Մարկոս Պորկիոս Ավագ
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Կատոն (այլ կիրառումներ)
Կատոն Մարկոս Պորկիոս Ավագ (լատ.՝ Marcus Porcius Cato Major, մ. թ. ա. 234-149 թվականներ), հռոմեացի քաղաքական գործիչ, գրող։ Վարել է պետական բարձր պաշտոններ։
| Կատոն Մարկոս Պորկիոս Ավագ Marcus Porcius Cato Major | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Օպտիմատներ |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | գրող, Ancient Roman historian, տնտեսագետ, բանաստեղծ, Ancient Roman politician և Ancient Roman military personnel |
| Դավանանք | հին հռոմեական կրոն |
| Ծննդյան օր | մ. թ. ա. 234 թվական |
| Ծննդավայր | Տուսկուլում, Հռոմեական հանրապետություն |
| Վախճանի օր | մ.թ.ա. 149 թվական |
| Վախճանի վայր | Հռոմեական հանրապետություն |
| Քաղաքացիություն | Հին Հռոմ |
| Ամուսին | Salonia? և Licinia? |
| Զավակներ | Marcus Porcius Cato Licinianus?[1] և Cato Salonianus? |
Արտահայտել է ստրկատիրական ավագանու շահերը։ Պունիկյան 3-րդ պատերազմի նախօրեին պահանջել է կործանել Հռոմի առևտրական մրցակից Կարթագենը։ Հին հռոմեական սովորույթների կողմնակից էր և ազնվականության արտոնությունների պաշտպան։
Պահպանվել է Կատոնի «Երկրագործություն» տրակտատը (մինչև մեր օրերը լրիվ պահպանված առաջին արձակ ստեղծագործությունը հռոմեական գրականության մեջ), որը Հին Հռոմի տնտեսության ուսումնասիրման կարևոր աղբյուր է։
ԳրականությունԽմբագրել
- При написании этой статьи использовался материал из Энциклопедического словаря Брокгауза и Ефрона (1890—1907).
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Մարկոս Պորկիոս Ավագ կատեգորիայում։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 289)։ 
|
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
- ↑ Любкер Ф. Porcii (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1090—1092.