Մյուզիքլ (անգլ.՝ musical), երաժշտական-բեմական ստեղծագործություն՝ առավելապես կատակերգական բնույթի, ուր օգտագործվում են էստրադային և կենցաղային երաժշտության, օպերայի և օպերետի, խորեոգրաֆիայի արտահայտչամիջոցներ։ Մյուզիքլի բնորոշ գծերից է ընկալման համար ոչ բարդ գեղարվեստական միջոցներով դրամատուրգիական լուրջ խնդիրներ լուծելու միտումը։

The Black Crook (1866 թ.) Ներկայացված է երաժշտության պրեմիերան:
Ցուցապաստառ

Սկզբնավորվել է ԱՄՆ-ում, XIX դարի վերջին, լայն տարածում է գտել Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո։ Ճանաչում են ստացել Գերշվինի «Քեզ եմ երգում» (1931), Ռ․ Ռոջերսի «Օկլահոմա» (1943), «Երաժշտության հնչյուններ» (1959), Է․ Բեռլինի «Վերցրու հրացանը, Էնն» (1946), Ֆ․ Լոուի «Իմ չքնաղ լեդի» (1956), Լ․ Բեռնստայնի «Վեստսայդյան պատմություն» (1957), 1960-ական թթ․՝ անգլիացի կոմպոզիտոր Լ․ Բարտի «Օլիվեր», «Մեգգի Մեյ» մյուզիքլները։

Երաժշտական ներկայացումներ

Հայ կոմպոզիտորներից մյուզիքլներ գրել է Ռ․ Ամիրխանյանը՝ «Ատամնաբույժն արևելյան» (ըստ Հ․ Պարոնյանի, 1976) և մանկական «Դինգ-դոնգ» (1979

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 648
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մյուզիքլ» հոդվածին։