Ուրիշի նամակները
«Ուրիշի նամակները» (ռուս.՝ «Чужие письма»), խորհրդային հոգեբանական դրամա, որը նկարահանել է Իլյա Ավերբախը[2][3][4]։
 ռուս.՝ Чужие письма | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա |
| Թվական | 1975 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Իլյա Ավերբախ |
| Սցենարի հեղինակ | Նատալյա Ռյազանցևա |
| Դերակատարներ | Իրինա Կուպչենկո, Իվան Բորտնիկ[1] և Օլեգ Յանկովսկի[1] |
| Օպերատոր | Դմիտրի Դոլինին |
| Երաժշտություն | Օլեգ Կարավայչուկ |
| Կինոընկերություն | Լենֆիլմ |
| Տևողություն | 93 րոպե |
Սյուժե խմբագրել
9-րդ դասարանցի Զինան մեծացել է անապահով ընտանիքում։ Նրա ուսուցչուհի Վերա Իվանովնան, խղճալով աղջկան, վերցնում է իր տուն[5], տալիս է իր հոգու ջերմությունը։ Զինան կապվում է ուսուցչուհուն, բայց կարծում է, որ այժմ կարող է որոշել նրա ճակատագիրը և միջամտել նրա կյանքին։
Դերերում խմբագրել
- Իրինա Կուպչենկո – Վերա Իվանովնա, 9-րդ դասարանի դասղեկ
- Սվետլանա Սմիռնովա – Զինա Բեգունկովա
- Սերգեյ Կովալենկով – Իգոր, նկարիչ (հնչունավորել է Միխայիլ Բոյարսկին)
- Զինաիդա Շարկո – Անգելինա Գրիգորևնա Եգորովա, ուսմասվար
- Օլեգ Յանկովսկի - Ժենյա Պրյախին, նախկին օդաչու
- Իվան Բորտնիկ – Շուրա Բեգունկով, Զինայի եղբայրը
- Նատալյա Սկվորցովա – Սվետա Եգորովա, Զինայի ընկերուհին
- Պյոտր Առժանով – Նիկոլայ Արտյոմովիչ, ուսուցիչ
- Մայա Բուլգակովա – Բեգունկովա, Զինայի և Շուրայի մայրը
- Վալենտինա Վլադիմիրովա[6] – Անտոնինա Կարպովնա, կենսաբանության ուսուցիչ
- Լյուդմիլա Դմիտրիևա – Զոյա, Շուրայի հարսնացուն
- Նինա Մամաևա – Ելիզավետա Սերգեևնա
Նկարհանող խումբ խմբագրել
- Սցենարի հեղինակ՝ Նատալյա Ռյազանցևա
- Ռեժիսոր՝ Իլյա Ավերբախ
- Օպերատոր՝ Դմիտրի Դոլինին
- Կոմպոզիտոր՝ Օլեգ Կարավայչուկ
- Նկարիչ՝ Վլադիմիր Սվետոզարով
Մրցանակներ խմբագրել
- 1976 — Ժյուրիի հատուկ մրցանակ Նեապոլի I միջազգային կինոփառատոնում (Իտալիա)
- 1976 — IX համամիութենական կինոփառատոնում «Խորհրդային էկրան» ամսագրի խմբագրության մրցանակ «Լավագույն դերասանական դեբյուտի համար» Սվետլանա Սմիրնովային
- 1977 — «Корчагинцы» համամիութենական մրցույթի խրախուսական մրցանակ Լավագույն ռեժիսորական աշխատանքի համար Իլյա Ավերբախին
- 1980 — Սալոնիկի IX միջազգային կինոփառատոնի (Հունաստան) «Ոսկե աստվածուհի Նիկե» գլխավոր մրցանակ
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Քննադատություն խմբագրել
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Аркус Л. «Чужие письма» (ռուսերեն). Проект журнала «Сеанс». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 2-ին.
- Илья Авербах и Динара Асанова не умели лгать // KP.RU — Санкт-Петербург(չաշխատող հղում)