Միխայիլ Բոյարսկի
Միխայիլ Սերգեևիչ Բոյարսկի (ռուս.՝ Михаил Сергеевич Боярский, դեկտեմբերի 26, 1949[1][2], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), թատրոնի և կինոյի խորհրդային և ռուսական դերասան, երգիչ և հեռուստահաղորդավար, ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ (1984), ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1990 թ.): 1988[3]-2007 թվականներին իր կողմից ստեղծված Սանկտ Պետերբուրգի «Բենեֆիս» թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարն էր։
Միխայիլ Բոյարսկի ռուս.՝ Михаил Сергеевич Боярский | |
---|---|
Ծնվել է | դեկտեմբերի 26, 1949[1][2] (74 տարեկան) |
Ծննդավայր | Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի պետական թատերական արվեստի ակադեմիա (1972) |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
Մասնագիտություն | երգիչ, թատրոնի դերասան, կինոդերասան, հաղորդավար, կիթառահար, ստեղնահար, կասկադյոր, հեռուստահաղորդավար և sports fan |
Ծնողներ | հայր՝ Sergey Boyarsky? |
Ամուսին(ներ) | Լարիսա Լուպիան |
Երեխա(ներ) | Ելիզավետա Բոյարսկայա և Սերգեյ Բոյարսկի |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
mboyarskiy.ru | |
Կենսագրություն
խմբագրելՄիխայիլ Բոյարսկին ծնվել է Լենինգրադում, Վերա Կոմիսարժևսկայայի անվան ակադեմիական դրամատիկական թատրոնի դերասաններ Սերգեյ Բոյարսկու և Եկատերինա Մելենտևայի ընտանիքում։ Նրա պապը հայտնի եկեղեցական գործիչ, մետրոպոլիտ Ալեքսանդր Բոյարսկին էր։ Հորեղբայրը` դերասան Նիկոլայ Բոյարսկին է, եղբայրը` դերասան Ալեքսանդր Բոյարսկին։
Միխայիլ Բոյարսկին սովորել է Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիային կից երաժշտական դպրոցի դաշնամուրի բաժնում։ Սակայն սովորելը նրան դուր չէր գալիս, այդ իսկ պատճառով կոնսերվատորիա չընդունվեց[4]։ Այնուհետև նա ընդունվել է Լենինգրադի թատրոնի, երաժշտության և կինեմատոգրաֆիայի պետական ինստիտուտ, որն 1972 թվականին ավարտելով ընդգրկվել է Լենխորհրդի անվան թատրոնի խմբի մեջ։ Իր կարիերան սկսել է զանգվածային տեսարաններում խաղալով։ Սակայն նրան հայտնի դարձրեց Գենադի Գլադկովի «Տրուբադուրն ու իր ընկերները» մյուզիքլում Տրուբադուրի գլխավոր դերը։
Լենխորհրդի թատրոնում նա աշխատել է մինչ 1986 թվականը, որտեղ հիմնականում խաղում էր Իգոր Վլադիմիրովի բեմադրություններում։ 1973 թվականին նկարահանվել է «Կամուրջներ» կինոնկարում[5], սակայն նա առավել հայտնի դարձավ «Ավագ որդին» (1975 թ.) ֆիլմում իր դերակատարմամբ։ Պակաս նշանակալից չէր նաև խորհրդա-ռումինական երաժշտական «Մայրիկ» (1976 թ.) հեքիաթում նրա կերտած գայլի կերպարը[6]։ Միխայիլ Բոյարսկու լավագույն աշխատանքներից էր նաև Յան Ֆրիդի «Շունը խոտի վրա» (1977 թ.) կինոնկարում Թեոդորոյի դերը[4][7]։
Միխայիլ Բոյարսկու աստեղային ժամը հասավ 1978 թվականին, երբ էկրան բարձրացավ Գեորգի Յունգվալդ-Խիլկևիչի «Դ'Արտանյանը և երեք հրացանակիրները» կինոնկարը, որտեղ նա կատարում էր գլխավոր դերը[8].[9]: Հատկապես ֆիլմում հնչող երգերի շնորհիվ, նա հանրաճանաչ դարձավ ողջ ԽՍՀՄ-ում և արդյունքում այդ դերը նա կատարեց նաև ֆիլմի շարունակություններում։ Հետագայում հայտնի դարձան նաև նրա աշխատանքները այնպիսի ֆիլմերում, ինչպիսիք էին «Գարդեմարիններ, առաջ» (1987 թ.) և «Վիվատ, գարդեմարիններ» (1991 թ.) կինոնկարները։
1979 թվականին Միխայիլ Բոյարսկին ավտովթարի հետևանքով ստացել էր սրբոսկրի կոտրվածք և վնասել էր ողնաշարը։ Երեք ամիս հիվանդանոցում բուժվելուց հետո, նա կրկին սկսել է քայլել։ 1988 թվականին ստեղծել և գլխավորել է «Բենեֆիս» թատրոնը, որը սակայն 2007 թվականին դադարել է գոյություն ունենալուց[10][11][12][13]։ 1997 թվականին, Յուրի Նիկուլինի մահվանից հետո նա վարել է «Սպիտակ թութակ» հեռուստահաղորդումը։ Իր ստեղծագործական կյանքի ընթացքում Միխայիլ Բոյարսկին ձայնագրել է շուրջ 600 երգ, այդ թվում երգեր ֆիլմերից և թատերական ներկայացումներից։
Ներկայումս Միխայիլ Բոյարսկին բնակվում է Սանկտ Պետերբուրգում, կասկադյորների գիլդիայի անդամ է և Օդեսայի «Մեծ տարբերություն» երգիծանքի փառատոնի ժյուրիի մշտական անդամ[14]։ 2016 թվականից հանդիսանում էր «Միասնական Ռուսաստան» կուսակցության վստահված անձը` Պետդումայի VII գումարման ընտրություններում։ Բացի այդ, 2012 թվականին ստեղծված «Հանուն ծխողների իրավունքների» շարժման համանախագահն էր[15], իսկ 2013 թվականից այդ շարժման առաջնորդն է[16]։
Անձնական կյանք
խմբագրելՄիխայիլ Բոյարսկու կինը դերասանուհի, Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստուհի Լարիսա Լուպպիանն է։ Նրանց դուստրը` Ելիզավետա Բոյարսկայան նույնպես հայտնի դերասանուհի է, իսկ որդին` Սերգեյ Բոյարսկին, Ռուսաստանի Դաշնության Պետդումայի պատգամավոր է` «Միասնական Ռուսաստան» կուսակցության կողմից[17]։
Մասնակի ֆիլմագրություն
խմբագրելԹվական | Անվանում | Բնօրինակ անվանում | Կերպար |
---|---|---|---|
1959 | Լուցկին երեխաների համար խաղալիք չէ | Спички детям не игрушка | - |
1971 | Բռնվիր ամպերից | Держись за облака | մահապատժի տանող ուղեկցորդ |
1973 | Կամուրջներ | Мосты | Գիցու |
1973 | Կամակորի սանձահարումը | Укрощение строптивой | Պետրուչչո |
1974 | Ծղոտե գլխարկը | Соломенная шляпка | Նինարդի |
1974 | Ավելորդ օր հունիսին | Лишний день в июне | Սեմ Պենտի |
1975 | Մաշայի և Վիտյայի ամանորյա արկածները | Новогодние приключения Маши и Вити | Մատվեյ կատուն |
1975 | Հմայիչ երջանկության աստղը | Звезда пленительного счастья | Ալեքսանդր Յակուբովիչ |
1975 | Ավագ որդին | Старший сын | Սիլվա |
1976 | Վայրի Գավրիլան | Дикий Гаврила | Գենադի Նիկոլսկի |
1976 | Մայրիկ | Мама | Գայլ |
1976 | Քնքշահույզ սիրավեպ | Сентиментальный роман | Հակոբյան |
1977 | Ինչպես Իվանուշկա-հիմարիկը գնաց հրաշքի հետևից | Как Иванушка-дурачок за чудом ходил | ձիագող Ֆեոդոր Իվանովիչ |
1977 | Շունը խոտի վրա | Собака на сене | Թեոդորո |
1977 | Մենք նորեկ ունենք | У нас новенькая | - |
1978 | Քաղաքային ֆանտազիա | Городская фантазия | կամեո |
1978 | Քանի դեռ խենթացած է երազանքը | Пока безумствует мечта | Ջեգգեր |
1978 | Սնանկացած թագավորությունը | Захудалое королевство | Լյուցիֆեր |
1978 | Գնդապետ Շաբերը | Полковник Шабер | Գոդեշալ |
1978 | Դ'Արտանյանը և երեք հրացանակիրները | Д'Артаньян и три мушкетера | Դ'Արտանյան |
1979 | Հետաքննության հանձնաժողով | Комиссия по расследованию | Մայորեց |
1979 | Հուսարի խնամախոսությունը | Сватовство гусара | Իվան Նալիմով |
1979 | Փրփուր | Пена | լուսանկարիչ |
1980 | Ճանապարհ դեպի մեդալներ | Путь к медалям | Միխայիլ Բարտենև |
1980 | Թաց գործ | Мокрое дело | - |
1980 | Քննություն | Экзамен | - |
1981 | Անդորր | Затишье | Ստելչինսկի |
1981 | Հոգի | Душа | Վադիմ Ստարիչև |
1981 | Ուր է կորչելու | Куда он денется! | Գենադի Մելենտև |
1981 | Անհամեմատելի Նակոնեչնիկովը | Несравненный Наконечников | Վադիմ Էդուարդով |
1982 | Մաքսատուն | Таможня | Յուրի Խորունժև |
1983 | Ավելորդ տոմս | Лишний билет | Վոլոդյա |
1984 | Դունաևսկու հետ | Вместе с Дунаевским | կամեո |
1984 | Երկարագուլպա Պեպպին | Пеппи Длинныйчулок | կապիտան Էֆրաիմ Երկարագուլպա |
1984 | Նրա սիրավեպի հերոսը | Герой её романа | - |
1985 | Ոսկե ձկնիկը | Золотая рыбка | հյուրանոցի վարիչ |
1985 | Երկնագույն քաղաքներ | Голубые города | - |
1985 | Հրաշքների ժամանակաշրջանը | Сезон чудес | կամեո |
1985 | Գում-գամ | Гум-гам | Մաքսիմի հայրը |
1986 | Ծիածանից բարձր | Выше Радуги | Ալիկ Ռադուգայի հայրը |
1987 | Մարդը Կապուցինների ծառուղուց | Человек с бульвара Капуцинов | Սև Ջեկ |
1987 | Գարդեմարիններ, առաջ | Гардемарины, вперёд! | Շևալյե Դե Բրիլյի |
1988 | Իֆ ամրոցի կալանավորը | Узник замка Иф | Ֆեռնան Մոնդեգո |
1989 | Դոն Սեզար դե Բազան | Дон Сезар де Базан | դոն Սեզար դե Բազան |
1989 | Օդեսայում ապրելու արվեստը | Искусство жить в Одессе | հիպնոսող |
1991 | Վիվատ, գարդեմարիններ | Виват, гардемарины! | Շևալյե Դե Բրիլյի |
1991 | Խենթերը | Чокнутые | Նիկոլայ I |
1992 | Հրացանակիրները քսան տարի անց | Мушкетёры двадцать лет спустя | Դ'Արտանյան |
1992 | Տարտյուֆ | Тартюф | Տարտյուֆ |
1993 | Թագուհի Աննայի գաղտնիքը, կամ Հրացանակիրները երեսուն տարի անց | Тайна королевы Анны, или Мушкетёры тридцать лет спустя | Դ'Արտանյան |
1995 | Լոռամրգին շաքարի մեջ | Клюква в сахаре | Ալեքսեյ Մեշչերյակով |
1996 | Թագուհի Մարգո | Королева Марго | Մորվել |
1997 | Սպասասրահ | Зал ожидания | Վիկտոր Սելեզնյով |
1999 | Վճարում եմ նախապես | Плачу вперёд! | Միխայիլ Ռասպյատով |
2000 | Երջանկության բանաձևը | Формула счастья | - |
2001 | Մահվան բանալիներ | Ключи от смерти | Անդրեյ Էլպին |
2003 | Ապուշը | Идиот | Կելլեր |
2004 | Ամանորյա տղամարդիկ | Новогодние мужчины | Կոլիմանով |
2005 | Երջանիկը | Счастливый | Բորիսիչ |
2006 | Դուք չեք թողնի ինձ | Вы не оставите меня | Եվգենի Անդրեևիչ |
2007 | Հրացանակիրների վերադարձը, կամ Կարդինալ Մազարինիի գանձերը | Возвращение мушкетёров, или Сокровища кардинала Мазарини | Դ'Արտանյան |
2008 | Ոսկե ձկնիկը | Золотая рыбка | ծերունի |
2009 | Տարաս Բուլբա | Тарас Бульба | Մոսի Շիլո |
2009 | Ոսկե բանալին | Золотой ключик | հայր Կառլո |
2009 | Մարդը Կապուցինուհիների ծառուղուց | Человек с бульвара Капуцинок | Սև Ջեկ |
2011 | Պետրոս Առաջին. Կտակ | Пётр Первый. Завещание | Դմիտրի Կանտեմիր |
2012 | Կարմիր գլխարկը | Красная шапочка | արքա |
2013 | Շերլոկ Հոլմս | Шерлок Холмс | Լեսթրեյդ |
2015 | Ամենալավ օրը | Самый лучший день | Գենադի Վասյուտին |
2016 | Պետերբուրգ. Միայն սիրելով | Петербург. Только по любви | շաման |
2016 | Սև կատու | Чёрная кошка | Իգոր Գարանին |
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
- ↑ 2,0 2,1 Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ↑ «Энциклопедия отечественного кино: МИХАИЛ БОЯРСКИЙ». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 14-ին.
- ↑ 4,0 4,1 Екатерина Корешева Сами с усами // Атмосфера. — 2013. — С. 26-33.
- ↑ Михаил Боярский: «Андрей Миронов был самым щедрым из нас» (стр. 2)
- ↑ Best Dressed: Михаил Боярский
- ↑ «Михаил Боярский: «Надо быть достойным фамилии, которую носишь»». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 14-ին.
- ↑ Георгий и Наталия Юнгвальд-Хилькевич За кадром. — М.: Центрполиграф, 2000. — (Наше кино). — ISBN 5-227-00627-X
- ↑ Михаил Боярский: «Андрей Миронов был самым щедрым из нас» (стр. 6)
- ↑ БЕНЕФИС, СПБ Государственный театр
- ↑ «Питерские власти ликвидировали театр Михаила Боярского». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 14-ին.
- ↑ Актуальное интервью. Михаил Боярский
- ↑ Театр Михаила Боярского превратили в фонд «Бенефис»
- ↑ slavik (2011 թ․ հուլիսի 5). «Большая Разница в Одессе! В Одессе пройдёт II Международный фестиваль пародий» (ռուսերեն). kinopress.info. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 25-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 10-ին.
- ↑ Табачные войны // Известия, 14 декабря 2012 г.
- ↑ «Михаил Боярский возглавил движение за права курильщиков - Газета.Ru | Новости». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 29-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 28-ին.
- ↑ «Биография Боярского Сергея Михайловича :: официальный сайт бизнесмена, политика, кандидата в депутаты от партии Единая Россия, музыканта и актёра». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 14-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Միխայիլ Բոյարսկիի պաշտոնական կայքէջ Արխիվացված 2010-06-19 Wayback Machine
- Հարցազրույց Միխայիլ Բոյարսկիի հետ vokrug.tv-ում
- Հարցազրույց Միխայիլ Բոյարսկիի հետ, 2014
- Միխայիլ Բոյարսկի — «Сяду в скорый поезд» ՅուԹյուբում
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միխայիլ Բոյարսկի» հոդվածին։ |