Ղևոնդ Երեց
Սուրբ Ղևոնդ երեց Վանանդեցի (4-րդ դար, Իջավանից, Վանանդ, Այրարատ, Մեծ Հայք - հուլիսի 25, 454, Նիշապուր, Ապար, Սասանյան Պարսկաստան), եկեղեցական գործիչ, 5-րդ դարի կեսի հայ ազատագրական պայքարի (Վարդանանց պատերազմ) մասնակից։ Եղել է Մեսրոպ Մաշտոցի և Սահակ Պարթևի աշակերտը։ Պաշտոնավարել է Բագրևանդ գավառում։ Մասնակցել է Շահապիվանի ժողովին (444թ)։ 450 թվականի ամռանը գլխավորել է Անգղի բնակչության հարձակումը պարսիկ մոգերի վրա, որոնք փորձել են տեղի եկեղեցին դարձնել ատրուշան։ Մասնակցել է Ավարայրի ճակատամարտին (451թ), ելույթներով ոգևորել է կռվողներին, ինչի համար էլ ստացել է «Ավարայրի արծիվ» պատվանունը։ Քրիստոնեության ջատագովմանը նվիրված Ղևոնդի քարոզները, Պարսկաստանի նվաճողական քաղաքականության (որը զուգակցված էր հայերին հավատափոխ անելու հետ) պայմաններում, նպաստել են ազգայի և զատագրական պայքարին։ Ավարայրի ճակատամարտից հետո գերվել է, աքսորվել Ապար (այժմ՝ Խորասան) աշխարհի Նյուշապուհ քաղաքը, որից հետո էլ նահատակվել է։
Ղևոնդ Երեց | |
Ղևոնդ Երեցի արձանը Գյումրիում | |
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Ավազանի անունը | Ղևոնդ Վանանդեցի |
Եկեղեցի | Հայ Առաքելական եկեղեցի |
Ծննդավայր | Իջավանից, Վանանդ գավառ, Այրարատ, Մեծ Հայք |
Մահացել է | Հուլիսի 25, 454թ |
Մահվան վայր | Նիշապուր, Ապար, Սասանյան Պարսկաստան |
Հոգևոր աստիճան | երեց |
Գրականություն
խմբագրել- Եղիշե, Վարդանի և հայոց պատերազմի մասին, Երևան, 1994։
- Ղազար Փարպեցի, Հայոց պատմություն. Թուղթ Վահան Մամիկոնյանին, Երևան, 1982։
- Գալուստյան Շ., Հայազգի սուրբեր, Երևան, 1997։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 38)։ |