Մարկիշ Պերեց (նոյեմբերի 25 (դեկտեմբերի 7), 1895[1], Պոլոնոե, Խմելնիցկիի մարզ, ԽՍՀՄ - օգոստոսի 12, 1952(1952-08-12)[2][1][3], Պետական անվտանգության մարմինների շենք Լուբյանկայում, Կրասնոսելսկի շրջան, Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջան, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), հրեա խորհրդային գրող։ ԽՄԿԿ անդամ 1942 թվականից։

Պերեց Մարկիշ
Ծնվել էնոյեմբերի 25 (դեկտեմբերի 7), 1895[1]
ԾննդավայրՊոլոնոե, Խմելնիցկիի մարզ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էօգոստոսի 12, 1952(1952-08-12)[2][1][3] (56 տարեկան)
Վախճանի վայրՊետական անվտանգության մարմինների շենք Լուբյանկայում, Կրասնոսելսկի շրջան, Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջան, Մոսկվա, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԴոնսկոե գերեզմանատուն
Մասնագիտությունբանաստեղծ, գրող և դրամատուրգ
Լեզուիդիշ
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ
Լենինի շքանշան
ԶավակներOlga Rapay-Markish?, Simon Markish? և David Markish?
 Peretz Markish Վիքիպահեստում

Զբաղվել է ինքնակրթությամբ, սովորել Շանյավսկու ժողովրդական համալսարանում։ «Կույա» (1922) պոեմը, որը Գորոդիշչեում պետլյուրականների կազմակերպած հրեական ջարդերի մասին է, լի է տագնապով ու ցավով։ 1921-1926 թվականներին եղել է արտասահմանում։ Գրել է «Եղբայրներ» (1929), «Չվհատվել» (1931), «Տատասկ» (1935), «Արշալույսը Դնեպրի վրա» (1937) էպիկական պոեմները։ «Պատերազմ» (1941-1948) պոեմը նվիրված է Հայրենական մեծ պատերազմին։ Հեղինակ է «Դարեր շարունակ» (1929-1941), «Սերունդների երթը» (1948, հրատարակված 1966) և այլ վեպեր։ Գրել է նաև պիեսներ։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 Маркиш Перец Давидович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  3. 3,0 3,1 3,2 Encyclopædia Britannica
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 323  
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պերեց Մարկիշ» հոդվածին։