Կովկասյան սկյուռ
Պարսկական սկյուռ (լատին․՝ Sciurus anomalus), սկյուռանմանների ընտանիքի սկյուռների ցեղի կրծող կենդանի։ Հայաստանում տարածված է հյուսիսարևելյան անտառներում (700-1900 մ բարձրներում)։
Պարսկական սկյուռ | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||||
|
||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||
Sciurus anomalus | ||||||
Հատուկ պահպանություն | ||||||
Արեալ | ||||||
|
Արտաքին տեսք
խմբագրելՄարմնի երկարությունը՝ մինչև 260 մմէ, պոչինը՝ 170 մմ Պոչը խավոտ է, տակի մասում՝ 2 կողմի «սանրված»։ Հետևի ոտքերը զգալի երկար են առջևիններից, թաթերը հնգամատ են՝ կոր, սուր ճանկերով։ Ականջների ծայրերն առանց վրձնիկի են։ Մորթին փափուկ է, լավորակ։ Մեջքի մասը գորշամոխրագույն է, դեպի ներքև՝ գորշասև, փորը՝ վառ ժանգագույն։
Բնակավայր
խմբագրելԲնակվում է հիմնականում հաճարենու, կաղնու, երբեմն՝ խառնանտառներում, հաճախ հանդիպում է ընկուզենու և տխլենու տնկիների տարածքում ու մերձակայքում։
Բնադրում
խմբագրելԲնադրում է փչակներում, արմատամերձ դատարկ տեղերում, երբեմն՝ ավերակներում ու քարակույտերում։
Սնունդ
խմբագրելՍնվում է զանազան ընկույզներով, կորիզներով, ծառերի ու թփերի մատղաշ, կանաչ մասերով, պտուղներով, հատապտուղներով, սնկերով։ Կուտակում է կերի մեծ պաշար (ձմռան և վաղ գարնան համար), պահում է բներում, արմատների միջև, ժայռաճեղքերում և այլն։ Գործունյա է ցերեկը, ձմռանը՝ օրվա 2-րդ կեսին։
Բազմացում
խմբագրելԲազմանում է տարին 1-2 անգամ, ունենում մինչև 4 ձագ։ Մորթին ունի տնտեսագործական նշանակություն։ Համաճարակաբան, նշանակությունն ուսումնասիրված չէ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ |
Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կովկասյան սկյուռ» հոդվածին։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կովկասյան սկյուռ» հոդվածին։ |