Պիհռոն
Պիհռոն Էլիդացի (հին հունարեն՝ Πύρρων, շուրջ մ.թ.ա. 360 - մ.թ.ա. 270 թթ.), հին հույն փիլիսոփա, կասկածամտական (սկեպտիկական) ուղղության հիմնադիր։ Եղել է այն գիտնականների թվում, որոնք մասնակցել են Ալեքսանդր Մակեդոնացու պարսկական արշավանքին, որի ընթացքում ծանոթացել է հնդիկ հիմոսոֆիստների և պարսիկ մոգերի ուսմունքին։ Պիհռոնը որևէ գրավոր աշխատություն չի թողել, նրա մտքերը հավաքել և թղթին է հանձնել նրա աշակերտ Տիմոն Փլիունտացին։ Ուսուցանում էր, որ մարդը ոչինչ չի կարող ասել իրերի վերաբերյալ, նա նույնիսկ չի կարող գիտենալ՝ գոյություն ունե՞ն դրանք, թե չունեն։ Պիհռոնի իդեալը ատարաքսիան է՝ անտարբերությունը ամեն ինչ հանդեպ, կատարյալ անդորրը, ազատությունը մտածելուց, դատելուց և տարակուսելուց։ Պիհռոնի հայացքներին առարկել է հայ միջնադարյան փիլիսոփա Դավիթ Անհաղթը իր «Փիլիսոփայության սահմանումները» երկում (Դավիթ Անհաղթի երկի ամբողջական անվանումն է Եռամեծ և անհաղթ Դավթի փիլիսոփայութայն սահմանումները և բաժանումները՝ ուղղված Պիհռոն Իմաստակի չորս դրույթների դեմ)[4]։
 Πύρρων | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մոտ Մ.թ.ա. 360-ականներ[1][2] Elis, Ilida Municipality |
| Մահացել է | մոտ Մ.թ.ա. 270-ականներ[1][2] |
| Գերեզման | tomb of Pyrron (Eleia) |
| Ուղղություն | պիրոնիզմ |
| Մասնագիտություն | փիլիսոփա, նկարիչ և գրող |
| Գործունեության ոլորտ | սկեպտիցիզմ |
| Տիրապետում է լեզուներին | հին հունարեն |
| Ուսուցիչ | Bryson of Achaea? և Anaxarchus?[3] |
| Աշակերտներ | Timon of Phlius? |
 Pyrrho Վիքիպահեստում | |
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Կոնգրեսի գրադարան — 1800.
- ↑ Répertoire des sources philosophiques antiques (ֆր.) — CNRS.
- ↑ Դավիթ Անհաղթ, Երկեր, Երևան, 1980, էջ 35։
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |