Պիհռոն Էլիդացի (հին հունարեն՝ Πύρρων, շուրջ մ.թ.ա. 360 - մ.թ.ա. 270 թթ.), հին հույն փիլիսոփա, կասկածամտական (սկեպտիկական) ուղղության հիմնադիր։ Եղել է այն գիտնականների թվում, որոնք մասնակցել են Ալեքսանդր Մակեդոնացու պարսկական արշավանքին, որի ընթացքում ծանոթացել է հնդիկ հիմոսոֆիստների և պարսիկ մոգերի ուսմունքին։ Պիհռոնը որևէ գրավոր աշխատություն չի թողել, նրա մտքերը հավաքել և թղթին է հանձնել նրա աշակերտ Տիմոն Փլիունտացին։ Ուսուցանում էր, որ մարդը ոչինչ չի կարող ասել իրերի վերաբերյալ, նա նույնիսկ չի կարող գիտենալ՝ գոյություն ունե՞ն դրանք, թե չունեն։ Պիհռոնի իդեալը ատարաքսիան է՝ անտարբերությունը ամեն ինչ հանդեպ, կատարյալ անդորրը, ազատությունը մտածելուց, դատելուց և տարակուսելուց։ Պիհռոնի հայացքներին առարկել է հայ միջնադարյան փիլիսոփա Դավիթ Անհաղթը իր «Փիլիսոփայության սահմանումները» երկում (Դավիթ Անհաղթի երկի ամբողջական անվանումն է Եռամեծ և անհաղթ Դավթի փիլիսոփայութայն սահմանումները և բաժանումները՝ ուղղված Պիհռոն Իմաստակի չորս դրույթների դեմ)[4]։

Picto infobox auteur.png
Պիհռոն
Πύρρων
Pyrrho in Thomas Stanley History of Philosophy.jpg
Ծնվել էմոտ Մ.թ.ա. 360-ականներ[1][2] Elis, Ilida Municipality
Մահացել էմոտ Մ.թ.ա. 270-ականներ[1][2]
Գերեզմանtomb of Pyrron (Eleia)
Ուղղությունպիրոնիզմ
Մասնագիտությունփիլիսոփա, նկարիչ և գրող
Գործունեության ոլորտսկեպտիցիզմ
Տիրապետում է լեզուներինհին հունարեն
ՈւսուցիչBryson of Achaea? և Anaxarchus?[3]
ԱշակերտներTimon of Phlius?
Commons-logo.svg Pyrrho Վիքիպահեստում

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 Կոնգրեսի գրադարան — 1800.
  3. Répertoire des sources philosophiques antiques (ֆր.)CNRS.
  4. Դավիթ Անհաղթ, Երկեր, Երևան, 1980, էջ 35։