Մատվեյ Ֆեոդորովիչ Կազակով (ռուս.՝ Матве́й Фёдорович Казако́в), 1738[1][3][2][…], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[1][3][2] - հոկտեմբերի 25 (նոյեմբերի 6), 1812[1][2][3][…], Ռյազան, Ռուսական կայսրություն[1][3][2]), ռուս ճարտարապետ, ռուսական ճարտարապետությունում կլասիցիզմի հիմնադիրներից։ Նրա նախագծերով կառուցված բնակելի ու հասարակական շենքերը՝ Սենատը (Ռուսաստանում առաջին անգամ կիրառվել է մեծ տրամագծով գմբեթավոր ծածկ, ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի և Նախարարների խորհրդի շենքը, 1776-1987) ընդհանուր առմամբ բնորոշեցին 18-րդ դարի վերջին - 19-րդ դարի սկզբին Մոսկվայի ճարտարապետական կերպարը, նրա հետագա կառուցապատման մասշտաբն ու բնույթը։ Կազակովը ինտերիերի մեծ վարպետ էր (Միությունների տան սյունազարդ դահլիճը, Դեմիդովի տան «ոսկե սենյակները», երկուսն էլ Մոսկվայում), օժտված գծանկարիչ, ռուս ճարտարապետների մի ամբողջ սերնդի ուսուցիչը։
Казаков, Матвей Федорович // Русский биографический словарь։ В 25 т. / под наблюдением А. А. Половцова. 1896—1918.
Белецкая Е. А. Архитектурные альбомы М. Ф. Казакова. — М., 1956.
Бондаренко И. Е. Архитектор Матвей Федорович Казаков (1738—1813). — М., 1938.
Власюк А. И., Каплун А. И., Кипарисова А. А. Казаков. — М., 1957.
Михайлова М. Б. Казаков в ряду европейских зодчих — своих современников // Матвей Федорович Казаков и архитектура классицизма / Ред. Н. Ф. Гуляницкий. — М.։ РААСН, НИИТАГ, 1996. — С.69—81.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 154)։