Հովհաննես Խալֆայան
հայ պատմիչ
Հովհաննես քահանա Խալֆայան (1775, Վան, Վանի էյալեթ, Օսմանյան կայսրություն - 1840), հայ հոգևորական, պատմիչ[1][2]։
Հովհաննես Խալֆայան Յովհաննէս քահանա Խալֆայեան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1775 |
| Ծննդավայր | Վան, Վանի էյալեթ, Օսմանյան կայսրություն |
| Վախճանվել է | 1840 |
| Մասնագիտություն | քահանա |
| Քաղաքացիություն | Օսմանյան կայսրություն |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է Վանում։ Մահացել է 1840 թվականին և թաղվել է Արարուց Սուրբ Աստվածածին եկեղեցում[1][2]։
Աշխատություններ խմբագրել
Հովհաննես Խալֆայանը գրել է մի պատմություն, որն սկսում է հին ժամանակներից և մասնավորելով իր խոսքը Վանի փաշաների մասին, այն հասցնում է մինչև 1800 թվականը՝ Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Ղուկասի (1780-1800) մահը և Երուսաղեմի Պետրոս Եդովկիացի պատրիարքի ժամանակները (1793–1800): Իր տարեգրությունը Վանի նկարագրության, ինչպես նաև Վանի բարբառի ուսումնասիրության համար հարուստ նյութ է պարունակում, քանի որ այն գրվել է Վանի ժողովրդական բարբառով[1][2]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Հայոց անձնանունների բառարան», Հրաչյա Աճառյան, Երևան, 1942, Հատոր 3, Ցուցակ 1, Էջ 704.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Յակոբ Յ. Թօփճեան, «Ցուցակ ձեռագրաց Դադեան Խաչիկ վարդապետի, ժողովածուաց 1878-1898», Մասն Բ, Վաղարշապատ, 1900, էջ 58բ.