Մարկ Չարնի
Մարկ Չարնի (ռուս.՝ Чарный, Марк Борисович, հունիսի 7 (20), 1901 կամ 1901[1], Բոբրույսկ, Մինսկի նահանգ, ԽՍՀՄ - հունվարի 11, 1976 կամ 1976[1]), խորհրդային և ռուս արձակագիր և գրականագետ։
| Մարկ Չարնի | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունիսի 7 (20), 1901 կամ 1901[1] |
| Ծննդավայր | Բոբրույսկ, Մինսկի նահանգ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | հունվարի 11, 1976 կամ 1976[1] |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Մայրենի լեզու | ռուսերեն |
| Կրթություն | Մոսկվայի կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտ |
| Մասնագիտություն | գրող, լրագրող, արձակագիր, գրականագետ և գրականագետ |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |     և  |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է 1901 թվականի հունիսի 7-ին, Բոբրույսկում (ներկայումս` Մոգիլյովի մարզ, Բելառուս), հրեական ընտանիքում։ Սովորել է Պենզայում, գիմնազիայում։ Գիմնազիայի տարիներին եղել է Պենզա քաղաքի ուսանողական կոմիտեի օրգանի` «Մեր միտքը» ամսագրի խմբագիրը[2]։
1918 թվականին Պենզայում մասնակցել է Չեխոսլովակյան կորպուսի ապստամբության դեմ մարտերին։ 1919 թվականի սեպտեմբերից մինչև 1921 թվականը նա ծառայել է որպես քաղաշխատող Արևելյան ճակատում և Արևմտյան Սիբիրի ռազմական շրջանում։ 1920 թվականին դարձել է Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցության անդամ։ Ավարտել է Մոսկվայի ժուռնալիստիկայի ինստիտուտը (1922 թվական), Մոսկվայի պետական համալսարանի արտաքին կապերի բաժինը (1927 թվական) և Կարմիր պրոֆեսորների ինստիտուտի գրական բաժինը (1930 թվական)։ Նա աշխատել է թերթերում, արտասահմանում եղել է ՏԱՍՍ-ի թղթակից։ 1934 թվականից եղել է ԽՍՀՄ Գրողների միության անդամ։
Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին «Ագիտատոր» ամսագրի և «Կարմիր նավատորմ» թերթի ավագ հրահանգիչն էր։ Աշխատանքից ազատվել է 1946 թվականի օգոստոսին՝ մայորի կոչմամբ։
Նա մահացել է 1976 թվականի հունվարի 11-ին։
Մրցանակներ խմբագրել
- Կարմիր աստղի շքանշան
- Մեդալ` «Օդեսայի պաշտպանության համար»
- Մեդալ` «Հանուն Կովկասի պաշտպանության»
- Մեդալ` «Խորհրդային անդրբևեռաշրջանի պաշտպանության համար»
Ստեղծագործություններ խմբագրել
- Լեյտենանտ Շմիդտ (1960 թվական)
- «Անցած տարիներ» (1970 թվական)
- «Ալեքսեյ Տոլստոյի ճանապարհը», գեղարվեստական, 1981 թվական
- Հուշեր` «Պաուստովսկին Յալթայում»