Պերեց Մարկիշ
Մարկիշ Պերեց (նոյեմբերի 25 (դեկտեմբերի 7), 1895[1], Պոլոնոե, Խմելնիցկիի մարզ, ԽՍՀՄ - օգոստոսի 12, 1952[2][1][3], Պետական անվտանգության մարմինների շենք Լուբյանկայում, Կրասնոսելսկի շրջան, Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջան, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), հրեա խորհրդային գրող։ ԽՄԿԿ անդամ 1942 թվականից։
Պերեց Մարկիշ | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 25 (դեկտեմբերի 7), 1895[1] |
Ծննդավայր | Պոլոնոե, Խմելնիցկիի մարզ, ԽՍՀՄ |
Վախճանվել է | օգոստոսի 12, 1952[2][1][3] (56 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Պետական անվտանգության մարմինների շենք Լուբյանկայում, Կրասնոսելսկի շրջան, Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջան, Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Գերեզման | Դոնսկոե գերեզմանատուն |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, գրող և դրամատուրգ |
Լեզու | իդիշ |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Պարգևներ | |
Զավակներ | Olga Rapay-Markish?, Simon Markish? և David Markish? |
Peretz Markish Վիքիպահեստում |
Զբաղվել է ինքնակրթությամբ, սովորել Շանյավսկու ժողովրդական համալսարանում։ «Կույա» (1922) պոեմը, որը Գորոդիշչեում պետլյուրականների կազմակերպած հրեական ջարդերի մասին է, լի է տագնապով ու ցավով։ 1921-1926 թվականներին եղել է արտասահմանում։ Գրել է «Եղբայրներ» (1929), «Չվհատվել» (1931), «Տատասկ» (1935), «Արշալույսը Դնեպրի վրա» (1937) էպիկական պոեմները։ «Պատերազմ» (1941-1948) պոեմը նվիրված է Հայրենական մեծ պատերազմին։ Հեղինակ է «Դարեր շարունակ» (1929-1941), «Սերունդների երթը» (1948, հրատարակված 1966) և այլ վեպեր։ Գրել է նաև պիեսներ։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Маркиш Перец Давидович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Encyclopædia Britannica
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 323)։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պերեց Մարկիշ» հոդվածին։ |