Մասնակից:Մէր1330/Ավազարկղ2

Իսլանդիայի բարձրագույն դատարան (իսլ.՝ Hæstiréttur Íslands) Իսլանդիայի բարձրագույն դատարանն է:

Պատմություն

Գերագույն դատարանը ստեղծվել է 1919 թվականին, Երբ 1918 թվականին Իսլանդիան անկախություն ձեռք բերեց որպես անկախ թագավորություն, Որը Դանիայի հետ անհատական միությունում էր կազմում: Մինչ այդ, երկրի բարձրագույն դատարանը Կոպենհագենում Դանիայի Գերագույն դատարանն էր: Գերագույն դատարանը առաջին նիստն անցկացրեց 1920 թվականի Փետրվարի 16-ին: 1944թվականից հետո, երբ Իսլանդիան վերջապես դարձավ հանրապետություն, Գերագույն դատարանը գլխավորեց երկրի դատական իշխանությունը իշխանության տարանջատման համակարգում:

Կազմ

Գերագույն դատարանը կազմված է Նախագահի կողմից նշանակված տասներկու անդամներից` Արդարադատության նախարարի առաջարկությամբ, իրենց լիազորություններն իրականացնելիս: Դատարանի նախագահը դատավորի կողմից ընտրվում է չորս տարի ժամկետով:

Իրավասություն

Իսլանդիայում դատական ​​իշխանությունը լինում է երկու մակարդակի: Նվազագույն մակարդակը բաղկացած է մարզային դատարաններից, վերին մակարդակը և Գերագույն դատարանը, որը զբաղվում է գործերի բոլոր կատեգորիաների (քրեական, քաղաքացիական, վարչական), ներառյալ սահմանադրական հարցերը լուծումը (սահմանադրական դատարանի դեր է խաղում): Ընդհանուր ժողովներում Գերագույն դատարանը վերաքննիչ բողոքներ է ներկայացնում ստորադաս դատարանների, վարչական մարմինների և ոստիկանության ցանկացած որոշումների և դատավճիռների վերաբերյալ, որոնք վերաբերում են ինչպես իրավունքի, այնպես էլ փաստահավաքի: Գերագույն դատարանը ձևավորում է միասնական պրակտիկա` ցածր դատարանների համար: Իսլանդիայի դատական համակարգը իր կառուցվածքով նման է Նորվեգիայի դատական համակարգին: