Մասնակից:Maria Hanisyan7/Ավազարկղ3

Ումբերտո Բոչոնի; իտալ.՝ Umberto Boccioni
Ի ծնե	Umberto Boccioni
Ծնվել է	հոկտեմբերի 19, 1882 (141 տարեկան)
Ծննդավայր	Ռեջո դե Կալաբրիա
Վախճանվել է	օգոստոսի 17, 1916
Մահվան վայր	Վերոնա
Ոճ	Ֆուտուրիզմ
Ներշնչվել է	[[Բալա Ջակոմո]], Թոմազո Ֆիլիպո Մարետի
Ներշնչել է	Ռայմոն Դյուշան-Վիյոն
	Umberto Boccioni Վիքիպահեստում

Ումբերտո Բոչոնի ( 1882-1916 ), իտալացի նկարիչ, քանդակագործ, ֆուտուրիզմի ներկայացուցիչ : Զբաղվել է գրականության և գեղարվեստական քննադատությամբ: Համարվում է ֆուտուրիզմի գլխավոր գաղափարական տեսաբան:

Կենսագրություն խմբագրել

Ումբերտո Բոչոնին ծնվել է հոկտեմբերի 19-ին Ռեջո դե Կալաբրիա (Իտալիա): Տեխնիկական դպրոցը ավարտելուց հետո, Հռոմում գեղարվեստի ակադեմիայում ստացավ գեղարվեստական կրթություն (1898- 1902): Գեղարվեստի ակադեմիայում Բալայի և Սևերինի ազդեցության տակ հիմք դրեց դիվիզիոնիզմի տեխնիկային: 1987 թվականին այցելել է տեխնիկական լիցեյ,որտեղ դիպլոմն ստանալուց հետո համագործակցել է տեղական թերթերի հետ: 1901 թվականին տեղափոխվել է Հռոմ՝գեղեցիկ արվեստների ակադեմիային կից Scuola Libera del Nudo'(մերկ բնորդների ազատ դպրոց)սովորել գեղանկարչություն: Միաժամանակ Ջինո Սևերինի հետ ուսումնասիրել է պուանտիլիզմի տեխնիկան Ջակոմո Բալայի մոտ (1898—1902): 1901-1902 թվականներին Բալան Սևերինին և Բոչոնիին ծանոթացնում է իր կողմից զարգացրած գեղանկարչության ուղղություններից դիվիզիոնիզմի հետ: Նրանց հետ ստեղծում է Ֆուտուրիզմի երկու մանիֆեստ (1910 թվականին): Եղել է Փարիզում(1902 թվական), Բեռլինում և Պետերբուրգում (1903-1904 թվականներ): 1906թվականին փարիզում ուսումնասիրում է իմպրեսիոնիզմ և պոստիմպրեսիոնիզմ: 1906 թվականի վերջին և 1907 թվականի սկզբին մասնակցել է նկարչության դասընթացի Վենետիկի գեղեցիկ արվեստների ակադեմիայում: 1907 թվականին հաստատվում է Միլանում ,որտեղ ծանոթացել է ֆուտուրիզմի ներկաացուցիչների հետ: Բոչոնիի վրա առանձնահատուկ ազդեցություն է թողել Ֆիլիպո Տոմազա Մարինետին՝ եվրոպական գրականության մեջ ֆուտուրիզմի հիմնադիր և տեսաբան,«Ֆուտուրիզմի մանիֆեստի» հեղինակ (1909). Բոչոնին ֆիլիպո Մարինետիի գաղափարները հարմարեցրեց տեսողականին արվեստին՝ 1910 թվականին թողարկելով «Ֆուտուրիստական գեղանկարչության տեխնիկական մանիֆեստ» : Բոչոնին դարձավ այս շարժման գլխավորներից մեկը: Նա որոշեց զբաղվել նաև քանդակագործությամբ .1912 թվականին Ժորժ Բրակի,Արխիպենկոյի, Բրինկուշիի,Դյուշան-Վիյոնի , ամենայն հավանականությամբ նաև Ռոսոյի փարիզյան ստուդիաները այցելելուց հետո: Հենց այդ տարի նա այլ ֆուտուրիստների հետ ցուցադրեց իր աշխատանքները Բերնհայմ կրտսերի պատկերասրահում,1913 թվականին կազմակերպվել է քանդակների ցուցադրություն: Աշխատանքներ,որոնք ստեղծվեցին Փարիզում տեսածի ազդեցության տակ , իրենց հերթին ազդեցություն թողեցին կուբիստ քանդակագործների ստեղծագործությունների վրա,հատկապես՝ Ռայմոն Դյուշան-Վիյոնի վրա: Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին զորակոչվեց բանակ՝ Վերոնայի մոտակայքի հրետազորային գունդ: 1916 թվականի օգոստոսի 16-ին նա հեծելազորային զորավարժությունների ժամանակ ընկնում է ձիուց.ստանում մահացու վնասվածք:Մահանում է հաջորդ օրը: Ումբերտո Բոչոնիի « Տարածության մեջ անընդհատության յուրահատուկ ձևեր» (1913) քանդակը պատկերված է իտալական 20 ցենտ արժեքով մետաղադրամի վրա:

Ֆուտուրիզմի մանիֆեստներ խմբագրել

Բոչոնին եղել է « Ֆուտուրիստական գեղանկարչության տեխնիկական մանիֆեստի » (իտալ.՝ Manifesto tecnico della pittura futurista, 1910), հեղինակներից մեկը : Հեղինակը « Ֆուտուրիստական քանդակա գործության տեխնիկական մանիֆեստի » (իտալ.՝ Manifesto tecnico della scultura futurista, 1912).

Ա.Վ.Լունաչարսկիի կարծիք խմբագրել

Լունաչարսկին իր « Գերքանդակագործ և գերպոետ » հոդվածում բավականին կտրուկ բնութագրում է տալիս Բոչոնիի քանդակագործական աշխատանքներին:

Երբեք չեմ տեսել ֆիգուրներ ավելի նման մեր ընկալումներին: Իսկ Բոչոնին իրեն կարծում է ծայրահեղ ռեալիստ:Երբեք չեմ տեսել քանդակներ ավելի անշարժ, կարծես թե ընկղմված, տարալուծվող խմոր լինի նյութը:Բայց չէ որ այն ծայրահեղ դինամիկ քանդակ է: Թող չասեն , թե սա դեռ միայն փորձեր են: Կարող է լինել քանդակ երբևէ դառնա ավելի մեծ չափով դինամիկ, քան Ռոդենի կամ Ռոսոյի մոտ, խույս տալով միաժամանակ այն թերությունները, որ, անկասկած, առկա են առաջին և հատկապես երկրորդ ստեղծագործություններում, բայց աստիճանաբար ստատիկ արվեստի հնարքներ ու արդյունքները դինամիկայի նվաճումը Բոչոնիին կարող են օգտակար լինել որպես ցուցում:Ինչը պետք չէ անել:

^[1]

Ստեղծագործություններ խմբագրել

Բոչոնիի գլխավոր ստեղծագործությունները.գեղանկարչություն «Քաղաքը արթնանում է (նկար)» (1910, Ժամանակակից արվեստի ազգային պատկերասրահ (Հռոմ), նկարների շարք « Հոգու վիճակ »; քանդակագործություն — «Տարածության մեջ շշի զարգացումը» (բրոնզ, 1912, [[ Ժամանակակից արվեստի թանգարան,Գուգենհեյմ,Նյու-Յորք , «Տարածության մեջ անընդհատության յուրահատուկ ձևեր» (բրոնզ, 1913, Ժամանակակից արվեստի թանգարան,Նյու-Յորք):

Քանդակագործություն խմբագրել

«Տարածության մեջ անընդհատության յուրահատուկ ձևեր» (Forme uniche della continuità nello spazio, 1913,Ժամանակակից արվեստի թանգարան,Նյու-Յորք)
«Տարածության մեջ շշի զարգացումը» (Sviluppo di una bottiglia nello spazio, 1912, Ժամանակակից արվեստի պատկերասրահ,Միլան ).
l’Antigrazioso o La Madre (1913)
«Արշավաձիու դինամիզմը » (Dinamismo di un cavallo in corsa, 1914—1915, Պ.Գուգենհեյմ թանգարան,Վենետիկ)
«Շշի ուժային գծերը» (Linee di forza di una bottiglia, 1912)

Գեղանկարչություն խմբագրել

[[Файл:Umberto Boccioni 002.jpg|thumb|right|«Под перголой в Неаполе» (1914). Ժամանակակաից արվեստի քաղաքային պատկերասրահ , Միլան

Chiostro (1904) — Վանական համալիր
Automobile rossa (1904—1905) — Կարմիր ավտոմեքենա
Testa luce ambiente
La signora Virginia (1905)
Ritratto del dottor Gopcevich (1906) — Դոկտոր Գոպրևիչի դիմանկարը
Ritratto del Dottor Tian (1907) — Դոկտոր Թիանայի դիմանկարը
La madre con l’uncinetto (1907) — Մայրը հելունով
Ritratto dell’avvocato C. M. (1907) — Փաստաբան Չ.Մ.ի դիմանկարը
Veneriamo la madre (trittico) (1907—1908)
Autoritratto (1908) — Ինքնադիմանկար
Casolare (1908) — Գյուղական տուն
La signora Massimino (1908) — Պարոն Մասիմոն
Filari di alberi (1908)
Ritratto di Innocenzo Massimino (1908)
Il sogno (1908—1909) — Քուն
Tre donne (1909—1910) — Երեք կին
Officine a Porta Romana (1910)
Rissa in galleria (1910)
Il lutto (1910) — Սուգ
La città che sale (1910) — քաղաքը արթնանում է
La risata (1911) — Ծիծաղ
Idolo Moderno (1911)
Studio di donna fra le case (1911)
La strada entra nella casa (1911)
Visioni simultanee (1911)
Stati d’animo serie I. Gli addii (1911)
Stati d’animo serie I. Quelli che restano (1911)
Stati d’animo serie I. Quelli che vanno (1911)
Stati d’animo. Quelli che vanno (Studio) (1911)
Stati d’animo serie II. Gli addii (1911)
Stati d’animo serie II. Quelli che restano (1911)
Stati d’animo serie II. Quelli che vanno (1911)
Materia (1912, con riprese 1913)
Costruzione orizzontale (1912)
Antigrazioso (1912)
Dimensioni astratte (ritratto della madre) (1912)
Elasticità (1912)
Donna al caffè (Compenetrazione di luci e piani) (1912)
Dinamismo di un ciclista (1913)
Dinamismo di un footballer (1913)
Corpo umano (dinamismo) (1913)
Dinamismo di un corpo umano (1913)
Costruzione spiralica (1913)
Dinamismo plastico+cavallo+caseggiato (1913)
Cavallo+cavaliere+caseggiato (1913—1914)
Natura morta. Cocomero (1913—1914)
Composizione di una testa di uomo (dinamismo di una testa di uomo) (1914)
Il bevitore (1914)
Sotto la pergola a Napoli (1914)
Dinamismo di una testa di donna (scomposizione — composizione dinamica di una testa — scomposizione di una testa di donna) (1914 circa)
Carica di lancieri (1915)
Natura morta di terraglie, posate e frutti (natura morta con brocca e scodelle) (1915—1916)
Testa di donna (ritratto della signora Busoni; studio n.2) (1916)
Paesaggio (1916)
Ritratto del maestro Ferruccio Busoni (1916)

Աղբյուրներ խմբագրել

↑ Луначарский А.В. Сверхскульптор и сверхпоэт //Русская прогрессивная художественная критика второй половины XIX -- начала XX века. М., "Художественная литература", 1977

[0-1] Луначарский А.В. Сверхскульптор и сверхпоэт //Русская прогрессивная художественная критика второй половины XIX -- начала XX века. М., "Художественная литература", 1977

[1]