Հայհոյանք

Հայհոյախոսություն, սոցիալապես անպարկեշտ բառապաշար։

Մուլտֆիլմերում և կոմիքսներում հայհոյախոսությունը հաճախ արտացոլվում է փոխարինող սիմվոլներով՝ գրավլիքսներով

Հայհոյախոսություն երբեմն անվանում են նաև վատ լեզու, ուժեղ լեզու, անպարկեշտ լեզու, կոպիտ լեզու, ցածրորակ լեզու, կեղտոտ լեզու, վատ բառեր, սրբապիղծ լեզու, վուլգար լեզու, ինչպես նաև լկտի բառեր, անհամեստ բառեր, անամոթ բառեր, կեղտոտ բառեր։

Հայհոյախոսությունը լեզվի կոպիտ, անքաղաքավարի, վիրավորական բառապաշարի մասն է։ Հայհոյախոսությամբ կարելի է վիրավորել, նվաստացնել որևէ մեկին կամ արտահայտել խիստ ուժե հույզեր։ Լեզվաբանության տեսանկյունից, հայհոյախոսությունը ընդունում է ֆորմուլայիկ լեզվի մաս կազմող բառերի կամ արտահայտությունների տեսքը։

Իր սկզբնական, ավելի բառացի իմաստով, հայհոյախոսությունը արտահայտում է սրբազան երևույթների հանդեպ հարգանքի բացակայությունը։

Տես նաև

• Հայերեն հայհոյախոսություն

Արտաքին հղումներ

Մեդիա ֆայլեր

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Հայհոյանք կատեգորիայում։

• Most vulgar words in The Online Slang Dictionary Արխիվացված 2010-07-23 Wayback Machine (as voted by visitors)
• Francis Grose (1811). Dictionary of the Vulgar Tongue Գուտենբերգ նախագծի կայքում