորիայի ոստիկանության բազայում[34]։

2015 թվականի մարտին սկանդալ առաջացավ, երբ կաթոլիկ քահանան Մելբուրնի Սենտ Քրիստոֆերի տարրական դպրոցում հայտարարեց, որ եթե Մարն ավելի հավատացյալ մարդ լիներ, նա «տանը կլիներ անկողնում և չէր գնա Սիդնեյ ռոուդով առավոտյան ժամը 3-ին»։ Ավելի ուշ Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցու ներկայացուցիչները ներողություն են խնդրել քահանայի խոսքերի համար[35][36]։

2015 թվականի ապրիլին նահանգի քորոները ծրագրում էր լրացուցիչ հետաքննություն անցկացնել Մարի մահվան փաստի կապակցությամբ, որը կատարվել է վերջերս ներում ստացած հանցագործի կողմից նման հանգամանքներում, սակայն նրա հայտարարությունը հավանություն չի տվել։ Սակայն այդ ծրագրերը չեն իրականացվել, իսկ Մարի հարազատները մամուլին հայտնել են, որ կցանկանային փակել այդ հարցը և չեն աջակցում նոր հետաքննությանը[37]։

Հիշողություն խմբագրել

Մելբուռնի Գիսբորն-Սաութ շրջանում գտնվող Բլեք Հիլլ ռոուդում, Մարի մարմնի հայտնաբերման վայրում, ի սկզբանե տեղադրվել է փորագրված 50 կիլոգրամանոց գրանիտ ափսե՝ հուշատախտակով։ Տեղական խորհուրդն ավելի ուշ որոշել է հուշահամալիրը հեռացնել «ընտանիքի թույլտվությամբ և հաշվի առնելով Բլեք Հիլլ ռոուդ համայնքի կարծիքը»։ Խորհուրդը հայտարարել է, որ տեղի բնակիչները դժգոհ են եղել իրենց շրջանի նկատմամբ շարունակվող ուշադրությունից և բողոքել են դրա հետ կապված ավտոմոբիլային շարժման աճող ծավալից։ Միևնույն ժամանակ շրջանի մյուս բնակիչները հիասթափություն են հայտնել խորհրդի այս գործողություններից[38]։

2012-ի սեպտեմբերին Մելբուռնում Հոսիեր-Լեյնի վրա անհայտ նկարիչը ստեղծել է «Հանգչիր խաղաղությամբ, Ջիլ» հուշագիրը սթրիթ-արտ ոճով։ Նույն թվականի նոյեմբերի սկզբին 20-մետրանոց որմնանկարը գրեթե ամբողջությամբ ներկվել էր այլ փողոցային նկարիչների կողմից։ Մելբուռնի քաղաքապետ Ռոբերտ Դոյլը հայտարարել է․

  Փողոցային նկարիչները սկզբում հուշագրություն են ստեղծել, իսկ այժմ այն ներկել են։ Անձամբ ես կնախընտրեի, որ գոնե Ջիլ անունը մնա որպես ելակետային ուղերձ, բայց դա, ակնհայտ է, արդեն անհնար է[39]։  

Հաշվի առնելով նման աշխատանքների ժամանակավոր բնույթը՝ Վիկտորիա նահանգի վարչապետ Թեդ Բելեն հայտարարել է․

  Դան Ջիլ Մարի հարգանքի տուրքը հստակորեն տրվել է Մելբուռնի նշանակալի մասի Հոսիեր նրբանցքի ոգով, և կասկած չկա, որ այդ միտումը կշարունակվի[39]։  

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ «Father says justice done as Jill Meagher murderer jailed». Irish Times. 2013 թ․ հունիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 25-ին.
  2. ↑ Rhianna King (2012 թ․ սեպտեմբերի 29). «Tears for such a beautiful soul». The West Australian. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  3. ↑ Andrew Rule, Charles Miranda. (2012 թ․ սեպտեմբերի 30). «Hearts break across the globe for Jill Meagher - the girl who liked to sing». News.com.au. Արխիվացված է օրիգինալից 3012 թ․ սեպտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 15-ին.
  4. ↑ King, Rhianna (2012 թ․ սեպտեմբերի 29). «Tears for such a beautiful soul». The West Australian. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 16-ին.
  5. ↑ «Jill Meagher: Mark Scott statement to ABC staff» (Press release). Australian Broadcasting Corporation. սեպտեմբերի 28, 2012. Վերցված է հունվարի 16, 2013-ին. {{cite press release}}: |archive-url= requires |archive-date= (օգնություն)
  6. ↑ 6,0 6,1 Hayek, Huda (2012 թ․ սեպտեմբերի 24). «What we know: Facts about the Jill Meagher case». Herald Sun. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 16-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 Miletic, Daniella (2012 թ․ սեպտեմբերի 26). «Brunswick, alone and after dark». The Age. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 27-ին.
  8. ↑ Oakes, Dan; Jeans, David (2012 թ․ սեպտեմբերի 27). «Hoodie man footage raises abduction fears». The Age. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 27-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  9. ↑ Kaila, Joe; Gillett, Chris (2012 թ․ սեպտեմբերի 29). «Locals reveal background of man charged with rape and murder of Jill Meagher». dailytelegraph.com.au. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 6-ին.
  10. ↑ «Adrian Ernest Bayley's edited record of interview in the Jill Meagher rape and murder case». New.com.au. 12.03.2013. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 14-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 11-ին.
  11. ↑ Paredes, Arlene (2013 թ․ հունվարի 21). «Jill Meagher Murder Case Update: Suspect Adrian Ernest Bayley to Contest Charges». International Business Times. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 27-ին.
  12. ↑ Dan Oakes (20.08.2013). «Adrian Bayley should not have been on parole: Ian Callinan». The Age. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 19-ին.
  13. ↑ «Blue Hoodie: The hunt for Jill Meagher and the Mysterious Man on the CCTV Video». Irish Independent. 2012 թ․ դեկտեմբերի 29. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 27-ին.
  14. ↑ «Accused Jill Meagher killer and rapist Adrian Ernest Bayley will fight charges». Herald Sun. 2013 թ․ հունվարի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 20-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 27-ին.
  15. ↑ «Jill Meagher's husband tells Adrian Bayley's pre-sentencing hearing that he is haunted by her murder». ABC/AAP. 2013 թ․ հունիսի 11. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունվարի 15-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 11-ին.
  16. ↑ Russell, Mark (2013 թ․ ապրիլի 5). «Bayley pleads guilty to Meagher murder». theage.com.au. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 6-ին.
  17. ↑ Farnsworth, Sarah (2013 թ․ հունիսի 11). «Jill Meagher's killer Adrian Bayley had history of violent sex attacks; parole board failed to take him off the streets». ABC. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 11-ին.
  18. ↑ Russell, Mark (2013 թ․ հունիսի 19). «Bayley jailed for 35 years for Jill Meagher's rape, murder». The Age. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունվարի 15-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 19-ին.
  19. ↑ Russell, Mark (2013 թ․ սեպտեմբերի 26). «Adrian Bayley loses appeal to cut jail term». The Age. Fairfax Media. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 26-ին.
  20. ↑ Warren, Marilyn (2013). «Open Justice in the Technological Age» (PDF). Marilyn Warren. Monash University Law Review. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2015 թ․ մարտի 16-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 5-ին.
  21. ↑ Huf, Karen (2015 թ․ մարտի 26). «Jill Meagher's killer Adrian Ernest Bayley found guilty of three more rapes». 9 News. 9news.com.au. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 26-ին.
  22. ↑ Mark Russell (2015 թ․ մայիսի 28). «Jill Meagher killer Adrian Bayley not eligible for parole until 2058». The Age. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  23. ↑ Wayne Flower (2015 թ․ մայիսի 28). «Adrian Bayley, Jill Meagher’s killer to serve at least 43 years in jail after 18-year rapes sentence». Herald Sun. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 28-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 4-ին. {{cite news}}: C1 control character in |title= at position 28 (օգնություն)
  24. ↑ «Jill Meagher killer, Adrian Bayley, to appeal against latest rape convictions». ABC. 2015 թ․ հունիսի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  25. ↑ «Friends send their love for Jill Meagher on Facebook page set up to find her». news.com.au. 2012 թ․ սեպտեմբերի 27. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 24-ին.
  26. ↑ «Facebook refuses to remove Meagher page». ABC News. 2012 թ․ հոկտեմբերի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունվարի 15-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 24-ին.
  27. ↑ Lowe, Adrian (2012 թ․ օգոստոսի 28). «'Trial by social media' worry in Meagher case». The Age. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 24-ին.
  28. ↑ Akerman, Pia (2012 թ․ հոկտեմբերի 1). «Social media could impact jury trial of Jill Meagher's alleged killer Adrian Ernest Bayley». The Australian. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 24-ին.
  29. ↑ Stephens, Julie (2012 թ․ հոկտեմբերի 6). «RIP Jill Meagher: but let's not forget the other female victims of violence». The Conversation. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 27-ին.
  30. ↑ «Victoria's to tighten parole laws in wake of Jill Meagher's murder, to be 'the toughest in Australia'». ABC. 2013 թ․ հունիսի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  31. ↑ Pia Akerman (2013 թ․ հունիսի 25). «Victoria brings in stricter parole laws after Jill Meagher murder». The Australian. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  32. ↑ Pia Akerman (2013 թ․ հունիսի 20). «The legacy of Jill Meagher». The Australian.
  33. ↑ Hamish Fitzsimmons (20/08/2013). «The Victorian government flags major changes in the state's parole system». ABC. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  34. ↑ «Justice system betrayed Jill Meagher as failures let Adrian Bayley wander the streets». Herald Sun. 27.03.2015.
  35. ↑ «Priest tells children: Jill Meagher would have been 'home in bed' on night of murder if she was 'more faith-filled'». Independent. 27/03/2015. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  36. ↑ «Melbourne Catholic Church apologises for priest's comments about Jill Meagher». Nine Network. 2015 թ․ մարտի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 26-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  37. ↑ Peta Carlyon (2015 թ․ ապրիլի 28). «Jill Meagher: No inquest into Melbourne woman's murder, Victorian Coroner indicates». ABC. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 10-ին.
  38. ↑ Jared Lynch (2012 թ․ նոյեմբերի 1). «Council removes Meagher tribute». The Age. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 27-ին.
  39. ↑ 39,0 39,1 Michelle Ainsworth (2012 թ․ նոյեմբերի 7). «Hosier Lane street art tribute to Jill Meagher painted over with graffiti». Herald Sun. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 27-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Այս հոդվածը կատեգորիայի կարիք ունի։
Դուք կարող եք օգնել նախագծին՝ կատեգորիա գտնել կամ ստեղծել ու ավելացնել հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ջիլ_Մարի_սպանություն&oldid=9803966» էջից