Մու Սոչուա
Մու Սոչուա (քմեր.՝ មូរ សុខហួ, մայիսի 15, 1954, Պնոմպեն, Կամբոջա), կամբոջացի քաղաքական գործիչ և իրավապաշտպան, խորհրդարանի պատգամավոր Բաթամբանգից։ 2005 թվականին ստացել է առաջնորդության մրցանակ, որը շնորհվել է Vital Voices Foundation հիմնադրամի կողմից, որի համահիմնադիրը Հիլարի Քլինթոնն էր։ 2002 թվականին Մուն մոբիլիզացրեց 12000 կին թեկնածուների՝ համայնքային ընտրություններին մասնակցելու համար, արդյունքում 900-ից ավելի կանայք հաղթեցին և ակտիվորեն օժանդակում են կանանց հուզող օրակարգային հարցերի առաջ քաշման և լուծման հարցում։ Նույն թվականին նա զգալի աշխատանք կատարեց ընտանեկան բռնության կանխարգելման մասին օրենքի ընդունման գործում, որը նախատեսում է խիստ տուգանքներ բռնաբարության և անչափահասների նկատմամբ ոտնձգությունների համար։ Կամբոջայում Մուի գործունեությունը ներառում է նաև տղամարդկանց հետ տարվող աաշխատանքները` ընտանեկան բռնությունը և ՄԻԱՎ / ՁԻԱՀ-ի տարածումը կանխելու միջոցներ ձեռնարկելը, կին ձեռներեցների իրավունքների պաշտպանությունը, աշխատանքային օրենսդրության բնագավառում տարվող աշխատանքները, արդար աշխատավարձի և աշխատող կանանց անվտանգ աշխատանքային պայմանների ապահովումը և համայնքների վերաբնակեցման, առողջության, սանիտարական և զբաղվածության կենտրոնների աշխատանքների կազմակերպումը[1]։
| Մու Սոչուա | |
|---|---|
_(1).jpg) | |
| Ծնվել է | մայիսի 15, 1954 (69 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Պնոմպեն, Կամբոջա |
| Քաղաքացիություն |  Կամբոջա |
| Կրթություն | Կալիֆոռնիայի համալսարան, Բերքլի և Նահանգի համալսարան Սան Ֆրանցիսկոյում |
| Մասնագիտություն | իրավապաշտպան և քաղաքական գործիչ |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Member of the National Assembly of Cambodia? |
| Կուսակցություն | National United Front for an Independent, Neutral, Peaceful and Cooperative Cambodia? |
 Mu Sochua Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Վաղ տարիներ խմբագրել
Սոչուան ծնվել է Պնոմպենում, նախնական կրթությունը ստացել է ֆրանսիական լիցեյում։ 1972 թվականին ծնողները նրան ուղարկեցին Փարիզ՝ հետագա կրթություն ստանալու համար[2]։ Մեկ տարի անց նա տեղափոխվեց Սան Ֆրանցիսկո, որտեղ ապրում էր իր եղբայրը։ Երբ Կարմիր քմերականները 1975 թվականին Կամբոջայում տիրեցին իշխանության, նրա ծնողներն անհետացան։ Սոչուան չկարողացավ վերադառնալ տուն և հետագա 18 տարիները անցկացրեց տարագրության մեջ։ Կամբոջա վերադառնալուց առաջ, ցանկանալով օգնել պատերազմի հետևանքով ավերված հասարակությունը վերակառուցելուն, նա ստացավ Սան Ֆրանցիսկոյի համալսարանի հոգեբանության բակալավրի աստիճան և սոցիալական աշխատանքի մագիստրոսի աստիճան Բերկլիի կալիֆորնյան համալսարանից։
Վերադարձ տարագրությունից խմբագրել
18-ամյա տարագրությունից հետո Սոչուան 1989 թվականին վերադառնում է Կամբոջա և սկսում զբաղվել մարդու իրավունքների պաշտպանության, մարդկանց առևտրի, ընտանեկան բռնության և աշխատողների շահագործման բնագավառում իրավապաշտպանական գործունեությամբ։ Մուն ստեղծեց կանանց առաջին կազմակերպությունը՝ «Հեմարա»-ն, ընդունվեց ՖՈՒՆՍԻՆՊԵԿ քաղաքական կուսակցության շարքերը և 1998 թվականին Բաթամբանգից ընտրվեց Ազգային խորհրդարանի պատգամավոր։ Դրանից անմիջապես հետո նրան առաջարկեցին ղեկավարել Կանանց և վետերանների գործերի նախարարությունը՝ դառնալով կառավարական կաբինետի երկու կին նախարարներից մեկը։ 2004 թվականի հուլիսին Սոչուան հրաժարվեց նախարարի պաշտոնից՝ կոռուպցիան համարելով իր աշխատանքի հիմնական խոչընդոտը և համարյա անմիջապես տեղափոխվեց Սեմ Ռայնսի կուսակցություն, որտեղ նա հանձնաժողովի ղեկավարի տեղակալն էր։
Անձնական կյանք խմբագրել
1984 թվականին Մուն ամուսնացավ ամերիկացի Սքոթ Լեյպերի հետ և ունեցավ երեք դուստր։ Լեյպերը մահացավ 2016 թվականին։ Նա 18 տարի բնակվեց Միացյալ Նահանգներում, որտեղ սովորում էր համալսարանում։ Երկար տարիներ բնակվելով ԱՄՆ-ում՝ նա շեշտադրությամբ է խոսում մայրենի լեզվով[3]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Opposition MP to sue Hun Sen for defamation | Connect Asia». www.radioaustralia.net.au. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
- ↑ «Mu Sochua: Protesting with poise -». Advisor (ամերիկյան անգլերեն). 2014 թ․ օգոստոսի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
- ↑ ppp_webadmin (2004 թ․ մայիսի 21). «Uphill fight for women's rights». Phnom Penh Post. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Մու Սոչուա կատեգորիայում։ |