Վիքիպեդիա

Մասնակից:Արմինե Աթոյան/Ավազարկղ

< Մասնակից:Արմինե Աթոյան

Ծանոթություն Թենգլիի հետ: Քանդակ խմբագրել

1956 թվականին Նիքին ծանոթանում է Ժան Թենգլիի հետ, որը այդ ժամանակ ամուսնացած էր նկարչուհի Եվա Էփլիի հետ: Թենգլին հայտնի էր դարձել իր կինետիկ քանդակների շնորհիվ՝ ստեղծված տարբեր մեխանիզմներից և աղբից: Սեն Ֆալը առաջին անգամ անդրադառնում է քանդակագործությանը՝ խնդրելով Թենգլիին օգնել ամրաններից շրջանակի պատրաստման հարցում, որը նա հետագայում սվաղել է և ներկել:

1950-ական թվականների վերջին Սեն Ֆալը հիվանդանում է հիպերթիրեոզով և հաճախասրտությամբ, բուժվել հաջղվեց միայն վիրահատական միջմտությունից հետո[1]:

1959 թվականին Նիկին ծանոթանում է նոր ռեալիստների (Իվ Քլեյն, Մարսել Դյուշան, Դանիել Սփյորի) հետ և հրաժարվում է յուղաներկով գեղանկարչությունից՝ անցնելով գուաշի և փայլուն ներկի: Այդ նկարիչների ազդեցության տակ նաև տարվել է կէնցաղային իրերից ասամբլյաժով: Միաժամանակ նա որոշում է ավելի շատ ժամանակ հատկացնել ընտանիքին[2]:

1960 թվականին Թենգլին ներկայացնում է Նիկիին Պոնտուս Հուլտենին, ստոկհոլմյան Moderna Museet Ժամանակակից թանգարանի տնօրենին: Հետագա մի քանի տարիների ընթացքում Հուլտենը հրավիրում է Սեն Ֆալին մասնակցել կարևոր ցուցահանդեսների և ձեռք էր բերում նրա աշխատանքները թանգարանի համար: Հետագայում դառնալով Փարիզում Պոմպիդու կենտրոնի տնօրեն (1974—1981)՝ նա շարունակում է խթանել Սեն Ֆալի ստեղծագործությունները:

1960 թվականին Նիկին և Հարին փոխադարձ համաձայնությամբ բաժանվում են, երեխաները մնում են հոր մոտ, մայրը ժամանակ առ ժամանակ այցելում է նրանց: Հարին երբեմն գնում էր Նիկիի աշխատանքներից՝ այդպիսով ապահովելով նրան ապրելու միջոցներով: Շուտով Նիկին իր կյանքը կապում է Թենգլիի հետ, որը արդեն բաժանվել էր կնոջից: Նրնգ համատեղ կյանքը բուռն էր, լի բազմաթիվ սկանդալներով և փոխադարձ դավաճանություններով, չնայած դրա՝ նրանց հարաբերությունները մի քանի տասնյակ տարիներ են տևել: Սեն Ֆալն ու Թենգլին ամուսնացել են միայն 1971 թվականին: Նրանց համագործակցությունը չի ընդհատվել մինչև 1991 թվավականին Թենգլիի մահը, նույնիսկ այն բանից հետո, երբ Թենգլիի մհից 2 տարի առաջ ամուսինները բաժանվեցին[3]:

Տիրեր խմբագրել

1960- ական թվականների սկզբին Սեն Ֆալը «Տիրեր» անվանումով աշխատանքների մի շարք է ստեղծում (Tirs (Shootings or Shots, «գնդակահարված նկարներ»)), որոնք միավորում էին փերֆորմանսը, մարմնի նկարչությունը և քանդակը[4]: Շարքը սկսվում էր «նշանակետային նկարներից», նկարված նշանակետերով, այնպիսիք, ինպես «Սեբաստյան» («Իմ սիրեցյալի դիմանկարը/ Դժբախտ տառապյալը») (1961)[5] կամ «Ասամբլյաժ» (տեգախաղի համար նկարված նշանակետ-գլխով) (1962)[6]:

Вскоре Ники стала проводить перформансы с «расстрелом» ассамбляжей из предметов домашнего обихода и мешочков с краской, установленных на досках и покрытых штукатуркой, художница стреляла по ним из пистолета или винтовки. Первый подобный перформанс был проведён Сен-Фалль в феврале 1961 года, в нём приняли участие, кроме Ники, Жан Тэнгли, Даниэль Спёрри, Пьер Рестани[en] и другие. Для желающих участвовать в создании произведений с помощью винтовки Ники составила инструкцию, где особое внимание уделяла выбору оружия и боеприпасов, а также сохранению полученных красочных эффектов. Главным смыслом объявлялось продолжение процесса до того момента, пока полученная картина не понравится её создателю[7]. Благодаря своим перформансам она познакомилась со многими другими начинающими художниками, в том числе с Робертом Раушенбергом[K 1], Ад Рейнхардтом, Фрэнком Стеллой и Эдвардом Кинхольцем[7][9]. Рестани на правах основателя движения нового реализма, пригласил Сен-Фалль присоединиться к нему. Она стала единственной женщиной-участницей движения[7]. Новые реалисты (движение объединяло очень разных художников) отвергали культовое значение художника-творца (исповедуемое абстракционизмом) и вовлекали зрителей в процесс создания произведений искусства.

В июне 1961 года Ники де Сен-Фаль и Жан Тэнгли вместе Джаспером Джонсом и Робертом Раушенбергом приняли участие в концерте под названием «Вариации II», организованном авангардистским американским композитором Джоном Кейджем. Концерт проходил в здании американского посольства в Париже. Пока Дэвид Тюдор исполнял на пианино композиции Кейджа, художники прямо на сцене создавали свои произведения, а зрители были свидетелями происходящего.

В 1962 году на перформансе в Нью-Йорке Ники стреляла в статую Венеры Милосской, в которой были заключены баллоны с краской, «убив» олицетворение женского идеала. Таким образом художница декларировала своё отношение к устоявшемуся в обществе клише женской красоты и роли женщины вообще. Сен-Фалль проводила «расстрелы» в художественных музеях и галереях, нанимала других художников для участия в перформансах и приглашала посетителей делать фотографические снимки происходщего. Необычные выступления привлекли внимание средств массовой информации, критики ставили Сен-Фалль в ряд художников, представляющих авангард современного искусства[10].

  1. ↑ «Living with Niki. Niki de Saint Phalle I. Harry Mathews». Tate Etc. Վերցված է 2019-08-31-ին.
  2. ↑ Weidemann, Christiane Niki de Saint Phalle. — Prestel, 2014. — ISBN 978-3-7913-4975-6.
  3. ↑ SUZANNE MUCHNIC. «Niki de Saint Phalle, 71; Artist Known for Large, Colorful Sculptures». Tate Etc (անգլերեն). Los Angeles Times. Վերցված է 2019-09-26-ին.
  4. ↑ 978-3-7913-3956-6. OCLC 195744889. Robb, Andy (4 August 2015). «Niki de Saint Phalle — A Personal Journey in the Public Eye». xamou art
  5. ↑ Joseph Nechvatal[en]. «Falling for Niki de Saint Phalle». Hyperallergic.com. Վերցված է 2019-09-04-ին. {{cite web}}: Check |author= value (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  6. ↑ Benjamin Sutton. «Discovering Niki de Saint Phalle's Eerie Early Work». Hyperallergic.com. Վերցված է 2019-10-06-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Nicole L. Woods. «Niki de Saint Phalle and the Operatic Multiple». walkerart.org. Walker Art Center. Վերցված է 2019-10-06-ին.
  8. ↑ [1]
  9. ↑ http://www.mam.gov.mo/oldmam/showcontent.asp?item_id=20060708020300&lc=3
  10. ↑ https://www.telegraph.co.uk/culture/art/3671457/Niki-de-Saint-Phalle-The-power-of-playfulness.html


Քաղվածելու սխալ՝ <ref> tags exist for a group named "K", but no corresponding <references group="K"/> tag was found

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Արմինե_Աթոյան/Ավազարկղ&oldid=7464946» էջից