Պալերմոյի աստղադիտարան

Պալերմոյի աստղադիտարան; իտալ.՝ Osservatorio astronomico di Palermo
Տեսակ	աստղագիտական աստղադիտարան և արխիվ
Աստղադիտարանի կոդ	535
Երկիր	Իտալիա
Վայր	Պալերմո
Հիմնադրվել է՝	1790
Կայք	astropa.inaf.it
	Palermo Observatory Վիքիպահեստում

Պալերմոյի աստղադիտարան (իտալ.՝ Osservatorio astronomico di Palermo), աստղագիտական աստղադիտարան, որը հիմնադրվել է 1790 թվականին Իտալիայի Պալերմո քաղաքում։ Աստղադիտարանը գտնվում է Պալացցո Նորմանիում, պատկանում է Աստղաֆիզիկայի ազգային ինստիտուտին (INAF)։

Աստղադիտարանի պատմություն

Աստղադիտարանը հիմնադրվել է 1790 թվականին Ֆերդինանտ I Սիցիլացու հրամանով։ Շինարարությունն ավարտվել է 1791 թվականին։ Աստղադիտարանի առաջին տնօրենը եղել է Ջուզեպպե Պյացցին։ 1801 թվականի հունվարի 1-ին Պյացցին Պալերմոյի աստղադիտարանում հայտնաբերեց Սերեսը՝ առաջին աստերոիդը։ Հայտանգործելուց հետո աստղադիտարանը սկսեց լավ ֆինանսավորվել։ Այն ունեցել է 3 գմբեթ, որոնք ապամոնտաժվել են 1950-ական թվականներին։ Վերջերս տեղադրվել են ավելի թեթև գմբեթներ։

Աստղադիտարանի ղեկավարները

1790-1826 — Ջուզեպպե Պյացցի (1746-1826)
1826-1841 — Նիկոլո Կաչիատորե (1780-1841)
1841-1849 — Գաետանո Կաչիատորե (1814-1889)
1849-1860 — Դոմենիկո Ռագոնա (1820-1890)
1860-1889 — Գաետանո Կաչիատորե (1814-1889)
1889-1890 — Աննիբալ Ռիկո (1844-1919)
1891-1898 — Թեմիստոկլ Զոնա (1848-1910)
1898-1931 — Ֆիլիպպո Անջելիտի (1856—1931)
1931-1936 — Կոնրադին Մինեո (1875-1960)
1936-1938 — Ֆրանչեսկո Զագար (1900-1976)
1939-1948 — Կոնրադին Մինեո (1875-1960)
1948-1969 — Լուչիանո Չիարա (1910-1969)
1969-1976 — Սալվատորե Լեոնե (1917-1981)
1976-1991 — Ջուզեպե Վայանա (1935-1991)
1991-2001 — Սալվատորե Սերիո (ծն․ 1941)
2001-ից — Սալվատորե Սկիորտինո (ծն․ 1955)

Աստղադիտարանային գործիքները

Ակրոմատիկ աստղադիտակ, ռեֆրակտոր (Ramsden) (D = 125 մմ, F = 625 մմ, ստեղծվել է 1787 թվականին)
Ռամսդենի հասարակածային շրջան (շրջանի տրամագիծը 1,5 մետր, ռեֆրակտոր D = 75 մմ, F = 1,5 մետր), Սերեսը հայտնաբերվել է այս գործիքի միջոցով
Տրոտոնի հասարակածային շրջան
Միջօրեական շրջան
AMES SHORT աստղադիտակ ռեֆլեկտոր (D = 104 մմ, F = 726 մմ, 1793 թվականին Պրինսիպ դի Կարամանիկոն նվիրել է աստղադիտարանին)
Սեքստանտ
Berge ախրոմատիկ ռեֆրակտոր (D=60 մմ, F=65.5 սմ, ստեղծվել է 1820 թվականին, գնվել է 1827 թվականին)
Hughes ախրոմատիկ ռեֆրակտոր (D=60 մմ, F=78 սմ, գնվել է 1849 թվականին)
11-սմ Merc ռեֆրակտոր (D=115 մմ, F=2 մ, 1852 թվական)
25-սմ Merc ռեֆրակտոր (D=250 մմ, F=2.43 մ, 1859 թվական)
Սպեկտրոսկոպներ Արեգակը դիտարկելու համար (19-րդ դարի վերջ)

Աստղադիտարանի բաժիններ

Աստղադիտարանի թանգարան

Հետազոտությունների ուղղություններ

Արևային պսակ
Աստղերի ծնունդ և էվոլյուցիա
Գերնոր աստղերի մնացորդների ուսումնասիրություն
Ռենտգենյան աստղադիտակների գիտական սարքավորումների մշակում և փորձարկում
Աստղաֆիզիկական գործընթացների թվային մոդելավորում

Հիմնական ձեռքբերումներ

Առաջին աստերոիդի՝ (1) Ցերերայի (այժմ գաճաճ մոլորակի) հայտնաբերումը 1801 թվականի հունվարի 1-ին
Երկու աստղային կատալոգների կազմում. 1803 թվականին՝ «Praecipuarum stellarum inerantium positiones mediae inineunte seculo XIX», 1814 թվականին՝ երկրորդ հրատարակությունը։ Առաջին հրատարակությունը պարունակում էր 6748 աստղի կոորդինատներ, երկրորդը՝ 7646 աստղ։
Մի քանի աստղերի ճիշտ շարժումների որոշում

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 http://www.astropa.inaf.it/ (իտալ.)

Արտաքին հղումներ

Փոքր մոլորակների կենտրոնում դիտարկումների հրապարակումներ.

NASA ADS տվյալների բազայի հրապարակումներ.

Որոնում «Osservatorio astronomico di Palermo» բառարանով

1870 թվականից հետո մոլորակների գիսաստղերի և արբանյակների դիտարկումները.

Դիտարկման արխիվներ, MPC

[_6a23c7393df6b601-1] 1,0 ^1,1 http://www.astropa.inaf.it/ (իտալ.)

[1]